23 มีนาคม 2551 13:27 น.

จดหมายจากพระจันทร์

โคลอน

"คิดถึง"
คำคำหนึ่งซึ่งสื่อนัยความหมาย
แม้ไม่ซึ้งเท่ากับ"รักมายมาย"
ก็มิคลายเลยความรู้สึกนี้

เพราะเธอ...
จึงอยากมาพบเจอทุกครั้งที่
ความเหงารุมเร้าทิวาราตรี
ณ ห้วงฤดีมิมีเปลี่ยนไป

ห่างหาย...
แม้เสียดายวันคืนสักเท่าไหร่
เมื่อถึงคราที่ต้องจำจากไกล
มีแต่ใจที่ยังอยู่ที่เดิม

ฝากคำ...
ให้จดจำไมตรี ณ แรกเริ่ม
ถึงห่างไปจะคอยเฝ้าต่อเติม
มิตรภาพคงเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

รู้ค่า...
ในวันที่ร่ำลามิอาจแฝง
ความรู้สึกส่วนลึกจึงแสดง
หวังให้เธอเป็นแรงบันดาลใจ

สักวัน...
จะแบ่งปันถ้อยคำและขานไข
สาเหตุที่คิดถึงเธอกว่าใคร
ไร้ข้อแม้อันใดจะปิดบัง

...............................................................................................

***เพลง จดหมายจากพระจันทร์ ***
 : แอนธิติมา

 
 สวัสดีดวงตะวัน คืนนี้มีดาวเต็มฟ้าทอประกาย
ภาระฉันจึงไม่มีมากมาย พอมีเวลานั่งเขียนถึงเธอ
อยู่สบายไหมตะวัน เราไม่ค่อยได้เจอะกันเลยใช่ไหม
ทั้งๆที่ฟ้าเดียวกันเหมือนใกล้ แต่เพราะภาระของเราต่างกัน
แม้จะไม่ได้พบเจอเธอ ก็รู้เสมอว่าเธออยู่ตรงไหน
และฉันก็รู้ว่างานเธอหนักเพียงใด เธอต้องดูแลใครๆมากมาย
อยากบอกเธอว่าคิดถึง มีฉันซึ่งยังเป็นห่วงเสมอ
แม้ฉันไม่รู้เมื่อไหร่จะพบเธอ แต่ฝันถึงเธอทุกคืน
แม้จะไม่ได้พบเจอเธอ ก็รู้เสมอว่าเธออยู่ตรงไหน
และฉันก็รู้ว่างานเธอหนักเพียงใด เธอต้องดูแลใครๆมากมาย
อยากบอกเธอว่าคิดถึง มีฉันซึ่งยังเป็นห่วงเสมอ
แม้ฉันไม่รู้เมื่อไหร่จะพบเธอ แต่ฝันถึงเธอทุกคืน

รู้ไหมพระจันทร์ดวงนี้รอพบเธอ และคิดถึงเธอเหลือเกิน

				
16 มีนาคม 2551 19:03 น.

อยากกู่ร้องบอกรักให้ก้องโลก

โคลอน

cryingoutforlove.gifทุกครั้งที่หลับตาเหว่ว้านัก
เมื่อนึกถึงความรักในครั้งก่อน
แผ่นหลังที่อบอุ่น ณ ยามนอน
วันนี้กลับรานรอนเหน็บหนาวใจ

แสงสว่างยามเช้าช่างเจิดจ้า
จนสายตาล้าเกินจะทนไหว
เหมือนตะวันอยากแกล้งหรืออย่างไร
จึงไล่ตามฉันไปทุกทิศทาง

ความทรงจำที่ก่อเกิดเรื่องเล่า
หวานปนเศร้าเกาะติดไม่ยอมห่าง
แม้เมฆหมอกหมองหม่นยังเจือจาง
แต่ใจที่เปราะบางกลับมืดมัว

หลับตาลงโอบกอดความรู้สึก
ที่ฝังรากหยั่งลึกใจสลัว
เริ่มต้นเช้าวันใหม่ไม่หวั่นกลัว
แม้รอบตัวว่างเปล่าและเดียวดาย

ฉันจะเปลี่ยนพลังความคิดถึง
ที่ซ่อนอยู่ก้นบึ้งสื่อความหมาย
วาดภาพเธอยิ้มให้อย่างผ่อนคลาย
เพื่อก้าวต่อถึงปลายความฝันเรา


				
14 มีนาคม 2551 07:34 น.

สายลมที่หวังดี

โคลอน

ขอแค่มองห่างห่างอย่างห่วงห่วง
เพียงบางช่วงเพื่อคลายความคิดถึง
ใครคนหนึ่งที่จิตยังตราตรึง
ณ คำนึงแอบซึ้งอยู่เรื่อยมา

ขอแค่มาซึมซับกับรอยยิ้ม
หลับตาพริ้มอย่างที่ถวิลหา
ก็สุขใจเกินกว่าคณานา
แม้มิเอ่ยวาจาที่ต้องใจ

เว้นช่องว่างตรงกลางให้เราเดิน
หากเผอิญวันหนึ่งได้ชิดใกล้
คงเป็นเพราะกามเทพนั้นมือไว
เล็งลูกศรตรงใจใครพอดี

..................................................................................................

***เพลง สายลมที่หวังดี ***
(สุเมธ) 

แอบส่งดอกไม้ไปให้เธอไม่รู้หรอก 
กับสิ่งดีดีให้เธอเธอไม่รู้ 
ยังคงปิดบังซ่อนอยู่ 
เธอไม่ต้องรู้ว่าฉันนั้นคือใคร 

ส่งความคิดถึงไปให้เธอไม่รู้หรอก 
เป็นกำลังใจให้เธออยู่เสมอ 
แม้เราไม่ได้พบเจอ 
อย่าเดาเลยเธอว่าฉันนั้นเป็นใคร 

ฉันอาจเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ 
อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว 
อาจเป็นคนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา 
อาจเป็นแสงดาวเมื่อเธอแหงนมอง 

แค่เพียงช่วยรับมันไปในทุกทุกอย่าง 
ก็เพียงต้องการให้เธอมีสุขเสมอ 
แม้เราไม่ได้พบเจอ 
อย่าเดาเลยเธอว่าฉันนั้นเป็นใคร 

ฉันอาจเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ 
อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว 
อาจเป็นคนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา 
อาจเป็นแสงดาวเมื่อเธอแหงนมอง 

แล้วเมื่อถึงเวลาก็จะรู้ 
เหตุผลที่ฉันนั้นทำให้เธอไป 
จะเขียนข้อความหนึ่งไปกับดอกไม้ 
ให้เธอเรียกฉันว่าสายลมที่หวังดี 

ฉันอาจเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ 
อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว 
อาจเป็นคนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา 
อาจเป็นแสงดาวเมื่อเธอแหงนมอง 				
1 มีนาคม 2551 11:06 น.

ยิ้มให้กับความผิดหวัง

โคลอน

ฉันอาจเคยหนีเงาของตัวเอง
จนรู้สึกวังเวงคล้ายกับว่า
ไม่มีใครในโลกที่ผ่านมา
จะเช็ดรอยน้ำตาอย่างเข้าใจ

คนธรรมดาคนหนึ่งที่มีฝัน
เกินจะหันหลังกลับเพื่อเริ่มใหม่
วันนี้จึงเลือกเดินทางต่อไป
แม้จะไม่เหลือใครอยู่ข้างกาย

ความโดดเดี่ยวเที่ยวนี้แสนสาหัส
มิอาจปัดน้ำตาให้เหือดหาย
หวังพรุ่งนี้ตื่นขึ้นคงสบาย
ความเจ็บคลายเปลี่ยนร้ายให้เป็นดี

ฉันจะใช้พลังแห่งความคิด
ที่ถูกปิดเพราะก่อนเคยวิ่งหนี
กลับไปหาอดีตอีกสักที
แล้วยิ้มอย่างยินดีพร้อมรับมือ

ความสูญเสียจากสิ่งเป็นที่รัก
ยากยิ่งนักใช่เพียงอ่านหนังสือ
ต้องเข้าใจเนื้อหามิใช่ฤา
ว่าความหมายนั้นคือโชคชะตา

ณ วันนี้เรียนรู้ที่จะอยู่
แล้วเริ่มต้นไปสู่กาลข้างหน้า
เพราะรู้ดีชีวิตและเวลา
นั้นมีค่าเกินกว่าจะอ่อนแอ

★ ★ ยิ้มให้กับความผิดหวัง ★ ★

เธอบอกไม่เข้าใจ บอกไม่เข้าใจ คนอย่างฉัน 
ฉันยิ้มได้อย่างไร ยิ้มได้ อย่างไร เมื่อเธอมาบอกกันว่าขอลา

ฉันที่เคยรักเธอ ก็ยังรัก เธอ เหมือนผ่านมา 
ฉันยิ้มเพราะมันเหนื่อย ไม่เหลือแรง บีบน้ำตา ถึงเวลาต้องยิ้มให้มัน

ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคย ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อน เก่า ที่เรา ต้องเจอ เจอกันเมื่อนานแสนนาน

ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่า เรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้ม ได้ ให้ราคามันเท่ากัน ยิ้มให้มันก็ พอ

ฉันไม่ได้แข็งแรง ไม่ได้ มั่นคง สักเท่าไหร่
แค่รู้ว่าบางที แอบยิ้มตอนที่เสียใจ เหมือนอะไรก็ง่ายขึ้นมา

ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคย ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อน เก่า ที่เรา ต้องเจอ เจอกันเมื่อนานแสนนาน

ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่า เรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้ม ได้ ให้ราคามันเท่ากัน ยิ้มให้มันก็ พอ				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโคลอน
ไม่มีข้อความส่งถึงโคลอน