20 กุมภาพันธ์ 2551 14:20 น.
โคลอน
มือที่มองไม่เห็นเช่นท่านว่า
ดูแล้วน่าจะเป็นของตาสี
ที่ทำนาทำไร่อยู่ดีดี
เงินไม่มีค้าขายก็ขาดดุลย์
หรือจะเป็นไปได้ว่าตาสา
ที่เลี้ยงปลาบัดนี้ต้องหัวหมุน
หลวมตัวไปกู้ยืมเงินกองทุน
หนี้บุญคุณเท่าไหร่ชดใช้คืน
มาช่วยกันตามหามือเหล่านั้น
พณ.ท่านคงต้องก้มมองพื้น
หากมัวแต่เงยหน้าไร้จุดยืน
สักวันอาจพังครืนฐานไม่มี
มือที่มองไม่เห็นอาจหาญกล้า
ทวงสัญญาที่ยากจะหนีหนี้
ต่อให้ท่านสาบานอีกกี่ที
คงไม่มีใครเชื่อเมื่อมันกลวง
หากว่าท่านซื่อสัตย์จงทำงาน
อย่าสาบถสาบานเพราะเป็นห่วง
สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงท่านอาจทวง
จนมิอาจทักท้วงบ่วงชะตา
18 กุมภาพันธ์ 2551 16:47 น.
โคลอน
สวัสดีความเหงา ณ มุมหนึ่ง
ของคนซึ่งไม่รู้จะไปไหน
จนความเงียบเข้ามาจับหัวใจ
นึกถึงใครบางคนที่ยังจำ
ยังยิ้มได้เสมอเมื่อเหม่อมอง
แม้ความเงียบจับจองทุกคืนค่ำ
เพียงได้เห็นสายฝนหล่นพรำพรำ
เหมือนม่านน้ำพรมคำปลอบโยนเรา
คิดถึงใครคนหนึ่งยามโดดเดี่ยว
เคยท่องเที่ยวภาพฝัน ณ วันเก่า
แม้ต่างคนห่างหายเนิ่นนานเนา
เกินคาดเดาวันนี้เป็นเช่นไร
มีแต่ความห่วงใยที่คงอยู่
เมื่อไม่อาจรับรู้ทุกสิ่งได้
อธิษฐานขอพรฝากฟ้าไป
ให้คนไกลปลอดภัยทุกคืนวัน
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
***เพลง มีแต่คิดถึง***
เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์
เหม่อมองไกล ไปถึงดาว
ที่เคยจองเป็นดาวของเรา
ก็ยังคงอยู่ที่เดิมให้พบเจอ
อยู่ตรงนี้มองเห็นดาว
และดวงดาวคงมองเห็นเธอ
อย่างน้อยเราอยู่ใต้ดาวดวงเก่าเดียวกัน
*หวังว่าเธอคงสุขดี อยู่ตรงนั้นเจอสิ่งดีดี
ฉันคงมีเพียงสิ่งเดียวทุกวัน
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
อยู่ทุกครั้งที่มองดาว
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
เรื่องวันวานและฝันของเรา
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
และบ่อยครั้งก็ทำให้เหงา
คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ
(*)
เฝ้าแต่คิดถึง ได้แต่คิดถึง
สิ่งที่สองเราเคยมี
เฝ้าแต่คิดถึง ได้แต่คิดถึง
นึกทีไรก็ยิ้มทุกที
มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง
อยากให้เธอได้อยู่ตรงนี้
คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ
คิดถึงเธอ....คิดถึงเธอ
4 กุมภาพันธ์ 2551 12:31 น.
โคลอน
โอบกอดฉันเอาไว้ในอ้อมแขน
โปรดเถอะแขวนความรู้สึกแน่นหนัก
ให้เราสัมผัสกลิ่นอายความรัก
ที่มิเคยรู้จักก่อนพบเจอ
ลมหายใจไออุ่นยามแอบอิง
เหมือนโลกนี้หยุดนิ่งอยู่เสมอ
ณ วันที่มีแค่ฉันกับเธอ
ไม่ต้องทนพร่ำเพ้อเพียงลำพัง
หากโลกนี้หมุนไปคล้ายดังว่า
เล่ห์เวลาทิ้งเราไว้ข้างหลัง
เพียงเธอเอ่ยถ้อยคำที่คอยฟัง
มิหยุดยั้งกงกาลที่ผ่านไป
โอบกอดฉันเอาไว้อย่าเพิ่งปล่อย
แล้วค่อยค่อยกระซิบให้หวามไหว
ก่อนเอื้อนเอ่ยคำรักออกจากใจ
เหมือนโลกนี้ไม่มีใครนอกจากเรา
29 มกราคม 2551 14:31 น.
โคลอน
ฝากสายลมผ่านไปถามทะเล
ถ้าเห็นใครโยเย ณ ที่นั่น
ช่วยกลับมาส่งข่าวคราวถึงกัน
ว่าปลายขอบฟ้านั้นเป็นเช่นไร
มีคนที่แอบเหงาอยู่หรือเปล่า
เขาบอกกล่าวอะไรกับเธอไหม
อยากให้รู้ภูเขายังห่วงใย
แม้ทะเลห่างไกลสุดสายตา
วันใดที่สายฝนหล่นโปรยปราย
วานหาดทรายช่วยบอกเขาทีว่า
ใครคนหนึ่งคิดถึงทุกเวลา
ช่วยพัดพาคำปลอบโยนไปที
แม้เราอาจอยู่กันคนละทิศ
เส้นชีวิตต่างกันไม่คงที่
ขอแค่เธอพบเจอสิ่งที่ดี
กำลังใจยังมีให้เหมือนเดิม
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
***เพลง เล่าสู่กันฟัง***
เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์
ฉันยังจำเสมอ ที่เธอเคยบอกกับฉัน
คิดแล้วยังตื้นตัน เกิดอธิบาย
นึกถึงคำคำนั้น ทุกวันที่ห่างกันไป
เหมือนมันเป็นโยงใย ที่ส่งถึงกัน
ไม่ว่าเราจะโชคดี หรือบางทีที่ร้องไห้
ต่างคน สนใจจะฟัง
เพราะว่าในชีวิตเรื่องจริงมันต่างจากฝัน
ฝันไม่เคยมีวันที่เจ็บช้ำใจ
มีผู้คนอยู่รอบกาย เหมือนไม่มี ไม่เห็นใคร
แต่ใจ ใจฉันยังมีเธอ
* คืนที่ไร้แสงไฟ วันที่ใจมัวหม่น
ขอเพียงใครสักคน ห่วงใยกัน
วันที่เสียน้ำตา วันที่ฟ้าเปลี่ยนผัน
เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน
ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้
ยังอยากได้ยิน (ทุก) เรื่องราว
ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม เธอผอมไปหรือเปล่า
อย่าลืม เล่าสู่กันฟัง
( ซ้ำ * )
ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้
ยังอยากได้ยิน (ทุก) เรื่องราว
เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า
อย่าลืม เล่าสู่กันฟัง
เธอยังขาดอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า
อย่าลืม เล่าสู่กันฟัง
เธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน
17 มกราคม 2551 16:05 น.
โคลอน
โลกของฉันอาจดูไม่สดใส
มีแค่เพลงเคลื่อนไหวในวันเหงา
เมโลดี้อบอุ่นคลอเบาเบา
ก็คลายความซึมเซาที่เข้ามา
ไม่เคยฝันอยากมีใครสักคน
อยู่คนเดียวเสียจนลืมคิดว่า
แต่ละวันผ่านไปความเย็นชา
มิสามารถเยียวยาอะไรเลย
แล้ววันหนึ่งชีวิตก็เปลี่ยนแปร
เหมือนอ่อนแอขึ้นมาได้เฉยเฉย
กลัวเวลาไม่พอให้ชดเชย
มิคุ้นเคยกับการคิดถึงใคร
บอกตัวเองทำใจให้ชินหน่อย
เพราะจากนี้คงบ่อยความอ่อนไหว
จะเข้ามาทักทายจนหัวใจ
อาจหยุดเต้นลงไปได้สักวัน
ขอบคุณความอ่อนโยนในตัวเธอ
ที่ดูแลเสมอจนใจฉัน
ซึมซับความรู้สึกและผูกพัน
ตราบจนวันที่เราต้องจากไกล
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
1483
