14 ธันวาคม 2554 20:26 น.
โคลอน
ลมหนาวปะทะตอนเช้าตรู่
ถึงฤดูเปลี่ยนกาลมาอีกหน
ปฏิทินข้างฝาใกล้เสียจน
มองไม่เห็นความวุ่นวนที่ผ่านไป
กระต่ายเจ้าลิงโลดโดดเริงร่า
วันเวลาย่อมเปลี่ยนเวียนสิ่งใหม่
อิสระมองเห็นอยู่ไม่ไกล
เจ้าคงจะดีใจที่ได้ยล
หากเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าอย่าหักโหม
เดี๋ยวร่างกายทรุดโทรมจะส่งผล
ให้ปีใหม่สดใสบันดาลดล
โรคาภัยอย่าปล้นรอยยิ้มเธอ
ฉันอวยพรวันนี้เผื่อวันหน้า
ให้เธอกล้าก้าวแกร่งอยู่เสมอ
อุปสรรคใดใดพานพบเจอ
ขอให้เธอผ่านพ้นไปด้วยดี
ทุกข์เก่าเก่าให้กลายแลแปรเปลี่ยน
สุขแวะเวียนมาใกล้ไม่ถอยหนี
รักษ์ยิ้มไว้อย่าได้จรลี
จากใบหน้าคนดีตลอดไป
1 ธันวาคม 2554 19:34 น.
โคลอน
ก่อนตะวันจะตื่นขึ้นอีกหน
ฉันพบเธอหมุนวนในหน้าหนาว
สายลมเอยค่ำคืนช่างยืนยาว
กว่าจะเช้าแสงดาวคงเหนื่อยใจ
ได้ยินเสียงไก่ขัน"เอ้กอิเอ้กเอ้ก"
ดั่งมนต์เสกม่านตาคลี่เปิดใหม่
สายลมยังวนเวียนอยู่ไม่ไกล
เปิดประตูออกไปเพื่อทักทาย
สวัสดียามเช้าเย็นสดชื่น
ก่อนพัดไปที่อื่นเมื่อยามสาย
หวังว่าเธอคงอยู่สุขสบาย
ส่วนฉันมิเคยคลายความคะนึง
เมื่อแสงแดดยามเช้าเริ่มสาดส่อง
สายลมลอยละล่องเกินเอื้อมถึง
ฉันแอบเก็บรู้สึกที่ตราตรึง
จารึกไว้ประหนึ่งกลัวเลือนลาง
ใช้หัวใจจดจำทุกทุกสิ่ง
ให้เธอหมุนวนวิ่งในความห่าง
แม้ไม่อาจไปถึงจนสุดทาง
ก็มิได้อ้างว้างเท่าใดนัก
ก่อนตะวันจะตื่นขึ้นอีกหน
ฉันพบว่าผู้คนที่รู้จัก
ต่างที่มาต่างใจแต่ใยรัก
เกินกว่าคนทายทักธรรมดา
ยินดีที่ได้พบแม้พลัดพราก
ถึงต้องจากยังคอยเฝ้าห่วงหา
แม้มิอาจทักทายสบสายตา
รู้เถิดว่า"รักคงอยู่เหมือนเคย"
รู้เถิดว่า"รักเอยอยู่ไม่ไกล"