20 กรกฎาคม 2550 10:55 น.
โคลอน
ฉันหลงรักบทกวีในความฝัน
ตัวอักษรเหล่านั้นสื่อความหมาย
หากล่องลอยในอากาศคลาดเสียดาย
จึงเอื้อมมือมาดหมายจะจับจอง
ตัวอักษรกลอนกานท์ที่มองเห็น
ล้วนยากเย็นเต็มไปด้วยเจ้าของ
ร้อยภาษาหลากรสที่กลั่นกรอง
ไม่อาจครองแค่มองด้วยสายตา
บทกวีเจ้าเอ๋ยไยผ่านพบ
อยากจะลบกลับจำซ้ำเติมว่า
คนอ่อนไหวเช่นฉันแค่ผ่านมา
เพื่อซึมซับอักษราหาคู่ควร
ฉันหลงรักบทกวีมีชีวิต
ทีละนิดถูกพิษอักษรล้วน
จะไถ่ถอนอย่างไรสิ้นกระบวน
เพราะชนวนความคิดคือจิตใจ
16 กรกฎาคม 2550 10:11 น.
โคลอน
อย่าเอาแต่สะสมความเหนื่อยล้า
เพราะคิดว่าต้องแบกภาระหนัก
ใช้เวลาสักหน่อยเพื่อผ่อนพัก
ทำสิ่งที่ใจรักและต้องการ
ลองฉีกกฏตีกรอบที่ครอบใจ
หากตึงไปหย่อนได้นะสายป่าน
ชีวิตมีเพียงหนึ่งครึ่งคืองาน
อีกเสี้ยววานถอดเถิดเปิดมุมมอง
เคยเต้นรำกันไหมกลางสายฝน
เพื่อชะความร้อนรนระคนหมอง
แม้แต่ฟ้ายังมีท่วงทำนอง
ชวนคนลองร้องเล่นเต้นระบำ
เอื้อมมือไปสัมผัสธรรมชาติ
ไม่ต้องกลัวพลั้งพลาดขยาดกล้ำ
อยากให้เธอปล่อยใจที่จองจำ
ยามฝนพรำพรมพร่างลงกลางใจ
..........................................
มีคำกล่าวที่ว่า....
Life isn't about waiting
for the storm to pass...
it's about learning to
dance in the rain.
จาก www.iconator.com
10 กรกฎาคม 2550 07:50 น.
โคลอน
พี่ชาย...
มีเรื่องราวมากมายอยู่ในใจ
ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร
ยิ่งนานไปความรู้สึกเปลี่ยนแปลง
ไม่อยากพบไม่อยากเจอหรือคุย
กลัวถูกคุ้ยความรู้สึกแอบแฝง
เมื่อสายตาบ่งบอกยากแสดง
พี่ชายอาจเคลือบแคลงในสักวัน
ขอเวลาห่างไปเพื่อซุกซ่อน
ความรู้สึกซับซ้อนหวั่นไหวนั่น
เพราะไม่อยากจะเปลี่ยนความผูกพัน
ที่เรามีต่อกันมาเนิ่นนาน
อยากรู้สึกดี-ดีตลอดไป
ไม่เป็นไรเมื่อเวลาเลยผ่าน
แค่ขอให้เราเป็นเหมือนวันวาน
ถึงแม้ต้องทรมานจะทน
5 กรกฎาคม 2550 18:02 น.
โคลอน
แผ่นดินไทยจะสงบถ้าช่วยกัน
ผสานความเข้าใจอันดีงามไว้
เมื่อพวกเรามีศูนย์รวมดวงใจ
ที่มิอาจมีใครมาเทียบเทียม
หากมีคนไม่เข้าใจสิ่งที่เป็น
โปรดเถอะเราใจเย็นทันเล่ห์เหลี่ยม
อย่าได้กราดเกรี้ยวไปชาติกรอบเกรียม
แม้ใครเสี้ยมยั่วยุอย่ามุไป
ขนาดโลกของเรายังระอุ
ไฟในใจอย่าปะทุทนให้ไหว
คิดเสียว่าแค่องศาที่กว้างไกล
มองให้เห็นว่าใครที่หวังดี
ถ้าพวกเราคนไทยไม่รักกัน
คงถึงวันต้องหมดสิ้นศักดิ์ศรี
ที่ปล่อยให้คนอื่นมาย่ำยี
ทั้งที่พวกเรามีใจดวงเดียว
น้อมใจภักดิ์รู้รักความเป็นไทย
สามัคคีกันไว้ร่วมเกาะเกี่ยว
หากพวกเราเหล่าไทยใจกลมเกลียว
ชาติจะไม่ดายเดียวสิ้นเรี่ยวแรง
ปาฏิหาริย์แห่งความรักของเรา
คงช่วยคนที่เอาแต่แยกแบ่ง
ได้มองเห็นถึงภัยที่แทรกแซง
และคอยแต่ทิ่มแทงความเป็นไทย
4 กรกฎาคม 2550 17:32 น.
โคลอน
เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก
ใส่รองเท้าสูงมากก็ไม่ไหว
จะส้นตึกส้นเข็มก็ว่าไป
กลับถึงบ้านเมื่อไรตะคริวกิน
ถ้าลากแตะกรุบกรับฉิ่งฉับทัวร์
ก็น่ากลัวจะดูเหมือนหนูหิ่น
เกิดชาติหน้าขอเพียงมีปีกบิน
จะไม่ยอมเดินดินให้ดิ้นตาย
หน้าส่วนตัว
1143
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
