6 ธันวาคม 2544 13:12 น.
โคลอน
แววตาที่เธอเคยมองกัน
เริ่มเปลี่ยนแปรผันเหมือนมีอะไร
คล้าย-คล้ายกับเธอซ่อนเงาในใจ
ปิดบังความจริงไว้เพื่ออะไรกัน
แววตาที่ฉันจ้องมองเธอ
ได้แต่ค้นเจอคำตอบเหล่านั้น
ไม่มีแม้ถ้อยคำที่จะเอ่ยยืนยัน
ว่าใจเธอนั้นยังคงมั่นเหมือนเดิม
ในเมื่อความรักมาถึงจุดคลางแคลง
มีแต่ความขัดแย้งไม่เหมือนจุดเริ่ม
ปล่อยให้ความระแวงเข้ามาต่อเติม
แล้วจะให้รู้สึกเหมือนเดิมอยู่ได้อย่างไร
บางทีฉันอาจจะรู้สึกดีขึ้นกว่านี้
ถ้าหากเธอหลีกลี้หนีหายจากไกล
หรือบอกความจริงสักข้อได้ไหม
ว่าฉันคิดผิดไปหรือเธอมีใครแทนที่กัน
5 ธันวาคม 2544 14:38 น.
โคลอน
ห้า...สี่...สาม...สอง...หนึ่ง
ต้อนรับปีใหม่ซึ่งกำลังก้าวเข้ามา
ส่งท้ายปีเก่าจากไกลนักหนา
แต่จะเก็บรักษาสิ่งที่ดีงาม
ปีใหม่ที่กำลังจะเวียนมาถึง
ไม่อาจรู้ลึกซึ้งเวลาใครทวงถาม
ว่าจะต่างกับปีเก่าหรือปีไหนก็ตาม
รู้แต่ว่าจะพยายามทำวันใหม่ให้ดี
และอยากอวยพรปีใหม่ให้กับทุกคน
ให้ความวุ่นวายวกวนสับสนหลีกลี้
ให้ชีวิตใหม่ที่เริ่มต้นมีแต่สิ่งที่ดี
และชีวิตในวันพรุ่งนี้สมหวังดังใจ
5 ธันวาคม 2544 12:57 น.
โคลอน
เส้นทางที่เดินไปแม้อาจดูรกร้าง
และมีแต่ความอ้างว้างบนทางใหม่
ถึงไม่ค่อยชินกับแต่ละก้าวที่ย่ำไป
แต่จะไม่มีวันทดท้อใจไปกลางครัน
ดูสิ!...ยังมีสิ่งที่น่าดูแวดล้อมอยู่รอบข้าง
พรรณไม้งามธรรมชาติสร้างช่างเสกสรรค์
แว่ว-แว่วเข้าหูหรีดหริ่งเรไรร้องระงมกัน
ร่วมประสานเสียงกับเจ้าจั๊กจั่นเป็นทำนอง
บังเอิญเหลือบไปเห็นดอกหญ้าคละดอกดิน
ดูแล้วล้วนโสภิณทั่วท้องถิ่นไม่เป็นสอง
กลิ่นไอดินเคล้าไอหญ้ายามฟ้าฝนเจิ่งนอง
ธรรมชาติช่างถนอมตามครรลองที่เป็นไป
เหม่อมองเห็นนกน้อยเจ้าโบยบิน
ยามที่กระพือปีกโผผินช่างสดใส
เจ้าไม่ต้องอยู่ในกรงทองของใคร
ชีวิตในแต่ละวันจึงอิสระอย่างใจที่เสรี
คงเหมือนกับเส้นทางชีวิตคนที่เดินไป
ต้องพานพบกับสิ่งใดๆมากมายบนโลกนี้
หากใส่ใจเก็บรายละเอียดของช่วงเวลาที่ดี
เราก็จะเป็นนักเดินทางที่ชีวิตมีแต่ความสุขใจ
4 ธันวาคม 2544 18:28 น.
โคลอน
รักของพ่อไม่ร้องขอสิ่งใดๆ
เป็นรักแท้ที่บริสุทธิ์จริงใจ
เฝ้าคอยห่วงใยตลอดมา
รักของพ่อไม่ทดท้อเหนื่อยล้า
ไม่ผันเปลี่ยนตามกาลเวลา
เป็นรักที่กลั่นออกมาจากใจ
รักของพ่อไม่เหมือนรักจากใคร
ไม่เคยมีสักวันที่ต้องหมองไหม้
เพราะไม่เคยจะหนีจากไปไกล
และมีแต่ความอบอุ่นใจทุกเวลา
4 ธันวาคม 2544 12:28 น.
โคลอน
ฉันไม่ใช่คนชอบเซ้าซี้หรอก
แค่แอบมาหยอกเล่นบางครา
ไม่อยากวุ่นวายอะไรนักหนา
ผลุบๆโผล่ๆบ้างเป็นบางเวลา
ที่ได้รับรู้ว่าเธอเงียบเหงาใจ
ฉันจะไม่ถามถ้าเธอไม่อยากบอก
กับความรักที่กลิ้งกลอกเก็บเอาไว้
แค่เพียงสักวันหนึ่งที่เธอไม่มีใคร
ฉันจะอยู่ข้างๆเพื่อรอเธอเริ่มต้นใหม่
และพร้อมที่จะเปิดใจรับใครสักคน
ไม่จำเป็นจะต้องตอบแทนอะไรฉัน
แค่เธอทำปัจจุบันไม่ให้หมองหม่น
ขอแค่วันนี้เธอคลายความทุกข์ทน
และได้พบกับใครสักคนที่จริงใจ