28 ตุลาคม 2545 20:26 น.
แอ็ปเปิ้ล
สุดเส้นขอบฟ้าสีคราม
ตะวันลับราตรีกาลเคลื่อนหา
แสงดาวหยอกเย้าแสงจันทรา
ความเงียบเหงาโลมเล้าหยาดน้ำตาหลั่งริน
เบื้องหน้ามีเพียงฟ้ากับทะเล
คลื่นซัดสาดความเหว่ว้าเป็นอาจินต์
ปราสาททรายที่ก่อไว้ทลายสิ้น
หลงเหลือเพียงเศษฝันให้กลืนกิน...บาดหัวใจ
โอ้...ความรักที่เคยถูกสั่งสอน
ทุกบททุกตอนมากค่าและยิ่งใหญ่
เชื่อมั่น ศรัทธา ทุ่มทั้งใจ
สุดท้ายเป็นได้แค่อากาศ...ที่ลอยวน
อยู่แห่งหนไหนไม่อาจรู้
รักลอยไกลสุดกู่จะเรียกคืนมาอีกหน
นี่ละนะ...ที่เค้าบอกว่าใจคน
ยากแท้จะหยั่งถึง...สับสนวุ่นวนหมดหวัง
เดินทางผ่านความช้ำบนทางรัก
มีเพียงความร้าวไหวผ่านมาทายทักแทบทุกครั้ง
แม้แต่กำลังใจสุดท้ายที่มีก็แตกพัง
เป็นเพราะฉันจริงจังหรือเธอเปลี่ยนแปลง
27 ตุลาคม 2545 17:04 น.
แอ็ปเปิ้ล
บางสิ่งที่ฉันเป็นเธอคงไม่รู้
หากไม่เอาหัวใจค้นดูคงมองไม่เห็น
ท่าทางบางอย่างที่มองว่าเยือกเย็น
เธอคงไม่รู้ไม่เห็นว่าฉันซ่อนอะไรไว้ข้างใน
ความอ้างว้างกับรอยน้ำตาบาง ๆ
เฝ้ามองพื้นที่ว่างนับวันยิ่งห่างไปไหน
ไม่มีกลีบกุหลาบโปรยตามทางคนไร้ค่าของหัวใจ
ไม่มีแม้เงาของใครที่เคยบอกจะอยู่ข้างกัน
ฉันก็อยากจะเป็คนเดิมเหมือนก่อน
ไม่ต้องอยู่กับความร้าวรอน ไหวหวั่น
อยากจะเก็บทุกอย่างที่ผ่านมาให้เป็นแค่ฝัน
อยากจะลืมความโหดร้ายของวานวันให้หมดไป
แต่สิ่งที่รู้และคอยเฝ้าดู
คือฉันยังอยู่ไม่จากไปไหน
หากนี่คือความรู้สึกของคนที่เธอบอกไม่มีหัวใจ
หมื่นล้านความหมายใด ๆ ที่สื่อไป
เธอคงไม่เข้าใจมันอยู่ดี
25 ตุลาคม 2545 18:46 น.
แอ็ปเปิ้ล
เพียงเสี้ยวหนึ่งของหัวใจ
แค่ความห่วงใยที่มีให้ฉัน
ยามที่เราต้องห่างไกลกัน
ขอเพียงคำมั่นหนึ่งคำคำนั้นให้ฉันพอ
ถึงเธอจะอยู่ที่ไหนก็ตามที
รู้บ้างไหม...คนทางนี้ห่วงใยไม่เคยท้อ
ความคิดถึงมีเท่าไรจะส่งไปเพื่อเติมต่อ
ให้ความหมายของคำว่า...รอ...ไม่หวั่นไหว
แต่มีสิ่งหนึ่งที่อยากถาม
ว่าทุกโมงยามรู้สึกเหมือนกันบ้างไหม
เวลาที่เคลื่อน วันและเดือนที่ผ่านไป
ความผูกพันข้างในใจเพิ่มขึ้นบ้างหรือไหม...ช่วยบอกที
ไม่ต้องมีคำสัญญาใด ๆ
แค่อยากได้คำมั่นว่าจะมีกันอยู่อย่างนี้
สิ่งที่ฉันรู้สึกเธอก็รู้สึกไม่ต่างกันใช่ไหมคนดี
อย่าปล่อยให้ฉันคนนี้คิดไปเองว่าเธอ...ห่วงใย
24 ตุลาคม 2545 22:43 น.
แอ็ปเปิ้ล
เพราะฟากฟ้าไกลและกว้าง
จึงเกิดความอ้างว้างในใจดวงนี้
อยากอยู่เหงา ๆ ฟังเสียงขับกล่อมของดนตรี
พักสายตาลงตรงนี้แล้วหลับไป
เปิดหัวใจที่ว้าวุ่น
หยุดพักน้ำตาอุ่นที่รินไหล
ในโลกแห่งความฝันไร้ซึ่งพันธนาการใด ๆ
ไม่ต้องเจ็บปวดใจเหมือนโลกแห่งความจริง
อยากให้ค่ำคืนนี้ยาวนาน
เอนกายบนราตรีกาลปล่อยใจให้แอบอิง
แม้ร้าวรานเพียงใดขอฝันใฝ่ในบางสิ่ง
ความรักยังคงอยู่ไม่ได้ถูกทอดทิ้งไปแห่งใด
พรุ่งนี้ยามรุ่งสาง
อยากให้รอยร้าวได้เบาบางและจางหาย
อยากลืมตาแล้วพบกับความจริงที่ไม่โหดร้าย
อยากได้ความห่วงใยจาก..ใครสักคน..ที่ใยดี
23 ตุลาคม 2545 19:41 น.
แอ็ปเปิ้ล
หมอนใบนั้นที่เธอฝันยามหนุน
มีเรื่องราวที่หวานกรุ่นให้อบอุ่นบ้างไหม
ยามหลับตาคิดถึงกันหรือเปล่าอยากรู้ใจ
เผื่อคืนนี้จะได้กอบเก็บฝันยิ่งใหญ่ให้สวยงาม
ยามรุ่งสางที่ตื่นจากฝัน
ดวงตะวันสาดแสงทุกเช้าคอยไต่ถาม
เจ้านกน้อยเอื้อนเอ่ยบทเพลงรักทุกโมงยาม
รู้ใช่ไหม...ทั้งหมดนี้คือความงดงามที่มีให้เธอ
และหมอนที่หนุนนอนของคนทางนี้
ยังมีเรื่องราวดีดีให้กอบเก็บอยู่เสมอ
โลกของใครบางคนสดใสได้เพราะมีเธอ
และจะเป็นเช่นนี้เสมอ...ตลอดไป
จะเก็บเธอไว้กับใจให้แสนนาน
ตรงที่ที่ความร้าวรานไม่อาจพบพานได้
จะตอบแทนความอบอุ่นส่งกลับไป
การมีตัวตนของเธอสำคัญกว่าใคร
เธอทำให้โลกใบใหม่กลายเป็นสีชมพู
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
862
