23 ธันวาคม 2549 14:35 น.
โคลอน
กลับไปหาอ้อมอุ่นกรุ่นไอรัก
กลับไปพักพิงใจให้หายเหงา
กลับไปยังบ้านเดิมที่ของเรา
กลับไปตามหาเงาของหัวใจ
กลับไปหาพ่อแม่ที่คอยอยู่
กลับไปสู่โลกที่สุขสดใส
กลับไปเติมความรักความห่วงใย
กลับไปไกลก่อนที่จะจากลา
ถึงตอนนี้ลมหนาวจะมาเยือน
หมอกลางเลือนแต่ใจกลับใฝ่หา
หยาดน้ำค้างที่พร่างพรมอุรา
ช่วยให้ใจอ่อนล้ามีเรี่ยวแรง
แม้เหน็บหนาวปานใดใจยังอุ่น
เมื่อคิดครุ่นไม่เคยจะหน่ายแหนง
ความรักที่ได้มาไม่เคลือบแคลง
ใช่แสดงเหมือนเช่นคนอื่นไกล
หากต้องการรอคอยซึ่งรักแท้
ขอเพียงแค่หันหลังกลับมาใหม่
จะมองเห็นแววตาที่จริงใจ
นั่นแหละรักยิ่งใหญ่ที่เรามี
15 ธันวาคม 2549 10:47 น.
โคลอน
อยากเห็นภาพเธอเหมือนในวันวาน
อยากเห็นกลอนกานต์เหมือนในวันเก่า
แต่ในวันนี้ไม่มีแม้เงา
ของผองเพื่อนเราที่ห่างหายไป
อยากเห็นรอยยิ้มที่ติดตรึงตรา
ยินถ้อยวาจาก่อนเคยขานไข
คิดถึงเพื่อนเก่าที่ห่างกันไกล
ไม่รู้เมื่อไหร่จะย้อนกลับมา
กลัวว่าวันหนึ่งเธออาจทิ้งฝัน
เหมือนดั่งที่ฉันเคยเป็นก่อนหน้า
ยิ่งนานยิ่งหวั่นไหวตามเวลา
กลัวเธออ่อนล้าร้างลาแรมไป
กลับมาเถอะนะถ้าเธอท้อแท้
เจอเรื่องที่แย่กว่าครั้งคราไหน
อย่างน้อยยังมีที่พักพิงใจ
ก่อนจะกลับไปชาร์ตไฟให้พอ
14 ธันวาคม 2549 17:57 น.
โคลอน
สวัสดีปีใหม่ไว้ล่วงหน้า
ขอให้ฟ้าหลังฝนจงสดใส
เวลาที่ผ่านผันก้าวพ้นไป
เริ่มต้นเร็วไวอย่างไรให้ดี
แม้สายน้ำไม่อาจหวนคืนกลับ
ใช่ชีวิตจะดับแค่ตรงนี้
หากว่ายวนไปตามสายนที
สักวันชีวีคงรอดปลอดภัย
ถึงดวงตะวันค่อยค่อยเลื่อนลับ
ยังวนเวียนมา ณ เช้าวันใหม่
เหมือนเช่นโอกาสแม้พลั้งพลาดไป
อย่าปล่อยให้ใจหมดสิ้นกำลัง
ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่
อธิษฐานไปให้เธอสมหวัง
ถ้าหากสำเร็จก็เพราะพลัง
ที่เธอนั้นยังมีอยู่ในตัว