26 สิงหาคม 2545 17:11 น.
โพรคริส
ฉันไม่อยากได้ความสงสาร
เพื่อเก็บมาเพิ่มความทรมานเอาไว้
ฉันไม่อยากได้ในฐานะคนไกล
ที่ห่วงใยชั่วครั้งคราว
เก็บมันไว้เถอะ...ห่วงใย
เธอควรให้กับคนที่สมควรค่า
อย่ามาให้คนที่เป็นแค่น้องสาวในสายตา
มันยิ่งเพิ่มความเจ็บชาในหัวใจ
ไม่ต้องมาสมเพสฉัน
เมื่อเธอไม่มีวันรักกันได้
ฉันเจ็บมามากแล้วทั้งหัวใจ
หยุดเสียที สิ่งที่ให้ ที่มันไม่ใช่ใจของเธอ
23 สิงหาคม 2545 16:41 น.
โพรคริส
อวดเก่งนักใช่ไหม
ทำยิ้มทั้งๆ ที่โดนไสหัวอย่างนี้
เข้มแข็งมากนักใช่ไหมหัวใจตัวดี
แล้วทำไมวันนี้ถึงมีน้ำตา
ถ้าเก่งทำไมไม่เก่งให้ตลอด
ยังให้น้ำตาเล็ดลอดออกมาบนใบหน้า
สมน้ำหน้าตัวเองวางมาดไม่ให้เขาเวทนา
แต่พอเขาลับสายตา น้ำตาก็ร่วงริน
9 สิงหาคม 2545 08:19 น.
โพรคริส
แล้วเจ็บไหมหัวใจ
ถูกเขาทำลายแบบนี้
เราอุตส่าห์มอบความรักความหวังดี
แต่ที่เขามีคือเฉยชา
แล้วสะใจไหมตัวเอง
ที่ทำอวดเก่งเดินเข้าไปหา
แต่ที่ได้มาคือคราบน้ำตา
กับความรักที่เธอว่าไร้ค่า
มอบกลับคืนมาให้กัน
9 สิงหาคม 2545 07:27 น.
โพรคริส
แล้วเจ็บไหมหัวใจ
ถูกเขาทำลายแบบนี้
เราอุตส่าห์มอบความรักความหวังดี
แต่ที่เขามีคือเฉยชา
แล้วสะใจไหมตัวเอง
ที่ทำอวดเก่งเดินเข้าไปหา
แต่ที่ได้มาคือคราบน้ำตา
กับความรักที่เธอว่าไร้ค่า
มอบกลับคืนมาให้กัน
9 สิงหาคม 2545 07:20 น.
โพรคริส
อาจจะเห็นเขาเหมือนเธอ
แต่เทอไม่มีวันเป็นเขา
ฉันจะไม่มีวันจบคำว่าเรา
ให้เป็นความว่างเปล่าของเรา 2 คน
เขาไม่มีทางเป็นเธอได้
เขาจงใจทำให้ฉันสับสน
มีเทอเท่านั้นที่ยังมีความเป็นคน
ถึงไม่รักก็ไม่ทำให้ฉันต้องทน
............กับความเฉยชา..........