8 ธันวาคม 2548 16:39 น.
แอ็ปเปิ้ล
มองเห็นไหม...นี่ไงรักของฉัน
ตรงแผ่นน้ำกับดวงตะวันที่ตัดกัน ณ ขอบฟ้า
ในแมกไม้ ในสายลม ในหมู่ดาว ดวงจันทรา
เธอสัมผัสได้มากกว่าลมหายใจเข้าออกของกันและกัน
มองเห็นไหม...นี่ไงความรักที่เรียบง่าย
ยามสายลม กระทบใบไม้ เป็นดนตรีอันชวนฝัน
นกปีกขาว ส่งข่าวคราว จากดินแดนที่ไกลห่างกัน
ใต้ฟ้าที่เงียบงัน บอกว่าฉัน คิดถึงเธอ
มองเห็นไหม...นี่ไงรักหอมหวาน
ในทุ่งกว้าง ดอกไม้บาน เสียงน้ำค้างร่ำพร่ำเพ้อ
ยามสายหมอกโอบกอดดิน กลิ่นวันวานยังล้นเอ่อ
นิจนิรันดร์อยู่เสมอ นั่นคือ รักในหัวใจ
มองเห็นไหม...คนดีรักของฉัน
อยากให้เธอหลับตาฝันแล้วปล่อยใจให้เคลื่อนไหว
หากรักนี้ไม่ร้างไร้ซึ่งความหมายจนเกินไป
ที่หัวใจ ฉันและเธอ คงพบกัน
6 ธันวาคม 2548 12:26 น.
แอ็ปเปิ้ล
ฉันคือ...ความรักที่บอบบาง
เดินทางผ่านความอ้างว้างเปียกปอนกับสายฝน
เหน็บหนาว ในคืนเศร้า ฟ้าไร้ดาว ฉันไร้ตัวตน
ถูกผลักไสจากผู้คน หมางเมินจน ใจแรกราน
ก้าวแล้ว ก้าวเล่า ฉันอ่อนล้า
เหน็ดเหนื่อยต่อกาลเวลา เรี่ยวแรงไม่มีจะขับขาน
ล้มตัวลงนอนใต้ฟ้าหนาว ปวดร้าวเกินกว่าจะทัดทาน
ในความคิดถึงแสนทรมาน ความเหงาโปรยหว่านทั่วหัวใจ
กี่หมื่น ล้าน หยดน้ำตาที่ไหลริน
เธอคงไม่ได้ยินเสียงความเศร้าเหล่านี้ใช่ไหม
โลกสีเทากำลังหมุน..หัวใจเหมือนปุยนุ่นล่องลอยไกล
ไม่รู้ทิศทางไป...สุดแต่สายลมจะพัดพา
วันแล้ว วันเล่า ที่ไม่มีเธอ
ฉันบอกตัวเองเสมอ...ยังมีหลายสิ่งให้เราค้นหา
ปรับสภาพหัวใจจนปกติ...ความรักออกเดินทางไปสุดฟ้า
จนช่วงหนึ่งของวันเวลา..ฉันได้พบกับใครบางคน
เค้าร้องไห้...และบ่นเพ้อกับดวงดาว
เหม่อลอยอยู่กับฝันอันเหน็บหนาว ท่าทางดูสับสน
ไขว่คว้าหาความรัก รื้อวันวาน อย่างร้อนรน
แต่ในทุกแห่งหน คว้าและค้น ไม่เคยมี
ฉันนั่งลงอยู่ข้าง ๆ และโอบคลุมความรักให้
เค้าฟื้นจากไข้ใจ และยิ้มได้ในตอนนี้
คืนวันเลยผ่าน ฉันเชื่อว่านี่คือรักแท้ที่คอยแรมปี
แต่ความเชื่อที่ฉันมี ก็หมดลงเมื่อเค้าเอ่ยลา...
ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า เหตุการณ์เป็นไปอยู่เช่นนี้
มันคงจะดี หากหัวใจไม่รับรู้ ไม่ปรารถนา
คำอ้อนวอนสุดท้าย...หากจะมีความรักผ่านมาอีกครา
ฉันอยากบอกว่า..ได้โปรดเถอะนะ..อย่าทิ้งฉันไปอีกคน...
7 พฤศจิกายน 2548 14:04 น.
แอ็ปเปิ้ล
เหนื่อยไหมคนดี...
กับชีวิตที่ก้าวย่างบนทางฝัน
ในวันที่มองฟ้าแล้วไม่พบดวงตะวัน
อยากรู้จังเวลานั้น...เธอคิดถึงใคร
ความเงียบเหงาที่เกาะกุมไปทั่ว
ยามหัวใจเธอสั่นระรัวหวั่นไหว
บางอย่างยิ่งคว้าเหมือนยิ่งไกล
อยากได้กำลังใจจากใครไหม...สักคน
อ้างว้างหรือเปล่ายามเดินคนเดียว
บนถนนสายเปลี่ยวที่โปรยปรายด้วยหยาดฝน
หมอกควันบังตาจนอ่อนล้าวุ่นวน
เคยไหม...รอใครบางคน เดินผ่านเข้ามา
ทุกครั้งที่เข็มนาฬิกาเดินหน้าไป
เรื่องราวของใครที่ถูกเก็บไว้ในไดอารี่แต่ละหน้า
ในบทเพลง ในบทกวี ในข้อความดีดีที่ขีดเขียนมา
ยามตื่นและหลับฝันตลอดเวลา
ใครกันที่อยู่กับเธอในหัวใจ
อยากให้ใครคนนั้น...คือตัวฉัน...
ใช่เพียงฝัน แต่คือความจริงที่สัมผัสได้
และอยากให้เธอ คือคน ของหัวใจ
ที่รักฉันไม่น้อยลงไป เหมือนอย่างที่ฉันรักเธอ...
29 ตุลาคม 2548 10:54 น.
แอ็ปเปิ้ล
สูดลมหายใจเข้าลึก - ลึก ในวันที่รู้สึกเหว่ว้า
กอดตัวเองบ้าง บางเวลา ให้คลายความเหน็บหนาว
ปล่อยหัวใจ ให้โรแมนติก นับดวงดาวบนฟ้าพราว
ยิ้มให้กับชีวิตทุกย่างก้าว แม้ถนนที่ทอดยาว จะไม่มีใคร
ร้องเพลงตามสบาย ในวันที่อารมณ์ดี
ระบายฝัน แต้มสี เติมความสุขเพื่อวันที่สดใส
หัวเราะให้กับชีวิต บางสิ่งพลาดผิดก็เริ่มต้นใหม่
เก็บรายละเอียดของหัวใจ มาทบทวนความหมายของคืนวัน
ลองใช้ชีวิตแบบเดี่ยว ๆ ทานข้าวคนเดียวจะเป็นไรไป
ซื้อดอกไม้ให้ตัวเอง ไม่ต้องรอคอย จากคนนี้ คนนั้น
ออกกำลังกาย ให้หัวใจได้สูบฉีด เอาเลือดไปเลี้ยงสมองที่ตื้อตัน
ทำบุญตักบาตร บ้างบางวัน อาจจะทำให้รู้สึกดีขึ้นมา
ชีวิตเราเป็นของเรา ลมหายใจใช่ของใคร
ตะวันยังมีให้เห็นทุกเช้าวันใหม่ ฝันของเราก็ต้องไขว่คว้า
แค่คนที่เคยรักกัน วันนี้หมดใจ ก็อย่าไปเอ่ยถึงให้เปลืองเวลา
ส่องกระจกดูสิ เห็นใครอยู่ตรงหน้า ...นั่นแหละ คือคนที่ควรใส่ใจ
บอกตัวเองว่าอยู่ได้...อกหักเหรอ...ไม่ตายหรอก
โถ...กระจอก แค่นี้ไม่สะเทือนกับชีวิตตรงส่วนไหน
สิ่งดีดี ยังคงเดินทางมาให้เราพบในวันต่อไป
แค่วันนี้..อย่าลืมหายใจ ...แล้วเก็บความรักไว้ให้คนที่ต้องการ
13 ตุลาคม 2548 15:10 น.
แอ็ปเปิ้ล
...นางสาวใบไม้... (ผู้หญิง...ช่างฝัน)
ปลายฝน.......
คนของความรักเคยห่างหาย...ไปไกล..พร้อมปลายฝน
กี่เม็ดพราวที่รินหล่น...ให้กับการร่ำลาของบางคนในคราวนั้น
จากไปวันนี้...อีกไม่นานหรอกคนดี..อีกไม่นานจะกลับมาพบกัน
จะนับคืนนับวัน.....เพื่อทวงคำสัญญาของใครบางคน
ต้นหนาว......
เสียงกระซิบแผ่วแผ่ว..ในสายลมหนาวเล่าเรื่องว่า....
แว่วแว่วข่าวความรักจักเยือนมา....หาอีกหน...
ฝากแดดอุ่นอุ่นโอบหัวใจ..เอาไว้เพื่อรอคอยใครบางคน
ขอให้อดทน...ก่อนล่วงผ่านวันคืนที่สับสนไปพร้อมพร้อมกัน
ความรัก......
ขอฝากความรักไปกับแสงแห่งดวงดาว.....
บอกว่าคนทางนี้ยังคอยเฝ้า...คำรักซึ้งซึ้งจากคนทางนั้น
ฝากสายลมหนาว.....พัดย้อน...กลับไปทบทวนความผูกพัน
ว่าคนไกลยังคงมั่น...และรอวันที่คนของความรัก..จักกลับมา
*****************************************************************
...แอ็ปเปิ้ล... (ผู้หญิง...โรแมนติก)
ฉัน.....
ลัน ลั้น ลา ฮัมเพลงอารมณ์ดีใต้ฟ้าใส
ยิ้มแย้มละไมกับตะวันดวงโตที่สาดแสง
วันนี้หัวใจ กระโดดโลดเต้น แข่งกับแมลงปอสีแดง
ความคิดถึง วิ่งเร็วกว่าแสง พุ่งตรงไปหาคนไกล
คิดถึง...
ปลายฝน หรือต้นหนาว ก็รอคอย
รักน้อย - น้อย แต่น้าน นาน ไม่เหือดหาย
สัญญาที่ให้กัน ทบทวนทุกวัน ไม่กลับกลาย
ทุกมุมใจ เต็มเปี่ยมด้วยความหมาย รอวันเธอกลับมา
เธอ...
คนไกลที่ห่างหาย ดวงใจข้างซ้าย คงได้ใกล้ชิด
วินาทีนั้นอยากให้ดวงตาถูกปิด แต่หัวใจเราเปิดต่างค้นหา
ประสานมือละมุน เก็บทุกความรู้สึกในห้วงเวลา
ใกล้แล้วสินะ..วันที่สองเราจะ..บอกรักต่อหน้า..กันและกัน
****************************************************************
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
2731
