26 กันยายน 2545 00:58 น.
โคลอน
ฉันขอเป็นสายฝนที่ชุ่มฉ่ำ
หากวันใดระกำช้ำหม่นหมอง
ฝนเม็ดน้อยจะค่อยโอบประคอง
ด้วยละอองน้ำใจที่ให้เธอ
แม้เป็นแค่หยาดฝนบนฟ้ากว้าง
ก็ขออยู่เคียง-ข้างเธอเสมอ
หากวันใดเงียบเหงาน้ำตาเอ่อ
ให้มองเหม่อขึ้นมาบนฟ้าไกล
แม้ไม่ใช่ปุยนุ่นอ่อนละมุน
ที่คอยให้ไออุ่นกรุ่นสดใส
ก็ขอเป็นน้ำฝนชโลมใจ
ด้วยความรักและห่วงใยให้เธอ
23 กันยายน 2545 15:58 น.
โคลอน
บอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง
ที่มีเธอใส่ใจในวันเหงา
ก่อนไม่เคยสนใจเรื่องของเรา
วันนี้กลับเป็นเงาคอยดูแล
ก็หัวใจปรับคลื่นรับไม่ทัน
กลัวจะไปพัวพันยากเกินแก้
หากวันหนึ่งเกิดเขาไม่เหลียวแล
ที่คิดว่ารักแท้อาจแค่ลวง
ไม่อยากเจ็บอยากช้ำจำฝังใจ
ก่อนนั้นเคยมีใครเฝ้าห่วงหวง
สุดท้ายลึกเกินหยั่งดั่งคำลวง
เหมือนติดบ่วงพรานไพรใจจากจร
22 กันยายน 2545 11:22 น.
โคลอน
รวมพลคนอารมณ์ดี
เชิญทางนี้อย่าอยู่เฉย
ยิ้มมัดจำไว้ก่อนเลย
ให้คุ้นเคยขาประจำ
ใครที่อารมณ์ร้อนรุ่ม
มีเรื่องกลุ้มมะมาขำ
รีบกลับตัวรีบกลับลำ
ฝากถ้อยคำย้ำอีกที
ใครที่กำลังเหนื่อยอ่อน
มามะอ้อนคนแถวนี้
ไม่ผิดหวังหรอกคนดี
ยิ้มตาหยีไม่คิดตังค์
รวมพลคนเขียนกลอน
ใครที่ซ่อนยิ้มไว้หลัง
ขยับมือพิมพ์ซะมั่ง
อยากรู้จังคิดยังไง
(o^___^o) มาแต่งกลอนเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะกันดีกว่าค่ะ...รู้สึกว่าบรรยากาศรอบข้างมันตึงๆเนาะ
22 กันยายน 2545 00:11 น.
โคลอน
เก็บความรู้สึกของเราเอาไว้
ปล่อยให้เป็นความลับไปอย่างนั้น
อย่าเลยอย่าสานต่อความผูกพัน
ให้เกิดรักซ้อนซ่อนวันเวลา
ขอให้ฉันมองเธออยู่ไกลๆ
เพราะคงมีความสุขใจยิ่งกว่า
ต้องตกอยู่ในวังวนน้ำตา
ที่ต่างแลกมาจากความเสียใจ
19 กันยายน 2545 08:07 น.
โคลอน
การแก้ปัญหาใช่ต้องใช้กำลัง
หากต้องรู้จักยับยั้งชั่งใจ
ข่มความโกรธข้างในเก็บเอาไว้
ปัญหาใดใดย่อมมีหนทาง
หากภูเขาตั้งตระหง่านตรงหน้า
คงไม่อาจทายท้าทุบทิ้งขว้าง
เพราะถ้าเดินอ้อมไปอีกเส้นทาง
จะมองเห็นความแตกต่างที่มี
จงใจเย็นเด็ดเดี่ยวทีเดียวเถิด
ความรุ่มร้อนเป็นบ่อเกิดทุกข์ที่
ความโกรธที่สั่งสมถมทวี
ไม่ได้เกิดผลดีกับตัวเรา
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
1445
