30 กันยายน 2553 20:04 น.
โคลอน
คำว่า"รัก"อาจเป็นคำสั้นสั้น
เนื้อความนั้นกลับยากเกินเอื้อนเอ่ย
ใช่จะรอเวลาให้ผ่านเลย
ขอทำความคุ้นเคยสักนิดนึง
แล้วจะบอกกับเธอเมื่อรู้สึก
หากส่วนลึกชั่งนัยมากกว่าครึ่ง
ขอสะสมเข็มไมล์ความตราตรึง
ให้สูงถึงขีดสุดก่อนพูดไป
เธอจะรอวันนั้นได้หรือเปล่า
อย่าคาดเดาเพียงเพราะความสงสัย
วันเวลาจะช่วยพิสูจน์ใจ
ว่ารักแท้เป็นไงจริงหรือลวง
หากวันหนึ่งได้ยินคำว่า"รัก"
นั่นคือ"รัก" รักจริงไม่มีบ่วง
ไม่เปลี่ยนใจให้เธอต้องช้ำทรวง
ฤาต้องทวงท้วงสิทธิ์ของหัวใจ
ณ วันนี้ไม่ขอให้เชื่อหรอก
และไม่บอกว่าเธอใช่ไม่ใช่
ดูจากวันเวลาที่ผ่านไป
ความจริงใจเท่านั้นจักกลั่นกรอง
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
เพลง จริงใจไว้ก่อน นาเดีย (Ost.นางสาวจริงใจกับนายแสนดี)
กลิทเตอร์ประกอบน่ารักๆจาก
http://widget.sanook.com/widget-category/graphic/ความรัก/
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
22 กันยายน 2553 17:31 น.
โคลอน
เวลามองสายฝนหล่นโปรยสาย
ใจเธอหายบ้างไหมเหมือนกับฉัน
อยากเอื้อนเอ่ยคำว่า"คิดถึงกัน"
ยากจำนรรจ์แม้นเสี้ยวหนึ่งของนัย
ด้วยมิอาจบอกได้ใครจะรู้
เก็บไว้อยู่ส่วนลึกดั่งผลึกใส
เกิดจากโมเลกุลของหัวใจ
เกาะเกี่ยวไว้แน่นหนาเกินกว่ารัก
ปล่อยให้ฉันคิดไปอย่างนี้เถิด
มิกล้าเปิดบอกใจควรห้ามหัก
ด้วยรู้สึกผูกพันยากยิ่งนัก
อยากทึกทักเอาเองแม้เพียงจินต์
ขอให้ฉันได้ยิ้มยามมองเหม่อ
แม้พร่าเบลอภาพฝันไร้รสกลิ่น
ยากสัมผัสจับต้องเพียงรดริน
คล้ายคุ้นชินรู้สึกเนิ่นนานมา
เหมือนเราต่างห่างเหินเกินบรรจบ
แต่มิอาจเลือนลบทรงจำว่า
ครั้งหนึ่งเคยรู้จักรักใครนา
แม้นท้องฟ้าเหมือนมีม่านบางบัง
ขอบคุณภาพประกอบสวยๆจากกูเกิ้ลค่ะ
21 กันยายน 2553 16:42 น.
โคลอน
บิดขี้เกียจยืดเส้นและยืดสาย
ตะวันฉายยิ้มแฉ่งแข่งกับฉัน
วันหยุดนี้เราไปเที่ยวด้วยกัน
เตรียมขาสั้นเสื้อยืดหมวกคู่ใจ
หยิบรองเท้าผ้าใบสีขาวซีด
มีรอยขีดข่วนขาดอาจพอไหว
เดินลุยทรายเท้าเปล่าผ่อนแรงไป
ยืดอายุเจ้าไว้ใช้อีกนาน
กระเป๋าเป้ใบโปรดแสนจะคุ้ม
มองกระดุมประดับสีแหววหวาน
เหลือแค่เพียงร่องรอย ณ วันวาน
ก่อนจากบ้านลุยดุ่มเดินทางไกล
เปิดกระเป๋าสตางค์ออกมานับ
ตาวาววับแค่นี้จะพอไหม
ไปพักผ่อนหย่อนความกังวลใจ
เก็บเอาไว้ที่บ้านคร้านติดตัว
จะลองวางภาระที่หนักอึ้ง
วันบูดบึ้งเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มกลั้ว
ปล่อยอารมณ์ทุกอย่างที่ขุ่นมัว
สิ่งพันพัวค่อยคลายมิชายตา
ขอสักวันเป็นวันของชีวิต
ไม่ขอคิดวันนี้ฤาวันหน้า
พรุ่งนี้เป็นยังไงมินำพา
สุดปลายฟ้ามิหวั่นมุ่งมั่นไป
เพลงนักเดินทาง
ศิลปิน : ศุ บุญเลี้ยง
หยิบกระเป๋าเจ้าใบเก่ง ใส่กางเกงก็ตัวเก่า บอกรองเท้า...
คงต้องเดินกันหลายวัน สู่แผ่นดินที่กว้างใหญ่ เปิดดวงใจให้กว้างกว่า
จากทะเล...สู่ภูผาพเนจร
* รอนแรมหารังนอน บางตอนก็เดินลำพัง สับเปลี่ยน
เปลี่ยนเวียนไปไม่ซ้ำกัน นั่นแหละชีวิตนักเดินทาง
อยากให้เธอได้มาด้วย โลกจะสวยขึ้นหลายเท่า แหละยามเช้า...
จะเฝ้ามองดวงตะวัน จะโบกบินทั่วไพรป่า แหละดื่มกินแสงจันทร์จ้า
เก็บความงาม จากปลายฟ้า...มาคืนเมือง ( * )
ขอบคุณโค้ดเพลงนักเดินทางและภาพประกอบสวยๆจากเว็บข้างล่างค่ะ
http://student.sut.ac.th/anurukclub/music_open.php?song=nak-dern
http://korea-cartoon.blogspot.com/
9 กันยายน 2553 16:53 น.
โคลอน
บนถนนเราอาจมีขลาดบ้าง
ใต้ฟ้ากว้างบางวันก็หวั่นไหว
ก้าวเถอะนะก้าวเดินกันต่อไป
แม้หัวใจยามนี้ดูมืดมน
ณ วันท้อนึกถึง"ถ้าสมหวัง"
ปลุกพลังที่หลับใหลอีกสักหน
หากเธออยากคว้าดาวดวงนั้นยล
เอื้อมมือจนสุดแขนแม้แสนไกล
อย่างน้อยพยายามตามความฝัน
ณ วัยวันที่เริ่มเรียนรู้ใหม่
อุปสรรคจะหนักสักเท่าใด
ไม่มีใครหยั่งรู้เท่าตัวเอง
กำลังใจสร้างได้ในวันท้อ
คำว่า"รอ"ไม่เคยสร้างคนเก่ง
ต้องแสวงเสาะหาอย่ากลัวเกรง
แม้วังเวงในยามที่ก้าวเดิน
แค่ในใจรู้ว่ายังมีรัก
เหนื่อยก็พักกลับมามิห่างเหิน
ฉันจะเอาใจช่วยเธอเผชิญ
หากบังเอิญปัญหาถาโถมทน
ยิ้มสู้ไว้แม้ใจอาจนึกหวั่น
ยังมีฉันจำไว้อย่าตกหล่น
วันใดเธอรู้สึกดั่งร้อนรน
ฉันจะเป็นสายฝนที่พรมพรำ
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
ขอบคุณภาพประกอบสวยๆจากเว็บข้างล่างค่ะ
http://lillyandmay.exteen.com/20090307/seasons-rain-11