17 มิถุนายน 2552 13:03 น.
โคลอน
๑.รักเอย...
หากต้องการเพียงเชยชมชิดใกล้
มิได้หวังจริงจังกับสิ่งใด
โปรดจงลอยผ่านไปดั่งสายลม
๒.รักเอย...
อย่าเพียรเผยความนัยอาจขื่นขม
ฉันเคยเจ็บชอกช้ำระกำตรม
เพราะหลงลมความรักที่พัดมา
๓.รักเอย...
โปรดเฉลยว่าคือเสน่หา
ฤาแท้จริงลึกซึ้งตรึงอุรา
ปรารถนาสิ่งใด ณ ยามนี้
๔.รักเอย...
หัวใจเอ๋ยกลัวรักใช่ไหมนี่
จึงเหินห่างวางท่าอยู่ในที
มิเอื้อนเอ่ยวจีต่อสิ่งใด
๕.รักเอย...
ฉันอาจเฉยแต่จักทำไฉน
เมื่อรู้สึกแหนหวงแลห่วงใย
ยามที่ใครคนหนึ่งเดินเข้ามา
๖.รักเอย...
เจ้าจักเคยรู้บ้างไหมนะว่า
ทำให้คนมากมายเสียน้ำตา
ยอมสละวิญญาที่เคยมี
๗.รักเอย...
ยากเปรียบเปรยเพราะช่างมีหลากสี
ทั้งสดใสหมองหม่นปนเปรมปรีดิ์
ยิ่งนานทบทวีมิอาจเลือน
๘.รักเอย...
หากจะเอ่ยอย่าได้ล่องลอยเลื่อน
หมั่นดูแลรักษาอย่าแชเชือน
ให้คงเหมือนวันแรกรู้จักรัก
เพลง เสน่หา - นันทิดา
ฮืม...ฮืม...ฮืม....
ความรักเอย
เจ้าลอยลม มาหรือไร
มาดลจิต มาดลใจ..เสน่หา
รักนี้จริงจากใจหรือเปล่า
หรือเย้า เราให้เฝ้าร่ำหา
หรือแกล้งเพียงแต่แลตา
ยั่วอุราให้หลงลำพอง
ฮืม...ฮืม...ฮืม....
* สงสารใจฉันบ้าง
วานอย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง
รักแรกช้ำ น้ำตานอง
ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย
ฮืม...ฮืม...ฮืม...
( ซ้ำ *)
ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
ขอบคุณภาพประกอบสวยๆจากเว็บ
http://picpost.mthai.com/view_picpost.php?cate_id=33&post_id=331258
15 มิถุนายน 2552 09:26 น.
โคลอน
ช่วยยื่นแขนออกมาแล้วกางออก
มิได้หลอกฤาเล่นอย่าสงสัย
แค่ต้องการอิงแอบแนบหัวใจ
ว่าเต้นดีอยู่ไหมเมื่อใกล้กัน
เพราะเธอไม่เคยเอ่ยความรู้สึก
ในส่วนลึกที่อยู่ข้างซ้ายนั่น
จึงต้องลองพิสูจน์ดูสักวัน
ว่าแค่ฉันหรือไม่ใจเต้นรัว
ห้ามมองหน้าสบตาเวลานี้
อยู่นิ่งนิ่งสักทีอย่ายิ้มหัว
แม้ฝนตกฟ้าหม่นดูมืดมัว
แต่ไม่รู้สึกกลัวเพราะมีเรา
ได้ยินเสียงหัวใจเต้นตึ่กตั่ก
จะทึกทักว่ารักได้ไหมเล่า
อยากได้ยินสักครั้งเพียงเบาเบา
ฉันจะเอาใจช่วยรีบบอกมา
ฟ้าหลังฝนเขาบอกจะสดใส
เธอล่ะเคยเชื่อไหมจอมวางท่า
มัวแต่เก๊กมันขัดลูกนัยน์ตา
เขยิบมาฉันจะบอกให้ฟัง
.......................................................
ปล.ขอแก้คำนิดนะคะ (o*^_^*o)
09.40 น.
1 มิถุนายน 2552 11:01 น.
โคลอน
หากเธอเหงาเศร้าซึมเพราะสายฝน
มาเถอะยลความงามที่ยิ่งใหญ่
อาจต้องเสียน้ำตาเพื่อแลกไป
กว่าหัวใจจะแกร่งอย่างเคยเป็น
เงยหน้ามองท้องฟ้า ณ ยามนี้
ฝนร่วงหล่นทุกที่หากเธอเห็น
ใช่เพียงเราหนาวเหน็บและเยือกเย็น
มองโลกนี้ให้เป็นนะเพื่อนรัก
ฤดูฝนผ่านมาเพียงชั่วครู่
แต่ใจคนสิอยู่จงห้ามหัก
เหนื่อยและล้าเพียงใดถึงคราวพัก
ไม่นานนักจงอยู่กับความจริง
ให้เธอรู้อ้อมกอดจากท้องฟ้า
จะไม่คลายจนกว่าโลกหยุดนิ่ง
แม้ตอนนี้เธอยังมิอาจทิ้ง
ความทรงจำทุกสิ่งเลยก็ตาม
ใครบางคนที่อยู่ข้างในนั้น
ฉันจะไม่รบกวนและไถ่ถาม
ไม่จำเป็นต้องเอ่ยฤาท้าวความ
แลใช้ความพยายามลบเลือน
อยู่กับความเจ็บปวดนั้นให้ได้
แล้วเริ่มใหม่อีกคราเถิดนะเพื่อน
ทุกข์-สุขย้อนผ่านมาเพียงเยี่ยมเยือน
ทักทายให้ดูเหมือนธรรมดา
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
ขอบคุณภาพประกอบสวยๆจากเว็บ
http://seedang.com/tags/25301
และรูปข้างล่างอภินันทนาการ จาก ป้า อิอิ ค่ะ (ตกลงจะใช้ชื่อนี้ตลอดใช่ป่ะจะได้จำไว้...55)