6 เมษายน 2553 00:56 น.
โกเมน
เราต่างเห็นความผิดแผกที่แตกต่าง
เราจึงสร้างเปลือกเฉพาะเป็นเกราะแกร่ง
เราซุกซ่อนความผิดหวังหลังกำแพง
เราเสแสร้งเพราะเรากลัวเห็นตัวตน
จึงก่อเกิดคำบอกตามหลอกหลอน
จึงบั่นทอนอุราหาเหตุผล
จึงแรมรอนใจยับแสนอับจน
จึงดิ้นรนทนสู้เพียงผู้เดียว
ตามที่ใจพากเพียรเขียนลิขิต
ตามชีวิตมิมีแม้ใครแลเหลียว
ตามทางแห่งผู้แพ้แน่นักเทียว
ตามทางเปลี่ยวให้รับกรรมเพียงลำพัง
หาจุดหมายปลางทางเพื่อสร้างฝัน
หาปัจจุบันหาพรุ่งนี้ให้มีหวัง
หาจนกว่าแรงใจไร้กำลัง
หาฟากฝั่งเพื่อพักเหนื่อยนักใจ
28 มีนาคม 2551 21:29 น.
โกเมน
กรีดนิ้วไล่เรียงบนเส้นสาย
พริ้มพรายไพเราะเสนาะเสียง
เพลงหวานลำนำคือสำเนียง
ร้อยเรียงถ้อยละเมอเมื่อเธอไกล
เนิ่นนานเหลือเกินที่เหินห่าง
เส้นทางต่างกันเราฝันใฝ่
สิ่งหนึ่งยึดเกี่ยวดวงใจ
สองเรามั่นไว้ไม่ลืมกัน
ก็คือบทเพลงบรรเลงร้อง
ทำนองคำหวานตำนานฝัน
เรื่องราวงดงามความผูกพัน
ยึดมั่นสัญญาว่ายังมี
สักวันเราสองได้ครองคู่
เคียงอยู่ด้วยรักเป็นสักขี
ตราบนานแสนนานผ่านเดือนปี
วันที่สองเราจะเฝ้าคอย
7 พฤศจิกายน 2550 20:10 น.
โกเมน
สาวน้อย
อย่าเหม่อลอยเหว่ว้าน้ำตาไหล
จะทนเศร้าร้าวรานนานเพียงใด
จะหวั่นไหวอย่างนี้อีกกี่วัน
สาวน้อย
จะรอคอยกี่กาลให้ผ่านผัน
จะตัดบัวเหลือใยทำไมกัน
หรือยังฝันในหวังที่พังครืน
สาวน้อย
จงปลดปล่อยอย่าตะแบงหรือแข็งขืน
เพียงเดินไปอย่าหยุดเพื่อจุดยืน
หากใครอื่นทักท้วงอย่าห่วงเลย
สาวน้อย
หากเศร้าสร้อยบังเกิดจงเปิดเผย
มีบางคนว้าวุ่นคนคุ้นเคย
เพียงแค่เอ่ยความนัยให้เขาฟัง
19 กุมภาพันธ์ 2550 08:27 น.
โกเมน
กับผู้คนมากมาย...........ฉันคือผู้ชายกร้านกร้าน
ล่วงวันคืนพ้นผ่าน.........ยังอยู่อย่างทรนง
จะทุกข์หรือสุขสันต์.........ไม่มีวันจะเพ้อหลง
เพราะใจใฝ่พะวง...........ยังมั่นคงไม่มีใคร
กับเธอเท่าที่เห็น............ฉันแค่เป็นคนอ่อนไหว
และทุกลมหายใจ............เปี่ยมด้วยรักและศรัทธา
เหมือนดั่งทารกน้อย.......คงเฝ้าคอยอย่างโหยหา
รออ้อมกอดมารดา...........ดับโศกาสิ้นจาบัลย์
เพราะเธอคือทุกสิ่ง.........ทั้งความจริงและความฝัน
เกินพจน์บทรำพัน..........จะเสกสรรถ้อยคำใด
เพียงผู้ชายคนนี้.............พร้อมยอมพลีแม้สิ่งไหน
สารภาพจากดวงใจ.........มิรักใครได้อีกแล้ว
23 สิงหาคม 2549 18:35 น.
โกเมน
จะขอยืนอ้างว้างอยู่อย่างนี้
แม้ไม่มีที่ว่างไว้ให้ฉัน
ถึงจะผ่านเดือนปีหรือกี่วัน
กี่กัปกัลป์ผันผ่านนานเท่าใด
ขอเพียงได้เฝ้าดูอยู่ห่างห่าง
แค่ที่ว่างตรงนี้จะมีไหม
จะมิทำเคืองขุ่นวุ่นวายใจ
ขอเป็นคนห่างไกลในสายตา
หน้าส่วนตัว
646
