11 มีนาคม 2545 21:21 น.
โคลอน
ฮัลโหล...สวัสดีค่ะ
พูดสายกับใครคะ...ถามไปตามสาย
อีกฝ่ายตอบ...แล้วคุณล่ะจะพูดกับใคร
เอาล่ะสิจนได้ไม่ใครก็ใครโทรมาอำ
อืม...พยายามนั่งนิ่งทำใจเย็น
น้ำร้อนปลาเป็นต้องนิ่งอย่าขำ
ใครกันหนอช่างใจจืดใจดำ
แบบนี้ต้องเจออำมุขเราก็มี
คิดอะไรออกรีบกรอกตามสาย
บ้านนี้เค้าย้ายไปนานแล้วนี่
สงสัยเบอร์เก่าน่ะคุณโทษที
ไม่รู้จะช่วยยังไงดีบ๊ายบายละกัน
อีกฝ่ายรีบตอบผมป่าวโทรหา
อ๊ะ..โอ้ลัลล๊าใครบ้าล่ะนั่น
แล้วนี่ฉันรับสายใครกัน
เฮ้อ...พัลวันวางสายทันใด
7 มีนาคม 2545 22:04 น.
โคลอน
ถ้าหากรัฐบาลแทรกแซงสื่อ
และไม่ยึดถือซึ่งสิทธิเสรี
ก็เหมือนปิดหูปิดตาประชาชี
ท่านย่อมรู้ดีทำเพราะอะไร
ถ้าหากท่านทำงานอย่างซื่อตรง
ก็ไม่ควรใช้อารมณ์ชวนให้สงสัย
อยากถามสักนิดว่าท่านกลัวอะไร
ที่สื่อจะวิเคราะห์ข่าวไปตามข้อมูลที่มี
ถ้าหากรัฐบาลมัวแต่บ้าอำนาจ
ป่าวประกาศความยิ่งใหญ่อยู่แบบนี้
ก็เหมือนมีกระจกแต่ไม่ยอมส่องหน้าสักที
จนใครเห็นเป็นต้องร้องยี้เพราะคราบขี้ตา
6 มีนาคม 2545 08:52 น.
โคลอน
ขอบคุณที่เธอยังเหมือนเดิม
ตั้งแต่วันนั้นที่เริ่มนับจากหนึ่ง
อยากบอกว่าฉันรู้สึกซาบซึ้ง
และอยู่ในความคิดคำนึงตลอดมา
แม้บางเวลาที่เธอห่างหายไป
แต่ก็ยังรู้สึกได้เหมือนกับว่า
มีสายตาอบอุ่นคู่เดิมเฝ้ามองมา
และเป็นกำลังใจตลอดเวลาไม่เปลี่ยนแปลง