22 กันยายน 2546 13:26 น.
แอ็ปเปิ้ล
เพราะเวลาที่ผ่านมา
เธอได้ทำให้ชีวิตฉันมีคุณค่า
เมื่อเวลาได้เปลี่ยนไป
ใจของเธอก็เริ่มห่างออกไปช้า ๆ
อยากจะมีคำบางคำ
เพื่อบอกให้เธอไม่จากไป
อยากบอกให้เธอได้รับรู้ว่าฉันนั้นรักเธอเท่าไร
กว่าเวลามันจะเดินไปสู่ความจริงที่ปวดใจ
อยากหยุดยั้งรั้งเอาไว้ไม่อยากให้ถึงจนวินาทีสุดท้าย
ฉันก็รู้ว่ามันต้องจบลง
และชีวิตก็คงกลับไปเหมือนเก่า
ยื้อฉันยื้อไม่ให้เธอจากไป
จะฉุดรั้งเอาไว้ให้เธอไม่ไปจากเรา
ทุกครั้งที่คิดจะตัดใจ
ไปให้ห่าง...ให้ชีวิตเธอได้เริ่มใหม่
ทุกครั้งฉันเองก็หนักใจ
เมื่อใจฉัน เมื่อตัวฉัน ไม่ยอมรับ
พยายามลืมเธอเท่าไร
แต่ว่าใจมันยังไม่ยอมที่จะรับ
ชีวิตของฉันมันหมดความหมาย
อยากจะขอร้อง ขอร้อง ให้เราเริ่มใหม่อีกครั้ง
22 กันยายน 2546 13:09 น.
แอ็ปเปิ้ล
ใบไม้แห่งชีวิตเริ่มปลิดใบ
ร่วงโรยจากกิ่งไม้ครั้งเล้วครั้งเล่า
หากใบสุดท้ายนั้นคือชีวิตเรา
คุณยังจะยิ้มให้โลกใบเก่าอีกครั้งได้ไหม
ดอกไม้ไม่ได้บานไม่ทุกแห่ง
เหมือนความรักไม่เกิดขึ้นทุกที่
แต่หากคุณอยากเห็นดอกไม้บานตลอดทางเดิน
โปรดลองปลูกเมล็ดพันธุ์รักไว้ที่ใจดูสิ
ความรักไม่ใช่โลกนี้มีเราสองคน
หากแต่ความรักคือการแบ่งปันที่จะรับและให้
รักตัวเราเอง รักคนอื่น รักคนรอบข้าง
รักที่สวยงามและยิ่งใหญ่คือรักที่ไม่เห็นแก่ตัว
หากน้ำตาจะไหลสักครั้งเพราะความรัก
ก็หาใช่ความงมงายหรือโง่เขลาหรอก
เพียงแต่เป็นวิถีทางการเรียนรู้ที่คุ้มค่า
ชีวิตนี้คุณได้รักใครบ้างแล้วหรือยัง
อาจเพราะความรักกระมัง
ที่หล่อเลี้ยงหัวใจให้ชุ่มชำไม่เหือดแห้ง
เหมือนสายน้ำที่หดหายในฤดูแล้ง
อาจเพราะความรักกระมัง
ที่เสกสรรโลกนี้ให้สดใส...เราจึงยิ้มได้
ตราบลมหายใจสุดท้ายของชีวิต
20 กันยายน 2546 11:17 น.
แอ็ปเปิ้ล
ร้องเถอะร้องเพลง ถ้าอยากจะร้องก็ร้องไป
ร้องเถอะร้องไห้ ถ้าได้ร้องแล้วลืมมัน
เผลอไปรักใครเค้าไม่รักไม่ยักมัน
แล้วก็แล้วกันบอกว่าตัวฉันสบายดี
เศร้าเสียใจสนุกตรงไหนเสียน้ำตา
ใช้เวลาเศร้าน้อยก็คงดี
ฟ้าที่แสนไกลจ้องตรงไหนก็โสภี
ดูสิ...ดูสิ ว่าโลกนี้ช่างดีจัง
ผู้คนมากมายก่ายกองจ้องมองตั้งใจจะมองหา
รอถึงเวลาจะไขว่จะคว้าทำความดี
แต่ใครเล่าใครจะไปตั้งใจอะไรจะมาชี้
คนเรียกคนดีติดที่เค้าเอาใจใคร
ฟ้าสีครามเมฆปุยขาวมีสองปุย
สวยทั้งสองปุยอยู่ที่เค้าที่เราคุย
ฟ้าที่แสนงามแขวนเมฆขาวเป็นร้อยปุย
ปุยทุกปุยปุยจะสดสวยเมื่อเราดู
ถนนสีเทาเขม่าควันพิษก็สีเทา
หิวก็หาเอาป่วยตัวร้อนก็นอนไว
เหงาก็พบคนโลกสับสนมีเยอะไป
เพลียก็ตรงไปเก็บโลกสดใสไว้บนเตียง
20 กันยายน 2546 11:08 น.
แอ็ปเปิ้ล
อากาศดีดี ยามเช้าวันนี้
ฟ้าดูสวย โลกโสภี กว่าวันไหน
วันพิเศษที่จำลึกในหัวใจ
ถึงวันนี้แล้วนะคะ...มีอะไรจะบอกกัน
สุขสันต์วันเกิดคะ....แม่จ๋า
คำพูดธรรมดาหนูเกริ่นมาเป็นของกำนัน
ทายสิว่าวันเกิดปีนี้มีอะไรเป็นของขวัญ
ไม่ยิ่งใหญ่แต่จะทำให้แม่นั้นได้ภูมิใจ
การ์ดอวยพร หรือดอกไม้ อาจไม่มี
มีเพียงใจดีดีที่แม่คอยปลูกฝังให้
คำพร่ำบอกที่แม่สอนไว้จำขึ้นใจ
เป็นเด็กดี รู้จักให้ พร้อมแบ่งปัน
ของขวัญชิ้นนี้ไม่ได้ผูกโบว์ห่อกล่องมา
ปรารถนาให้แม่รู้ว่าสิ่งสิ่งนั้น
มาจากใจดวงน้อยของเด็กช่างฝัน
นั่นคือความรักที่เป็นนิรันดร์ตลอดกาล
19 กันยายน 2546 14:42 น.
แอ็ปเปิ้ล
ดอกไม้ ดอกหนึ่งกำลังจะบาน
ผลิกลีบแย้มใสรับแสงตะวัน
ขณะที่หัวใจดวงหนึ่งปิดลงอย่างเงียบงัน
เหมือนกำแพงกั้น แดดอุ่นมิอาจสาดส่องถึงได้
สรรพสิ่งของสรรพเสียงดูเศร้าสร้อย
เกล็ดน้ำค้างปลายใบไม้ หยดรินบนยอดหญ้า
เหมือนน้ำตาแห่งคืนโศกที่ถูกขังจนรุ่งสาง
แล้วถูกสายลมพัดกระจายไปทั่วบรรยากาศ
ดอกไม้ ดอกนั้นผลิบานแล้ว
โลกกลม ๆ ขยายใหญ่
เหมือนใจที่พองโตอย่างมีความสุข
หญิงคนหนึ่งเฝ้ามองและให้การต้อนรับ
ดอกไม้ นอกระเบียงอย่างอบอุ่น แล้วพูดว่า...
...ความรัก ที่สุขงอมหอมหวาน คือ ดอกไม้ที่ผลิบาน
ครั้งหนึ่ง ฉันเป็นดอกไม้ ดอกนั้นที่เคยบาน...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแอ็ปเปิ้ล
หน้าส่วนตัว
1222
