25 พฤศจิกายน 2549 17:14 น.
โคลอน
เหงื่อทุกหยดของพ่อที่รินไหล
ยามลูกเห็นไกลๆจากตรงนี้
อยากเอื้อนเอ่ยถามพ่อจากฤดี
ว่ามีไหมบางทีที่ท้อใจ
พ่อมีหลายชีวิตต้องดูแล
อีกทั้งคอยตามแก้ไม่ผลักไส
ปัญหาบางอย่างลูกเองใช่ใคร
สร้างเองเรื่อยไปไม่รับรู้ตน
พ่อทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดี
อยากให้ลูกนี้ตรองดูเหตุผล
ว่าสิ่งที่เห็นและได้ยินยล
พ่อต้องอดทนเท่าไหร่เพื่อใคร
จากนี้ไปอยากให้เราลูก-ลูก
ได้เพาะปลูกความดีใส่นิสัย
เดินตามคำสอนของพ่อเรื่อยไป
จนกว่าลมหายใจจะสิ้นลง
จะตั้งใจทำความดีเพื่อพ่อ
ไม่รีรอปล่อยใจไปใหลหลง
สิ่งไม่ดีห่างไกลอย่าพะวง
ใช้ชีวิตที่เหลือคงความดี
ทำดีให้พ่อดูให้พ่อรู้
ว่าพวกเราซึมซับอยู่ทุกที่
อยากให้พ่อเห็นพวกเราใฝ่ดี
เป็นของขวัญวันเกิดนี้เพื่อพ่อเรา
23 พฤศจิกายน 2549 15:11 น.
โคลอน
อะไรก็ได้คำพูดติดปาก
ฟังดูไม่เห็นยากแต่ควรครุ่นคิด
หากใช้บ่อยไปให้ใจสะกิด
อย่าเพิ่งรีบปิดคำพูดตัวเอง
อะไรก็ได้อาจดูเหมือนดี
พูดจาเข้าทีดูไม่อวดเก่ง
ไม่คิดอะไรเข้าข้างตัวเอง
แท้จริงแล้วเกรงคนไม่พอใจ
อะไรก็ได้เถอะน่ะคิดหน่อย
คนอื่นเขาคอยชวนให้สงสัย
ไม่ใช่เรื่องผิดหากคิดต่างไป
แค่คำที่ใช้ไม่ดูเลื่อนลอย
อะไรก็ได้ปฏิเสธบ้าง
ให้คนรอบข้างเขารับรู้หน่อย
สิ่งไหนไม่ชอบอย่ามัวแต่คอย
ปล่อยคนอื่นย้อนรอยค่อยรู้ตัว
อะไรก็ได้ใช้บ่อยไม่ดี
ความหมายไม่มีเหมือนสมองถั่ว
คิดอะไรไว้ในใจอย่ากลัว
สื่อสารถ้วนทั่วไม่มัวซึมเซา
อะไรก็ได้อย่าใช้ฟุ่มเฟือย
เดี๋ยวหัวขี้เลื่อยแล้วจะหงอยเหงา
ถ้าไม่กล้ายืนหยัดเพื่อตัวเรา
จะชนะเงาตัวเองได้ไง
ปล. ลองถามตัวเองดูว่า
เวลาที่เราใช้คำว่า"อะไรก็ได้"ออกมาจากใจจริงๆกี่ครั้ง
อย่าปล่อยให้คนอื่นมาคิดว่าเรา...อะไรก็ได้...
เพราะหากเราไม่เห็นคุณค่าตัวเอง
แล้วใครเขาจะมาเห็นหรือให้ความสำคัญ***
9 พฤศจิกายน 2549 16:54 น.
โคลอน
หากรักพ่อต้องรู้จักพอเพียง
อย่าทำตัวโน้มเอียงตามกระแส
ตั้งจิตให้มั่นกั้นความปรวนแปร
ที่มาวอแวรบกวนจิตใจ
หากเชื่อพ่อต้องรักสามัคคี
ช่วยหนุนคนดีที่เอาใจใส่
ปกป้องประโยชน์ให้ประเทศไทย
คอยปัดเป่าโพยภัยด้วยใจจริง
หากรักพ่อแค่ทำตัวให้ดี
ชีวิตย่อมมีแต่ความสุขยิ่ง
ห่างไกลความโลภที่คอยช่วงชิง
หากรักพ่อจริงใจต้องนิ่งพอ
5 พฤศจิกายน 2549 07:45 น.
โคลอน
อยากจะเอื้อมมือดึงเส้นขอบฟ้า
เพื่อลองวัดว่าอีกไกลแค่ไหน
ที่เคยมองเห็นนั้นเป็นเช่นไร
ไม่รู้ทำไมไล่ตามไม่ทัน
เมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้ากว้าง
เห็นเพียงช่องว่างช่างดูน่าขัน
เมฆหมอกที่เห็นเหมือนเกาะกลุ่มกัน
ที่แท้คล้ายควันเลือนลางจางไป
บางสิ่งบางอย่างอย่าดูแค่ตา
ต้องลองค้นหาก่อนเป็นไฉน
หากมองไม่เห็นคงต้องวัดใจ
เปิดกว้างเพียงไรถึงจะพอดี