15 พฤษภาคม 2547 10:31 น.
แอ็ปเปิ้ล
บนทางเดินสุดเส้นขอบฟ้ากั้น
สายใยแห่งความผูกพันเชื่อมโยงหัวใจไม่ห่างหาย
วันเวลาที่นานเนิ่นเธอเข้ามาเติมสิ่งดีดีให้มากมาย
แม้ห่างกัน***ก็ไกลเพียงกาย***แต่ใจเราผูกพัน***
เป็นเพียงองศาที่แตกต่างไป
แต่ทุกความเคลื่อนไหว***เธออยู่ในลมหายใจของฉัน
เนื้อที่ข้างในหัวใจจะเก็บไว้เพื่อคนที่ผูกพัน
เธอคนสำคัญขอให้เชื่อมั่น ***ในคำว่าเรา***
ห่างกันสักกี่โค้งฟ้า
ความคิดถึงจะเดินทางมาหาแม้ในคืนที่เหน็บหนาว
ดาวเหนือดวงโตทอแสงกระพริบพราว
ฉันฝากเรื่องราวความห่วงใยจากที่นี่ไปฝากเธอ
หลับตาลงเลยคนดีจะไม่เหงา
รู้ตัวหรือเปล่า***เธอยังมีฉันอยู่เสมอ
แม้ไม้รู้ว่าเนิ่นนานเพียงใดที่สองเราจะได้พบเจอ
***แต่รักนี้ที่มีจะเชื่อมโยงใจฉันและเธอให้คู่กัน***
13 พฤษภาคม 2547 16:47 น.
แอ็ปเปิ้ล
ในคืนที่ไร้จันทร์ ดาวจากฟ้า
สายลมโรยล้าเคลื่อนตัวไปมาในสายฝน
ก้อนเมฆสีเทาปกคลุมบรรยากาศจนดูมืดมน
แต่ในคืนที่วุ่นวนกลับปะปนความอุ่นใจ
อาจเพราะหัวใจที่สัมผัสถึง
ทุกห้วงคำนึงของความคิดถึงที่พลิ้วไหว
เม็ดฝนโปรยความเหงาปกพื้นดินจากฟ้าไกล
แต่ไม่เคยปกคลุมใจให้อ่อนไหวไปกับคืนวัน
การมองฟ้าผ่านความรัก
ทำให้รู้จักโลกเก่าในมุมมองที่เปี่ยมฝัน
แดดอุ่นลาพัก ไปพร้อมกับดวงตะวัน
หลังม่านฟ้า ยังซุกซ่อนความผูกพันไม่เปลี่ยนไป
ส่งความสุขไปกับละอองฝน
ที่โปรยสายจนหมดหยดสุดท้าย
ฟ้าหลังฝนจะงดงามพร้อมต้นไม้ที่ผลิใบ
ช่างเป็นความเหงาที่อบอุ่นใจและแสนดี