พอดี เทียนหยด มีปัญหาล๊อกอินเข้าหน้าส่วนตัวไม่ได้ ทั้งที่ใช้พาสเวิร์ดเดิม จึงเขียนกลอนไม่ได้ ทำยังไงดีคะรบกวนปีกฟ้า และ ผู้ดูแลระบบ ด้วยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ปล.เมื่อกี้โพสในหมวดบล๊อคแล้วไม่ขึ้น เลยขออนุญาตลงในหมวดกลอนดูนะคะ...(ปาดดดดดดดเหงื่อซิกๆ)
เอิ่ม ขออนุญาตจับงูจับปลาจิ๊ดนุงน๊า...อิอิปล.ขอบคุณปีกฟ้า ผู้ดูแลระบบ ทีมงานทุกท่านบ้านใหม่ไฉไลมาก...ชอบทะเลและสีฟ้า ดูแล้วสบายตาดีที่ชอบที่สุดก็คือ ให้เรา บันทึกเก็บไว้ ยังไม่ต้องโพสก็ได้...แต่อ๊อบชั่นอื่นๆ ขอเวลาเรียนรู้สักแป๊บ...คริ (>O<)=====================================ดีใจได้บ้านใหม่สีสดใสแสนสุขสันต์แม้มาแบบงงงันเพียงสั้นสั้นเริ่มจะชินคุ้นตาเพื่อนผองอยู่ร้องสุดกู่ดังทั่วถิ่นขยับปีกฝันโบยบินมิผกผินจินต์จากจรดีใจได้กลับมาบ้านสีฟ้าลานอักษรสวัสดีเพื่อนบ้านกลอนโคลอนวอนแวะทักทาย...................................อิอิ...เคาะสนิม
ไม่มีอะไรไม่มี ไม่มีเหมือนมีไม่ ไม่มีอะไรในอะไร ฤาไม่มีอะไรในมี เมื่อไม่มีเหมือนมี ความไม่มีหามีไม่ แม้นไม่มีอะไร แต่ไม่มีอะไรไม่มี ============== ข้อคิดที่ได้พบหลังการสูญเสีย ไม่มีอะไร...ไม่มี ถึงอยู่คนละภพ ยากบรรจบ เกินคว้าไขว่ มีอะไรไม่มีอะไร ไม่มีอะไรไม่มี มีรอยยิ้มความทรงจำ ทุกถ้อยคำยังล้นปรี่ ไม่มีอะไรใช่ไม่มี ในความไม่มีมีอะไร จะคิดถึงยามที่มี แม้นไม่มียังจำได้ ทุกย่างก้าวลมหายใจ มีฤาไม่ไม่สำคัญ เพราะมีอยู่ในจิต ในชีวิตในความฝัน มีอยู่ในพระจันทร์ แม้นวัยวันพรากเธอไป จดจำอยู่เสมอ รักล้นเอ่อมิมอดไหม้ แม้นกลายเป็นเถ้าไฟ แต่จิตไซร้ไม่มอดตาม ====================
เมฆทะมึนปกคลุมเสียทั่วทิศ ปล่อยสารพิษกระจายทำลายล้าง มืดหม่นทุกเช้าเย็นมิเห็นทาง ฟ้าสว่างกลับสลัวหมองมัวพลัน "แกมี"ไปอะไรเข้ามิเท่าเมฆ พึ่งพิเภกยักษาดีกว่าฉัน เผาพริกเกลือส่งไปด้วยแล้วกัน สลายมันให้สิ้นทั้งอินทรีย์ เพราะท้องฟ้ายามนี้มีสารพิษ ต้องพิชิตลงทัณฑ์ก่อนมันหนี เซถลาเป๋ไปในไพรี วอนตานีช่วยหน่อยอย่าปล่อยมาร เทวดาบนฟ้าช่วยข้าเถิด ขอจงเปิดประตูแดนประหาร ให้ชาวโลกตะลึงหนึ่งตำนาน โละสสารสาปส่งฝังลงดิน หรือจะยอมให้ฟอกเพื่อลอกสี ใช้น้ำดีราดรดจนหมดกลิ่น จงละเลิกเถอะเหวยความเคยชิน ก่อนคืนถิ่นฐานเก่าที่เจ้ามา ครั้งสุดท้ายขอเตือนก่อนเลือนลับ ลอยไปกลับสายลมชมเวหา ธรรมชาติสวยใสไร้มารยา เป็นเมฆาเลิกผยองกับผองชน ปล.เมื่อลิงเชียงรายและลิงคลองสานรวมตัว งานนี้ขาดลิงสุราษฎร์ อันเนื่องมาจากสัญญาณไม่อำนวย(วีรวรรณ)ค่า ปล.ย่อมาจาก ปูเหลียว... "เมฆอนไดออกไซด์" ถือกำเนิดมาจาก "เมฆ" กับ "คาร์บอนไดอ๊อกไซด์"...อิอิ...
กระเทาะเปลือกความคิดลงขยะ แล้วชำระล้างคราบที่หมักหมม ค่อยค่อยแกะรู้สึกยามจ่อมจม นำไปต้มตั้งไฟร้อนปานกลาง เคี่ยวความคิดให้อ่อนก่อนหรี่ไฟ ทำด้วยจิตชิมด้วยใจใส่ทุกอย่าง เวลาเหมาะยกลงปลงปล่อยวาง จัดที่ว่างเตรียมเสริฟออร์เดิฟเย็น ใครอยากชิมรสชาติเบากลมกล่อม มิตะล่อมลองดูอาจจะเห็น ชอบไม่ชอบหาได้ใช่ประเด็น ไม่เคี่ยวเข็ญให้กลืนหากอยากคาย...อิอิ