18 มิถุนายน 2545 08:15 น.
โคลอน
ความรักของฉันนั้นเป็นสีขาว
แม้ไม่แพรวพราวกว่าสีไหนๆ
ไม่หวานลึกซึ้งหรือสวยจับใจ
แต่ไม่หม่นไหม้รักเราเข้าที
ความรักของฉันไม่ซับไม่ซ้อน
เติมสีเข้มอ่อนแต่งแต้มสันสี
เป็นสีเดียวกันทุกวันเดือนปี
แต่รักที่มีไม่เคยจืดจาง
12 มิถุนายน 2545 01:06 น.
โคลอน
อยากขอบคุณทุกเรื่องราวดีๆ
ที่เมลล์มาหา ณ ที่นี้ด้วย
ตัวอักษรและภาษาสวยๆ
รู้ไหมว่าช่วยฉันได้ทุกที
เวลาที่ใจกำลังหม่นหมอง
เหมือนเธอช่วยกรองอารมณ์เหล่านี้
ปรับความรู้สึกให้กลับมาดี
ฉันสุขใจที่ได้เห็นเมล์เธอ
ที่ผ่านมาแม้จะแค่เปิดอ่าน
มีเรื่องแหววหวานซ่อนอยู่เสมอ
บางครั้งเศร้าซึมลึกซึ้งจริงเออ
รู้มั๊ยฉันเผลอร้องไห้เหมือนกัน
มีอยู่บ่อยๆที่เธอเมลล์มา
ด้วยความห่วงหาจากเมลล์สั้นๆ
เนื้อหาที่อ่านเป็นห่วงใยกัน
เตือนภัยสารพันฉันนั้นอุ่นใจ
วันนี้อยากบอกให้เธอรู้ว่า
หากบางเวลาที่เธอร้องไห้
ช่วยเมล์หาฉันสักนิดเป็นไร
หากคับข้องใจแค่อย่าลืมกัน
เพราะทุกข้อความที่มาจากเธอ
มีค่าเสมอสำหรับใจฉัน
แม้เรื่องน้อยนิดในแต่ละวัน
ฉันพร้อมรับฟังด้วยความเต็มใจ
11 มิถุนายน 2545 08:27 น.
โคลอน
ไว้อาลัยให้กับความโง่งม
ปล่อยความขื่นขมให้เลือนหาย
สละความทรงจำมากมาย
ที่มีแต่ทำร้ายรังแก
เพราะไม่มีประโยชน์อะไร
ที่จะอยู่ไปอย่างผู้แพ้
หรือจมอยู่กับความอ่อนแอ
เพื่อให้ความท้อแท้เจือจาง
ดูแลหัวใจเอาไว้ดีกว่า
ถนอมรักษาวันที่อ้างว้าง
เติมเต็มหัวใจที่เปราะบาง
ปล่อยวางหัวใจที่อ่อนแอ
10 มิถุนายน 2545 15:15 น.
โคลอน
ค่ำลงว่ายน้ำยามเย็น
หยอกล้อกันเล่นริมฝั่ง
กระโดดเหย็งๆเสียงดัง
เคาะก้อนหินนั่งฮัมเพลง
เสื้อยืดกางเกงตัวเก่า
พวกเราตะโกนโหวงเหวง
แม่น้ำโขงรอเราบรรเลง
หวนนึกถึงตัวเองทุกครา
วันนี้กลับมาที่เดิม
ยืนตรงจุดเริ่มคอยท่า
เคยเล่นน้ำแต่เดิมมา
หวนระลึกหาทุกวันคืน
o---(o^___^o)---o เล่าสู่กันฟังค่ะ
4 มิถุนายน 2545 16:50 น.
โคลอน
ลาก่อนเพื่อนที่รัก
อย่าลืมทายทักเมื่อกลับมา
จากไปครานี้ใช่จะหนีหน้า
แค่อยากให้รู้ว่าจำต้องไกล
ฉันจะส่งความคิดถึงมา
หวังว่าเธอคงรับไหว
กับปริมาณล้นเอ่อในใจ
ที่ฉันจะส่งมาให้กับเธอ
(o^_____^o)