5 มีนาคม 2545 13:26 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
วันเวลาที่ล่วงผ่านเลยไป
ยังอีกไกลกว่าจะถึงซึ่งจุดหมาย
เก็บน้ำตาระหว่างทางที่เรียงราย
ให้กลับกลายเป็นบทเรียนนักเดินทาง
เก็บรอยช้ำขูดข่วนล้วนด้วยหนาม
ที่คอยตำสองฟากที่ถากถาง
บรรจงเช็ดรอยเลือดให้เหือดจาง
ชะโลมล้างด้วยรักจากคนไกล
แม้วันนี้เหนื่อยนักจงพักก่อน
ล้มตัวนอนเก็บฝันอันสดใส
วันพรุ่งนี้จะเข้มแข็งด้วยแรงใจ
ก้าวต่อไปให้ถึงซึ่งปลายทาง
3 มีนาคม 2545 17:02 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
Remember that the great love and the great achivement invole to the great risk.
จำไว้ว่าความรักที่ยิ่งใหญ่และความสำเร็จสูงสุด ล้วนเกี่ยวพันกับความเสี่ยงอย่างมหาศาล.
3 มีนาคม 2545 16:33 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
บางครั้งลมแรง บางครั้งลมแผ่ว
บางครั้งก็ไม่มีลมต้องรอลม...?
งานและภาระที่ต้องสะสาง ต้องรอให้มีอารมณ์จึงจะลงมือทำ
ช่วงต้นๆมีเวลาแต่ไม่อารมณ์
ช่วงท้ายๆมีอารมณ์แต่ไม่มีเวลา
ช่วงสุดท้ายสุดๆจะร้อนรุ่มวุ่นวาย
ผลสุดท้ายไม่มีความสำเร็จให้ภูมิใจ
3 มีนาคม 2545 15:36 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
ลำพังที่เส้นขอบฟ้า
กำลังมุ่งหน้าไปไหน
มีชีวิตอยู่เพื่ออะไร
วันวันในความเดียวดาย
1 มีนาคม 2545 19:26 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
ฝนซาฟ้าก็สาง น้ำตาจางก็หายเศร้า
แดดกลบลงลบเงา ที่ปวดร้าวค่อยชินชา
แดดอบไอดินอุ่น ก็หอมกรุ่นละมุนมา
แม้ดอกรักจะโรยรา แต่ยอดหญ้ายังหยัดยืน
เอาอะไรกับชีวิต ฟ้าลิขิตมิอาจขืน
พลาดผิดไม่คิดคืน โศกสะอื้นก็เท่านั้น
หน้าส่วนตัว
1008
