19 กุมภาพันธ์ 2550 08:27 น.
โกเมน
กับผู้คนมากมาย...........ฉันคือผู้ชายกร้านกร้าน
ล่วงวันคืนพ้นผ่าน.........ยังอยู่อย่างทรนง
จะทุกข์หรือสุขสันต์.........ไม่มีวันจะเพ้อหลง
เพราะใจใฝ่พะวง...........ยังมั่นคงไม่มีใคร
กับเธอเท่าที่เห็น............ฉันแค่เป็นคนอ่อนไหว
และทุกลมหายใจ............เปี่ยมด้วยรักและศรัทธา
เหมือนดั่งทารกน้อย.......คงเฝ้าคอยอย่างโหยหา
รออ้อมกอดมารดา...........ดับโศกาสิ้นจาบัลย์
เพราะเธอคือทุกสิ่ง.........ทั้งความจริงและความฝัน
เกินพจน์บทรำพัน..........จะเสกสรรถ้อยคำใด
เพียงผู้ชายคนนี้.............พร้อมยอมพลีแม้สิ่งไหน
สารภาพจากดวงใจ.........มิรักใครได้อีกแล้ว
หน้าส่วนตัว
987
