20 พฤศจิกายน 2550 11:32 น.
โคลอน
เจ็บใจนักมาทำให้หลงรัก
แอบกิ๊กกั๊กมาดแมนเสียหนักหนา
พอเห็นภาพพาลกลุ้มสุมอุรา
ไยพี่ยาต้องมาหักอกเรา
แอ๊บแมนอยู่ทำไมไม่ยอมบอก
หรือสนุกที่หลอกให้คนเฉา
เก็บความลับเอาไว้จนนานเนาว์
โอ้พี่เขาแต๋วแตกแสกแสกเลย
เห็นภาพแล้วชีช้ำ.....ดาราในดวงใจของเรา...ฮืออออ
12 พฤศจิกายน 2550 07:31 น.
โคลอน
คิดว่าใหญ่นักเหรอเจอกันหน่อย
เห็นกันบ่อยพี่คอยแต่ขย้ำ
ถึงตัวเล็กใจเด็ดอย่ามายำ
มิใช่เรื่องของกรรมจำไว้เลย
หิวเมื่อไหร่ไส้กิ่วซิวตลอด
ชอบมาดอดไล่จับพวกเราเหวย
เตือนไว้ก่อนไหนไหนก็คุ้นเคย
อย่ามาเบ่งขอเงยหน้าซะที
จะก้มหัวอยู่ไยอายฟ้าดิน
หนูก็มีสิทธิ์ดิ้นหลบหลีกหนี
ดีกว่าอยู่เฉยเฉยถูกย่ำยี
ตั้งป้อมสู้สักทีแต่นี้ไป
ขอปฏิวัติจัดประวัติศาสตร์
เจ้าเหมียวอย่าบังอาจเฉียดมาใกล้
หากมิฟังคำเตือนโปรดเตรียมใจ
ถึงลายเสือแล้วไงหาได้กลัว
11 พฤศจิกายน 2550 10:19 น.
โคลอน
ความคิดถึงไม่เคยจะจางหาย
แต่กลับฉายแววชัดเจิดจัดจ้า
นึกขึ้นมาเมื่อไรคล้ายน้ำตา
จะเอ่อล้นออกมาไม่รู้ตัว
หัวใจฉันตอนนี้เหมือนน้ำแข็ง
ภายนอกอาจดูแกร่งแท้สลัว
รอตะวันมาสลายความหมองมัว
คงไม่กลัวหากต้องละลายไป
แต่วันนี้ฟ้ากลับมีไอหมอก
คอยหลอนหลอกวานบอกคนอ่อนไหว
สุริยาสิ้นแสงแล้วหรือไร
จึงเริ่มต้นวันใหม่อย่างเย็นชา
ได้แต่รอแดดอุ่นยามหนาวเหน็บ
มากอดเก็บฤทัยแต่ทว่า
ไม่มีหวังเช่นดั่งเคยเป็นมา
หมอกจึงไม่จางตาฟ้ามืดมน
8 พฤศจิกายน 2550 09:09 น.
โคลอน
แค่ได้เห็นพระองค์ทรงแย้มสรวล
โลกที่ดูผันผวนกลับสดใส
ประนมกรก้มกราบด้วยดวงใจ
ถึงแม้อยู่ห่างไกลก็ตื้นตัน
น้ำตาไหลออกมาด้วยซาบซึ้ง
ภาพที่เห็นน่าทึ่งองค์มิ่งขวัญ
เสด็จพระราชดำเนินได้โดยพลัน
ปวงประชายิ้มให้กันแม้หวั่นกลัว
ต่างเปล่งเสียงทรงพระเจริญพร้อมพรั่ง
คุกเข่านั่งพนมมือไหว้ท่วมหัว
หยาดน้ำตาไหลรินใจระรัว
เมฆที่เคยมัวซัวสลายไป
ขอพรพระสยามเทวาธิราช
ให้พระองค์แคล้วคลาดอย่ากรายใกล้
ทั้งโรคาภยันตรายใด
มิแผ้วพานพระหทัยในหลวงเรา
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
1027
