มีน้ำตาเป็นเพื่อนเยือนยามเหงา มีเพียงเงาเท่านั้นในวันนี้ มีตัวตนคนเหงาเท่าที่มี ดวงฤดีเดียวดายไร้ใครเคียง อยากมีใครสักคนชิดเคียงข้าง ที่อ้างว้างจะกลายลับพร้อมสรรพเสียง มาเอื้อนเอ่ยคำหวานสานสำเนียง ร่วมร้อยเรียงสานรักถักทอใจ แต่...เพียงคิดเท่านั้นก็หวั่นหวาด ใจขี้ขลาดเข็ดรักมักหวั่นไหว เรื่องรักร้าวคราวก่อนย้อนทรวงใน พาฤทัยประหวั่นแหละพรั่นพรึง จึงได้แต่แค่นึกรู้สึกรัก ก็สุขนักเพียงจิตได้คิดถึง เพียงเท่านี้ที่ใจใฝ่คำนึง ก็ซาบซึ้งเพียงพอแล้วหนอใจ
หน้าส่วนตัว
1731
