10 มิถุนายน 2551 14:02 น.

อ้วนพลิ้ว

โคลอน

ถึงใครจะมองว่าเธอตุ้ยนุ้ย
ฤาพุงพุ้ยไม่น่าพิศมัย
สำหรับฉันอยากบอกไม่เป็นไร
แค่หัวใจที่แกร่งก็น่ามอง

เธอกล้าหาญกว่าใครที่เคยพบ
ฉันจึงลบคำติเตียนทั้งผอง
เหลือแต่ความรู้สึกที่กลั่นกรอง
ความดีถ้าหากมองจะเข้าใจ

อย่าไป ลด ละ เลิก เลยอาหาร
ทั้งของหวานจานโปรดโหดไปไหม
หากเธอชอบก็อย่าฝืนตามใคร
ความสุขอยู่ที่ใจใช่กายา

ออกกำลังดีกว่ายาวิเศษ
จะยกเวตจ๊อกกิ้งก็เข้าท่า
หรือหมัดมวยกังฟูเทวดา
ลองค้นหาความชอบตอบตัวเอง

ทำตามฝันอย่างที่เคยตั้งใจ
ฉันรู้ดีกว่าใครว่าเธอเก่ง
ฝากบทกลอนผ่านไปกับเสียงเพลง
อย่าไปเกรงคนผอมใช่ดูดี

2111

love

comment

9 มิถุนายน 2551 08:09 น.

ผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา

โคลอน

เหมือนฟ้าไม่ได้ลิขิตเราคู่
เพราะจู่จู่ก็เหลือแค่ความฝัน
ทำได้เพียงเก็บกอดความผูกพัน
ในทุกวันที่โลกยังหมุนไป

ในวันนั้นที่ฉันเลือกเลี้ยวซ้าย
ก็คงคล้ายที่เธอคิดว่าใช่
เลือกเลี้ยวขวาจนเราต้องห่างไกล
ไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่เป็น

ได้แต่หวังวันหนึ่งหากพานพบ
คงจะลบภาพลวงตาที่เห็น
แม้วันนี้ทุกสิ่งช่างยากเย็น
จนเกิดเป็นความเหน็บหนาวในใจ

ขอแค่เพียงได้ฝันอีกครั้งหนึ่ง
ในคืนซึ่งลึกซึ้งและอ่อนไหว
ฉันจะหลับตาลงคิดถึงใคร
ที่เคยใกล้แม้ไกลในความจริง

...................................................................................................

ทั้งสองคนต่างพันผูก เชื่อมกันไว้ด้วยจิตวิญญาณ ต่างเข้าใจในอารมณ์

งดงามเหมือนดั่ง สัจธรรมอันเที่ยงแท้ หากแต่ความไม่เที่ยงแท้ยิ่งงดงามกว่า

ทั้งสองไม่รู้จักกันมาก่อน ดังนั้นจึงไม่คาดหวังว่าดวงชะตามาประสบพบกัน

อาจเคยพบกันตามถนน ทั้งสอง อาจพานพบกันมานานแสนนานแล้ว

อยากถามว่า พวกเค้า จำกันได้รึเปล่า ว่าอาจเคยพบกัน ต่อหน้าต่อตา

หรืออาจเคยพูดคุยกันในฝูงชนแออัดว่า "ขอโทษ"

หรืออาจเคยส่งเสียงทางโทรศัพท์ว่า "คุณต่อผิด"

แต่ทว่าชั้นก็รู้คำตอบของพวกเค้า ซึ่งคือไม่ พวกเค้าจำกันไม่ได้ พวกเค้าคงจะตะลึงงัน หากพบว่า โชคชะตา เล่นตลกกับพวกตน

แต่อาจคงไม่ยินยอมพร้อมใจที่จะเปลี่ยนไปตามโชคชะตา

ดุจฟ้าเป็นใจ เปิดโอกาสให้พวกเค้า แล้วก็ปิด ขวางกั้นหนทางพบประสบพักต์ ฟ้าหัวเราะเยาะเย้ยเสียยิ่ง

ดุจผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา

http://www.geocities.com/peeraphon_tu/WooiSuenMukMaDikJungDuen.wma

3079

love

comment

5 มิถุนายน 2551 12:09 น.

ปณิธานของพ่อ

โคลอน

ภาพที่เห็นชินตาทุกย่างก้าว
ร้อนอบอ้าวเพียงใดพ่อไม่หวั่น
แม้เส้นทางรกร้างคนโจษจัน
พ่อก็ยังยืนยันฟันฝ่าไป

ถึงต้นน้ำลำธารบนภูเขา
พ่อของเราปณิธานยิ่งใหญ่
อนุรักษ์ธรรมชาติด้วยใจ
เพื่อต่อไปแผ่นดินจักสมบูรณ์

พวกเรามาช่วยกันสืบสานต่อ
อย่าให้สิ่งที่พ่อทำต้องสูญ
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าเกื้อกูล
โลกจะไม่อาดูรและวุ่นวาย

...........................................................................................

เพลง : ต้นไม้ของพ่อ
ศิลปิน : เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์

นานมาแล้ว พ่อได้ปลูกต้นไม้ไว้ให้เรา
เพื่อวันหนึ่งจะบังลมหนาว และคอยเป็นร่มเงา
ปลูกไว้เพื่อพวกเราทุก ๆ คน
พ่อใช้เหงื่อแทนน้ำรดลงไป เพื่อจะผลิตใบออกผล
ให้เรา ทุก ๆ คน เติบโตอย่างร่มเย็นในบ้านของเรา

ผ่านมาแล้วห้าสิบปี
ต้นไม้นั้นสูงใหญ่ ลมแรงเท่าไรก็บรรเทา
ออกผลให้เก็บกิน แตกใบเพื่อให้ร่มเงา
คอยดูแลเราให้เรายังมีวันอยู่ต่อไป

จนวันนี้ ใต้เงาแห่งต้นไม้ต้นใหญ่ ลูกได้อยู่ได้คอยอาศัย
แผ่นดินยังกว้างไกล แต่เหมือนว่าหัวใจพ่อกว้างกว่า
ลูกที่เกิดต้นนี้นั้นยังอยู่ และยังอยู่เพื่อคอยรักษา
จะรวมใจเข้ามา จะมีที่สัญญาในหัวใจ

จากวันนี้สักหมื่นปี ต้นไม้ที่พ่อปลูก
ต้องสวยต้องงดงมและยิ่งใหญ่
สืบสานและติดตาม จากรอยที่พ่อตั้งใจ
เหงื่อเราจะเทไป ให้ต้นไม้ ของพ่อ ยังงดงาม

จากวันนี้สักหมื่นปี ต้นไม้ที่พ่อปลูก
ต้องสวยต้องงดงามและยิ่งใหญ่
สืบสานและติดตาม จากรอยที่พ่อตั้งใจ
เหงื่อเราจะเทไปจากหัวใจ
เหงื่อเราจะเทไปให้ต้นไม้ ของพ่อ ยังงดงาม