10 พฤศจิกายน 2546 10:46 น.
โกฏิดารา
****ยะเยือกเย็นยิ่งแท้ ลมหนาว*****
ใบไม้พร่างพรูหล่นบนพรมหญ้า
ลมพัดพาไอฝนบนฟ้าหาย
พืชแล้งร้างทางป่าโรยราตาย
เหลืองรวงทองพร่าพรายอายโอบดิน
ลมหนาวพัดมาแล้วน้องแก้วเอ๋ย
เย็นลมเอยพาใจให้โผผิน
คิดถึงคนอยู่ห่างอ้างว้างจินต์
วอนลมโบกโบยบินแทนลิ้นที
เจ้าจงหอบความอุ่นแทนไอหนาว
ตามแสงดาวพราวไปให้แทนพี่
มองฟ้าเดียวลมเดียวเปลี่ยวฤดี
รอคนนี้ที่เราเฝ้าอาทร
ว่าไม้ร่วงรักไม่ลวงเหมือนปวงไม้
แต่ผลิรวงห่วงใยไม่ถ่ายถอน
หนาวเท่าหนาวเพราะหนาวใจใฝ่อาวรณ์
แต่รักร้อนผ่อนให้ไม่หนาวเลย
**********************************************************
10 พฤศจิกายน 2546 10:22 น.
โกฏิดารา
----------หลับใหล----------------
หลับแต่ตาหากใจยังใฝ่ถึง
หัวใจร่ำคร่ำครวญหวนคะนึง
เฝ้ารำพึงถึงคนไกลไม่อาจเจอ
---------หลับใหล---------------
ปิดแต่ตาหากใจคิดเสมอ
ถึงจะหลับหลับไปใจละเมอ
ไม่เลิกเพ้อพร่ำเพรียกเรียกมิวาย
---------หลับใหล---------------
แม้นหลับไปในฝันไม่พลันหาย
ระลึกแต่คนเดียวอยู่เปลี่ยวดาย
แม้นห่างกายใจแอบแนบวิญญาณ์
--------หลับใหล-----------------
หลับไม่ไหวใฝ่คิดจนอุษา
เสียงไก่ขันตะวันแจ้งแสงสุริยา
รอจวบจันทร์แจ่มฟ้ามาพบกัน
10 พฤศจิกายน 2546 10:16 น.
โกฏิดารา
*****************************************
จันทร์กระจ่างรางเรืองเป็นเนืองนิตย์
ลอยสถิตกลางหาวพราวเวหา
แม้นเมฆคล้อยลอยเลื่อนเลือนนภา
แสงแจ่มจ้าหาได้หายจากไป
ถึงกลางวันสุริยันแจ่มประจักษ์
เงาจันทราอารักษ์อยู่ใกล้ใกล้
ถึงราตรีแรมร้างห่างจันทร์ไป
แสงสดใสใจคะนึงถึงมิวาย
หากจันทร์เจ้าที่เฝ้าปองมองไม่เห็น
ดาราน้อยลอยเด่นมิเว้นหาย
โอ้จันทร์เจ้าสกาวฟ้าอย่าเดียวดาย
แสงดาวรายพรายเรียงอยู่เคียงจันทร์
*******************************************
10 พฤศจิกายน 2546 10:10 น.
โกฏิดารา
***************************
วันพรุ่งนี้มีใครได้หยั่งรู้
มันยังอยู่ไกลห่างสุดทางฝัน
จะมัวคิดข้องใจทำไมกัน
อย่าเอามันมาข้องขุ่นวุ่นวายใจ
วันวานนี้ผ่านไปไม่หวนกลับ
มันลาลับร่วงโรยอย่าโหยไห้
สิ่งเศร้าหมองต้องกล้าอย่าอาลัย
จำเพียงใช้ในข้างหน้าอนาคต
วันที่แสนสำคัญคือวันนี้
ซึ่งเราเป็นผู้ที่ชี้กำหนด
เพียงแค่ทำจิตใจให้งามงด
อย่าได้หมดกำลังใจในตนเอง
วันวานนี้เป็นกำลังให้ตั้งมั่น
วันพรุ่งนี้เป็นความฝันให้รีบเร่ง
ทำวันนี้แก้วันวานที่ผ่านเพรง
ทำวันนี้พรุ่งนี้เก่งกว่าวันวานฯ
*********************************
10 พฤศจิกายน 2546 10:00 น.
โกฏิดารา
--------------------------------------------------------------------------
เด็กเอ๋ยเด็กน้อย ความคิดคมถ้อยด้อยหนักหนา
จะมาสอนคนเก่าเล่าวิชา อ่านเขียนตำราอย่างไรกัน
วิชาการอ่านรู้จะสู้ได้? เชิงพูดจาใดมาแสร้งสรรค์
คนเก่าเล่ามาแต่ปางบรรพ์ เรียนมาชั่วชีวันจนคร้านจำ
เจ้าเด็กเล็กอ่อนเมื่อวานซืน จะเที่ยวฝืนสอนสั่งคลั่งข่มค้ำ
ครูเฒ่าเราจะช่วยชี้นำ อย่าถลำหลงตนป่นปี้เอยฯ
---------------------------------------------------------------
ครูเอ๋ยครูเฒ่า ยามนี้โลกเราล้วนเปลี่ยนผัน
เด็กกับแก่แง่รู้สูสีกัน อย่าหยามหยันเด็กน้อยด้อยปัญญา
เรื่องเก่าคร่ำคร่าน่าเบื่อพาล วิชาการผ่านสมัยไปหนักหนา
ล้าหลังคลั่งชาติไม่อาจพา ก้าวหน้าไปกว่าเรื่องเดิมเดิม
ครูเฒ่าเอาเรื่องอ้างแต่ปางก่อน จะฝืนสอนต่อไปให้เห่อเหิม
เด็กน้อยไม่ด้อยรู้จะสู้เติม ขอครูเพิ่มพินิจฉัยให้ดีเอยฯ
------------------------------------------------------------------
หน้าส่วนตัว
637
