1 พฤษภาคม 2546 13:33 น.
แอ็ปเปิ้ล
หากฟ้าวันนี้สวย
ขอมองด้วยหัวใจที่ช่างฝัน
จะวาดรุ้ง แต้มสี เป็นรางวัล
จะส่งยิ้มเป็นของขวัญเพื่อแทนใจ
หากพระอาทิตย์จะลาลับ
จะตื่นแต่เช้าเพื่อกลับมาดูใหม่
ใกล้รุ่งสาง...พระจันทร์จะลาไป
คืนนี้...จะมองจันทร์เจ้าอยู่ไกล ๆ ก่อนหลับตา
หากฉันต้องร้องไห้
จากนี้ไป...ไม่มีใครให้ห่วงหา
จะร้องไห้ให้หมดใจ...หมดเวลา
เพื่อตื่นมาน้ำตาจะไม่มี
หากฉันมีความสุข
จะแจกจ่ายความสนุกให้คนนั้น..คนนี้
ให้โลกมีเสียงหัวเราะไปทุก ๆ ที่
ให้พื้นปฐพีนี่นี้มีแรงใจ
หากฉันมีเวทมนต์
จะตามเก็บความเศร้าตรมของผู้คนมาบ่มไว้
จะร่ายคาถา...มหาห่วงใยแห่งรักลงไป
ฟื้นคืนความสดใส ยิ้มละไม ด้วยใจแสนดี
หากฉันมีความรัก
จะฟูมฟักรักนั้นให้เลิศประเสริฐศรี
จะเก็บรักไว้ข้างกาย...กอดไว้ทุกนาที
เพียงเพราะ...วันพรุ่งนี้...ดอกไม้ที่มีอาจไม่บาน
1 พฤษภาคม 2546 12:43 น.
แอ็ปเปิ้ล
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
อย่าเพิ่งคิดได้ไหม...ใจเจ้าเอ๋ย
ปลดปล่อยความรู้สึกอย่างที่เคย
เดินผ่านเลยความเศร้านั้นไป
อย่าร้องไห้...อย่าเสียน้ำตา
ออกไปมองฟ้าแล้วคงยิ้มได้
ความห่วงใยที่ให้ใครต่อใคร
อย่าลืมเก็บไว้เผื่อให้ตัวเอง
หากหลายสิ่งทำให้ใจช้ำ
อย่าจดอย่าจำในความผิดหวังที่คว้างเคว้ง
บอกกับใจลุกขึ้นสู้...ด้วยตัวเอง
อย่าให้ใครมาข่มเหงได้ว่า...อ่อนแอ
...ใจเอ๋ยใจ...
หากฟ้าไม่สดใสหรือได้คนแยแส
ยังเหลือตัวตน ยังเหลือฉันเอง ที่ยังดูแล
จะปกป้องไม่ให้ใครรังแกนะ...หัวใจ
...ใจที่เลอค่า...
จุดหมายข้างหน้าฉันขาดเธอไม่ได้
เราจะไปด้วยกันไม่ว่าทางจะไกลแสนไกล
แม้ทางไม่ได้โรยด้วยกลีบดอกไม้...ไม่เป็นไร...ฉันยินดี
วันนี้...พักก่อนนะใจ
จะกล่อมให้เธอหลับไหลในราตรีนี้
ขอฝันจงงดงาม...พร้อมใจที่แสนดี
นอนซะนะ...ตื่นพรุ่งนี้...คงมีแรงใต้แสงตะวัน
1 พฤษภาคม 2546 12:21 น.
แอ็ปเปิ้ล
คลื่นทะเลซัดสาดเป็นระลอก
สายลมกระซิบบอกว่าอ่อนไหว
ฉันนั่งเหม่อ..มองฟ้าริมหาดทราย
เผื่อหัวใจ..สื่อถึงเธอได้...ใกล้กว่าทุกคืน
ฟังความในใจของฉันได้ไหม
ความเหงา...แทรกซึมเกินใจฝืน
เดินไปตามชายหาดในค่ำคืน
หัวใจส่งเสียงสะอื้น...คิดถึงเธอ
เม็ดทรายที่โรยตัวในความห่าง
ความอ้างว้างบีบใจจนไหวเพ้อ
ความห่วงใยที่เลือนหายไปจากเธอ
ความรักที่เลิศเลอซ่อนตัวอยู่แห่งใด
ท่ามกลางความเหงา
เสียงกระซิบแผ่วเบาแต่ไร้ความหมาย
เพราะเธอมีเค้าคนนั้น...อยู่แนบใจ
แล้วฉันผิดมากไหม...ที่ไม่หยุดคิดถึงเธอ
28 เมษายน 2546 11:43 น.
แอ็ปเปิ้ล
แดดอุ่นสาดส่อง ณ เบื้องฟ้า
หลังฝนซาฟ้าใสประกายสวย
ต้นรักผลิดอกใบกลิ่นระรวย
ผีเสื้อสวย...เฝ้ารอชม...ด้วยหัวใจ
สายรุ้งงาม..ทอดผ่านสะพานฟ้า
นกร้องเพลงร่อนเวหาใต้ฟ้าใส
ดอกหญ้าพลิ้วเริงระบำอยู่ไกล ๆ
สายน้ำใส...กระทบหินให้จังหวะเพลง
หลังละอองฝน...หยดสุดท้าย
กลิ่นไอดินหอมกระจายล่องลอยเคว้ง
มดเรียงแถวต่อตัวร้องบรรเลง
แมงมุมโหน..ใยโครงเคลง..ล้อตะวัน
โลกสวยใบใหม่...หลังซาฝน
เหมือนมีมนต์แห่งรักแต่งเติมฝัน
เมฆหม่นจางหายไป...คืนสีสันเป็นรางวัล
แอบเก็บความงามนั้นไว้แนบใจ
ฝากความอาทรไปกับฟ้าสวย
ผูกโบว์ให้เธอด้วยความรักสีฟ้าใส
เป็นของขวัญจากฟากฟ้าสู่แดนไกล
บอกคำคุ้นให้อุ่นใจ...คิดถึงนะ...คนแสนดี
วันนี้...บรรยากาศโปร่งใส
แม้ห่างไกลแต่หัวใจยังปฏิบัติหน้าที่
ก่อนแดดอุ่นจะลา..ให้รู้ว่า...รักทุกนาที
บอกเธออย่างนี้...เพราะอากาศมันดีและฟ้าก็เป็นใจ
27 เมษายน 2546 17:29 น.
แอ็ปเปิ้ล
ตั้งแต่วันแรกที่รู้จัก
ไม่เคยคิดว่าจะหลงรักคน ๆ นี้
บ่นบ้าง ดุบ้าง แต่อะไรที่ว่าดีก็มีให้กันทุกที
จากวันนั้น จนวันนี้ เธอจึงเป็นที่ 1 ในดวงใจ
คอยเตือนประจำ...ทานข้าวให้ตรงเวลา
อย่าทานเผ็ดมากนักเดี๋ยวเป็นโรตกระเพาะได้
เดินเหินให้ระวัง...หกล้มไปจะว่าไง
ไปอยู่ไกล ๆ ไม่สบายเมื่อไร อย่าลืมทานยา
อ้อมกอดที่อบอุ่นที่สุดในโลก
ทำให้ฉันหายเศร้าโศกในวันที่เหมือนจะหมดค่า
สองมือที่มั่นคง ใส่ใจด้วยรักตลอดมา
สร้างชีวิตใหม่ สร้างความศรัทธาให้เกิดขึ้นในหัวใจ
You are my dictionary
สร้างสรรค์สิ่งดีดี ให้หนึ่งชีวิตนี้มีความหมาย
หนึ่งคนที่ทำให้หนึ่งลมหายใจมีค่ามากมาย
วีรสตรีในดวงใจ...ที่เคียงคู่มากับคำว่ารักจริง
แม่ คือนิยามแรกและสุดท้าย
ที่กล่อมหัวใจฉันให้พักพิง
สองมือแม่นี้ที่สร้างโลกและเป็นทุกสิ่ง
ภูมิใจจริง ๆ มีรักจากแม่เป็นไฟส่องทาง
บทกลอนจากลูกสาวคนนี้
ดาวดวงน้อยที่แม่ใส่ใจ ให้ความหวัง
สักวันจะเป็นหลักพึ่งพิงที่ทรงพลัง
สุดท้ายอยากบอกให้ฟัง...หนูรักแม่คนนี้ที่สุดเลย...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
1047
