22 มิถุนายน 2548 01:19 น.
แอลแมนโซ
ความรักทำให้ฉันเจ็บ ทำให้ฉันเป็นคนเย็นชา
ภายนอกเหมือนจะดูว่าฉันไม่แคร์ใคร ไม่แคร์เขา
แต่ลึกๆฉันต้องการใครสักคนเข้ามาดูแล
ภาพลักษณ์ภายนอกดูเป็นคนตรงๆ
ไม่สนใจ เย็นชา แข็งแกร่ง
ฉันไม่เคยไหวสะท้านไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรมากระทบจิตใจฉัน
ฉันยังนิ่งอยู่ได้ด้วยสายตาที่มองไปข้างหน้าอย่างไร้ความรู้สึก
ไม่ค่อยมีใครหรอกที่จะกล้าเข้ามาหาฉัน
เขามักมองหน้าฉันด้วยสายตาที่ไม่อยากเข้าใกล้
ใครๆก็มองว่าฉันหยิ่ง ถือตัว คบคนยาก
แต่ไม่ใครรู้ดีเท่าเพื่อนคนหนึ่งของฉันหรอก
เขารู้ว่าที่จริงแล้วฉันเป็นคนขี้แย อ่อนแอ แล้วชอบทำเป็นเข้มแข็ง
รู้ว่าฉันอ่อนไหวง่าย ขี้สงสาร และก็ช่างฝัน
ทุกอย่างที่ฉันแสดงออกมันเป็นแค่เปลือก
เปลือกที่คอยเป็นเกาะป้องกัน
ปกป้องฉันจากสิ่งรอบตัวเท่านั้น
เราสองคนไม่เคยปิดบังอะไรกัน
ถึงฉันไม่เคยพูดเขาก็เข้าใจ
เขาจึงมีคำพูดมาแดกดัน มาสะกิดความคิดของฉันซะทุกที
ทุกวันนี้เราก็ยังคบกัน ไปด้วยกันตลอด ไม่เปลี่ยนแปลง
เราสองคนดูเหมือนเป็นแฟนกันแต่มันไม่ใช่
ที่สำคัญฉันมีแฟนแล้ว แต่พึ่งถูกทิ้ง
ด้วยเหตุผลที่ว่า ดูเหมือนฉันหยิ่ง ครอบครัวเขาไม่ชอบ
แต่ความจริงแล้วคือ เขามีคนใหม่เท่านั้นเอง
ตลอดเวลาเพื่อนฉันก็รู้เหตุการณ์ทุกอย่าง
ตั้งแต่วันเริ่มต้น จุดวันสุดท้าย และวันต่อๆ มาของวันสุดท้าย
เขาคงทนไม่ไหวมั๊ง จึงเกิดเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงขึ้น
ไอ้เมย์ แกเป็นอะไรของแกวะ ทำตัวแบบนี้อะไรของแกวะ
ฉันก็เป็นแบบนี้ของฉันไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ไม่แปลกไปด้วย
ไม่แปลกเหรอ แกมัวแต่นั่งเสียใจ เศร้าโศก ไม่มีชีวิตชีวา ข้าวปลาไม่กิน เพราะเลิกกับมันนี่นะ แกคิดว่าแกทำถูกแล้วเหรอวะ
ปล่าวฉันไม่ได้เป็นอะไร
ดูเหมือนเขาจะโมโหมาก ถามด้วยเสียงที่ดัง และยิ่งได้คำตอบที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียหยิ่งๆ นิ่งๆ ท่าทางไม่สนใจแล้วมันยิ่งทำให้อารมณ์ของเขามากขึ้นด้วย
เมย์แกโกหก กูเป็นเพื่อนมึงนะ ทำไม่กูจะดูไม่ออก
ไม่ได้เป็นไร ไม่หิว เบื่อแค่นั้นเอง
โกหกมึงยังมันอยู่ เพื่ออะไรวะ มันก็เลิกกับมึงไปแล้ว อีกอย่างมึงก็พูดซะแรง เสียใจที่พูดไปแบบนั้นเหรอ
ไม่ใช่
ไม่ใช่อะไร มึงกับมัน มิตรภาพไม่เหลือแล้ว อยากพูดแบบนั้นเอง ไม่คงคิดว่ามึงเกลียดมัน มันเองก็คงเกลียดมึงเหมือนกันแหละ
พูดจบยัง
ทำไมกูพูดผิดเหรอ ไม่ก็ไม่ใช่คนดีอะไร ที่มึงจะมานั่งเสียใจ
กูรู้
รู้แล้วทำไมเป็นแบบนี้วะ
ก็กูโมโหที่มันโกหกกู อีกอย่างกูทนไม่ได้เหรอที่จะแอบคบกับมัน อย่างที่มันขอ ทุเรศน์ กูมีศักดิ์ศร๊ กูเกลียดมัน
เกลียด มึงเกลียดมัน แล้วทำไมต้องมานั่งเศร้าล่ะ มึงคิดถึงมัน
เคน มึงก็รู้ว่ากูไม่เคยง้อใคร
ใช่กูรู้ ก็เพราะมึงเป็นแบบนี้ไง แล้วก็มานั่งเสียใจทีหลัง
กูรักมันได้กูก็เกลียดมันได้ ไม่ยากหรอก
ทุเรศน์ กูให้มึงพูดใหม่
ทำไม กูคิดถึงมัน กูรักมันอยู่ กูลืมไม่ได้ กูเป็นแบบนี้ก็เพราะมัน กูไม่อยากเลิกกับมัน มึงพอใจยังที่ได้ยิน
กูเห็นมึงร้องไห้
ใช่กูร้องไห้ทุกคืน ทำไม มึงจะเยาะเย้ยกูใช่มั๊ย ว่ากูอ่อนแอ ขี้แยแล้วทำเป็นเข้มแข็ง
เปล่า เคนแค่ไม่อยากให้เมย์เสียใจกับคนแบบนี้ เขาไม่มีค่าพอให้เมย์เสียใจหรอก
.................................
เมย์กำลังร้องไห้
ลืมเถอะนะ คำสัญญาเหล่านั้นไม่มีทางเป็นไปได้หรอก เมย์ลืมเขาเถอะนะ
............................
เมย์ เคนอยู่ข้างเมย์นะ เมย์เสียใจเพื่อใครเหรอ เคนไม่อยากให้เมย์เสียใจ เพื่อตัวเองนะเมย์ เดียวก็มีคนใหม่เข้ามา คนที่ดีกว่าเขาไง
..........................
เมย์ เคนรักเมย์นะ เคนไม่อยากให้เมย์เป็นแบบนี้ เคนเห็นเมย์เจ็บ เคนก็เจ็บด้วย เคนไม่สามารถทำให้เมย์หายเจ็บได้ มันเหมือนเคนดูแลเมย์ไม่ได้ ใครทิ้งเมย์ ก็ช่าง แต่เคนจะอยู่ข้างๆ เมย์ เคนสัญญา
ฉันรู้อย่างเดียวว่าฉันร้องไห้ตลอดเวลา
ไม่ใช่เพราะเจ็บที่เลิกกับแฟน แต่........
เพราะเพื่อนที่คบกันมานานมาบอกรักฉัน
และก็เสียใจที่ทำไมฉันไม่เคยมองคนที่ใกล้ตัวและอยู่ข้างฉันตลอดเวลาเลย
เขาไม่เคยทำให้ฉันเสียใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว
แต่ครั้งนี้เขาทำให้ฉันเสียใจ ที่ฉันมองข้ามสิ่งดีๆ ที่อยู่ใกล้ๆไป
มือที่จับไหล่ฉัน มือที่ลูบศีรษะฉัน
มันช่างอบอุ่นจริงๆ ฉันเพิ่งสังเกตว่า............
ความจริงแล้ว ใครกันแน่ที่ฉันอยู่แล้วมีค่า อยู่แล้วมีความสุข สบายใจ และอบอุ่น
ฉันเพิ่งสัมผัสมันได้ด้วยใจ และความรู้สึก
ในที่สุดฉันก็ไม่ต้องตกอยู่กับความเสียใจ การไขว้คว้า ค้นหาอีกแล้ว
เพราะมันคือคนที่อยู่ข้างๆ ฉันนั้นเอง
18 มิถุนายน 2548 01:10 น.
แอลแมนโซ
.......เธอไม่ต้องใส่ใจคนเห็นแก่ตัวอย่างฉันหรอก.....
คนอย่างฉันมันไม่เคยสนใจความรู้สึกของใคร
ฉันทำอะไรตามใจตัวเองเสมอ
.......ฉันไม่สนหรอกว่าเธอจะคิดยังไง ก้อฉันจะทำแบบนี้......
ได้โปรดอย่าห้ามเลยนะ เธอก็รู้ว่ายังไงก็ห้ามไม่ได้
เพราะฉันเคยชินไปซะแล้ว เธอไม่ได้รักฉัน
.......ฉันไม่สนใจหรอก เพราะนั้นมันเป็นความรู้สึกของเธอ
แต่ฉันจะรัก ใครจะทำไม มันความรู้สึกของฉัน
ทั้งที่จริงๆก็แอบหวัง ว่าเธอคง....จะรักฉัน....
.......ความรักของฉันมันก็เห็นแก่ตัวและเอาแต่ใจอย่างนี้แหละ......
ความรักที่ฉันให้เธอ ถ้ามันไม่ทำให้เธออึดอัด
จนรับไม่ไหว ก็รับๆไปเถอะนะ
.......มันอาจจะดีกว่า ที่ฉันจะหวังให้เธอมารักตอบ
มันอาจเป็นการปกป้องตัวเองจากความเจ็บปวดกับการรักเธอข้างเดียว
แต่มันก็ไม่ทำให้ฉันทุกข์ใจ
.......เรายังคุยกันได้นะ ยังเหมือนปกติที่เรายังรักกันนั่นแหละ
ฉันไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมที่เคยเป็น
แค่อาจจะวุ่นวายกับชีวิตเธอมากขึ้นนิดหน่อยเท่านั้น
แค่นิดเดียว.........เท่านั้นจริงๆ
.......การที่เรารู้สึกรักใครสักคนไม่ง่ายเลยนะ
ชีวิตเรามีคนผ่านมามากมาย แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกดีกับใครไปซะทุกคนหรอก จริงมั๊ย
ก็เหมือนกับคนที่เราไม่ชอบขี้หน้านั่นแหละ
แค่เห็นหน้าก็ไม่กินเส้นกันแล้ว ก็อีกนั่นแหละ
ฉันก็ไม่เคยคิดว่าจะรักคนอย่างเธอ.....แต่ฉันก็บอกไม่ได้ว่า....
ทำไม...หรือเพราะอะไร.....แต่ก็รักเธอไปแล้ว
.......นี่นี่ ไม่ได้ห้ามเธอไม่ให้คบใครนะ
เธอก็ยังคงมีชีวิตในแบบของเธอ ฉันก็ยังคงเป็นฉัน คนธรรมดาคนหนึ่ง
นิสัยก็งั้นๆ บางทีก็ทำอะไรงี่เง่าๆ..........
แน่นอนเธอต้องชอบตัวตนของเธอ ฉันเองก็ไม่คิดจะเปลี่ยนตัวตนของใคร
ถ้าใครมาบังคับให้ฉันทำอะไรที่มันไม่ใช่ฉัน ก็คงต้องอึดอัดน่าดูเลยนะ
......โห... ดูดีจังเลยเนอะ อะไรจะดีขนาดนั้น
ฉันไม่ใช่คนดีอะไรหรอก ฉันไม่ได้ทำเพื่อเธอ
ฉันทำเพื่อตัวเองต่างหาก ฉันสนองตัณหาของตัวเอง
ฉันมักจะทำตามสิ่งที่ฉันรู้สึก ถึงจะไม่พูดไม่แสดงออก
แต่ถ้าเธอลองมองเข้าไปในดวงตาฉันสิ มองเข้าไปสิ เธอจะเข้าใจทุกอย่าง
สัญชาติญาณหรือเปล่า............ไม่แน่ใจ
.......เฮ้อ...ไม่ได้รู้สึกเลยเหรอว่าเธอโชคดีแค่ไหน ที่มารักน่ะ
รู้ตัวไว้ซะนะ ฉันยังรู้สึกว่าฉันโชคดีเลยที่ได้รักเธอ
และอยากทำอะไรให้เธอบ้าง ก็แค่นิดเดียวนะ
มีคนรักก็ดีกว่ามีคนเกลียดนี่น่า
........ฉันกำลังเรียนรูที่จะรักเธอในแบบของฉัน
เธอก็มีโอกาสเรียนรู้ในสิ่งนี้ ฉันอาจหลงตัวเองมากไปมั๊ง
ฉันแค่มั่นใจว่าความคิดของฉันก็โอเค.........
........เอาเหอะฉันก็รักเธอแค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
แต่ก็ไม่รู้ว่าช่วงเวลานั้นจะสั้นหรือยาว
ก็ไม่มีใครคาดเดาลมหายใจของตัวเองที่จะมีอยู่ได้นี่นา
อย่าคิดมากน่า.....ไม่เดือดร้อนไม่ใช่เหรอ!!!!!!!!!!!!
15 มิถุนายน 2548 00:57 น.
แอลแมนโซ
เพื่อนคนหนึ่ง แอบรักเธอ เก็บงำความลับนั้นอยู่ในใจ
ก็ไม่เคยเปิดเผยไปก็กลัวจะเสียใจจะเสียเธอ
จริงด้วยมีเพื่อนสนิทแต่ก็ไม่สามารถบอกว่ารักได้
ทำไมนะคำว่ารักเพื่อนกับคำว่าเพื่อนรักมันถึงไปกันไม่ได้
ถ้าพูดออกไปนะความรู้สึกต้องเปลี่ยนแน่ๆ เลย
นี่ไงช่องว่างระหว่างระหว่างเพื่อน
ในความเป็นเพื่อนเรามีสิ่งดี-ดี เกิดขึ้นตั้งเยอะแต่มันก็มีข้อแม้ด้วย
เราช่วยเหลือกัน สนิทกัน บอกกล่าวเรื่องราวความลับกัน
ช่วยแก้ปัญหา ปลอบใจ เป็นกำลังใจ แกล้งกัน
แต่เรารักกันแบบแฟนไม่ได้ จะพูดว่าชอบไม่ได้
ทำซึ้งหวานช่ำไม่ได้
ถ้าหากความลับถูกเปิดเผยไป มันจะเป็นยังไงนะ
เราจะสนิทกันเหมือนเดิมมั๊ย
เราจะแกล้งกัน จะบอกความลับ และเดินไปด้วยกันได้เหมือนเดิมรึเปล่า
บ้างทีมันอาจจะไม่มีวันกลับมาเลยก็ได้ต้องคอยบอกกับตัวเองไว้ว่า
เพื่อนรักฉันเป็นแค่เพื่อนรัก ไม่ใช่ที่รักจำไว้ใส่หัวใจ
แหม่ ก็เพื่อนรักก็ต้องรักแบบเพื่อนสิ
จะรักแบบคนรักได้ไง ยิ่งรักมันก็ยิ่งเจ็บสิ
แต่ถ้ารู้สึกแล้วมันก็ช่วยไม่ได้นี่นา
ก็ความรู้สึกมันห้ามกันยากนี่แต่การกระทำมันห้ามกันพอได้
แต่ก็คงอึดอัดใจน่าดูเลย
เมื่อคิดไปแล้วก็ได้แต่ขอเก็บไว้ เพราะคงไม่อยากให้เขารู้
และเขาเองก็คงไม่รู้และไม่เคยได้ยิน
เสียงที่เธอนั้นไม่ได้ยิน หัวใจฉันพูดกับเธอ
ทุกทีที่พบที่ได้เจอ ฉันรู้ว่าเธอไม่เคยจะสัมผัสถึง
ในใจฉัน มันเปลี่ยนไปแล้วคำว่าเพื่อน
เป็นเพื่อนสนิทมันก็มีภาระกิจหลักๆ เลย
ก็เป็นทีปรึกษาแก้ปัญหาทางใจไง
มันจะป่วยจะไข้ จะสอบตก อกหัก รักร้าว ลาวจีบ
ซิปแตก แดกเยอะ หรือมันจะรักใคร หลงใคร ปิ๊ง กิ๊ก จะจีบใคร
มันก็ต้องปรึกษาเรา ที่เป็นเพื่อนสนิท
ทีนี้เราก็ต้องมีคำปรึกษาที่ดี ว่าช่วยได้เดี๋ยวเจ๊จัดให้
มีปัญหาปรึกษาฉัน เราก็ช่วยมันได้จริงๆ นะ
แต่กลับสร้างปัญหาให้กับตัวเองอีกนั่นแหละ
ก็รับรู้เรื่องมันเพิ่ม โดยเฉพาะเรื่องบาดใจ
ว่ามันกำลังรักใคร รักคนนู่น จีบคนนี้
ทีเพื่อนคนนี้รักแก ทำไมไม่รัก ไม่จีบมัน
อยากถามจริงๆ ไม่ต้อวางแผน ไม่ต้องเสียเวลาด้วย
ต้องเป็นแม่สื่อแม่ชัก คอยวางแผน ร่วมมือ
ที่สำคัญ แรกๆ ต้องไปเป็นเพื่อนมันจีบหญิง
อยากบอกจริงๆ เพื่อนรักว่า
ให้ฉันมาทำไม เมื่อเธออยู่กับคนนั้น
จะรู้มั๊ยว่าใจฉันมันสั่นสักแค่ไหน
เธอให้ฉันมาฐานะป็นเพื่อนกัน
เธอนั้นช่างไม่รู้บ้างเลยว่าฉันเป็นเพื่อนรักที่รักเธอ
เขาคงไม่รู้จริงๆเลยใช่มั๊ยว่า
ที่เราไปเป็นเพื่อนมันเจ็บนะที่ เ ห็นว่ากำลังจีบกันอยู่
ทั้งๆ ที่ฉันอยู่ใกล้เขามากกว่าเธออีก
แต่ฉันก็แสดงออกไม่ได้ และทำอกมาแบบที่เธอทำออกมาไม่ได้
ช่างโหดร้ายจริงๆ เลย
แม้เวลาที่มันคบใคร เราช่วยมัน เราเชียร์มัน
แต่อีกใจลึกๆ ก็หวัง ว่าเลิกกันเร็วๆ เถอะ
เมื่อไหร่จะเลิกกันสักทีนะ
เลิกกันแล้วมองมาที่ฉันบ้างนะว่าอยู่ข้างๆเธอ
แล้วพอเลิกกันแล้วมันก็เห็นเราเป็นคนแรกจริงๆ
เหมือนจะน่าดีใจ มันเห็นเราเป็นเพื่อนสนิท
ช่วยฟังมัน เล่ามันระบายให้ฟัง ว่าเสียดาย เสียใจ
หรือ ด่า ว่า กรนด่า ก็ว่ากันไปตามความดีของเขาคนนั้น
แต่ที่สำคัญกว่านั้น คือมันให้เราหาคนใหม่ให้มัน
ตกลงว่าควรจะดีใจหรือเสียใจดีนะ
ก็ยังดี อย่างน้อย เราก็ยังสำคัญสำหรับเขา
และที่สำคัญเราเป็นคนแรกที่รู้ว่าเขาเสียใจ ดีใจ
และเป็นคนที่อยู่ข้างเขาเสมอ
ก็ได้แต่ดีใจที่เขามีคนใหม่แล้ว และบอกตัวเองว่า
ทำไมต้องหวงไม่เข้าใจ ทำไมต้องเหงาไม่เข้าใจ
ไม่อยากให้นายไปอยู่ใกล้เขา ทำไมใจหายไม่เข้าใจ
ก็ทั้งที่เราเป็นเพื่อนกัน ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย
ทั้งๆที่ก็รู้นะว่ามันเป็นไปไม่ได้เราเป็นเพื่อนกัน
เขาไม่มีทางกลับมาคิดแบบนี้แน่ ฉันก็ยังสับสนตัวเอง
ไม่อยากให้คนนั้นที่อยู่ข้างเขาเป็นคนอื่นบอกตรงๆ
และเสียใจที่คนคนนั้นไม่ใช่ฉัน เท่านั้นเอง
และลึกๆ ก็ต้องเก็บมันไว้
ใช่ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้หรอก
ใบหน้าที่เอนรอยยิ้ม แต่ในใจกลับร้องไห้
เมื่อเห็นเขาอยู่กลับคนอื่นอีกคน
เราคนที่เป็นเพื่อนและคนที่หลงรักจะรู้สึกไง
การเป็นเพื่อนของเรามันสร้างความใกล้ชิดกัน
บ้างทีก็จับมือ เข้ามากอด กอดคอกัน
จับหัว จับแก้ม กุมมือกัน
มันยิ่งสร้างภาพให้คิดไปไกล แต่มันก็เป็นไปไม่ได้
แต่ก็คิดไปแล้ว
เขาไม่รู้เลยหรือไงนะว่าทำแบบนี้ เราจะคิดยังไง
ใช่เขาไม่คิด แต่เราคิด อยากถามจริงๆ เลยว่า
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ในความคุ้นเคยกันอยู่
มันแฝงอะไรบ้างอย่างที่มากกว่านั้น
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ว่าเพื่อนคนนึงมันแอบมันคิด
อะไรไปไกลเกินกว่าเป็นเพื่อนกัน
จริงฉันคิดไปไกลเกินกว่าเป็นเพื่อนเธอทุกทีที่เธอเข้ามาใกล้กัน
อีกอย่างฉันใช้ความคุ้นเคยของเราเพื่อใกล้ชิดกัน
อย่างน้อยบางทีการที่ฉันเป็นคนอื่น ก็อาจไม่ได้เข้าใกล้
และอยู่กับเขาแบบนี้แน่
แต่ฉันเป็นเพื่อนเธอ ฉันเลยได้เปรียบคนอื่น
แม้มันจะเป็นรู้สึกระหว่างเพื่อน สำหรับเธอนะ
แต่มันก็เป็นความรู้สึกดีๆ สำหรับฉัน ก็อยากให้รู้จริงๆนะว่า
ฉันทำพลาดไปแล้ว คิดเกินเพื่อนไปแล้ว
ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย
ช่วยฉันหน่อยได้มั๊ย ช่วยเพื่อนหน่อยได้มั๊ย
ช่วยอย่าโกรธได้มั๊ย อย่าให้เป็นแบบนี้เลย
ก็เข้าใจนะ เรื่องนี้มันละเอียดอ่อน
ถ้าหากมันผิดพลาดไป
อะไร ๆ มันก็อาจจะแย่ลง
แค่มองหน้าคงยังไม่ติด
ความเป็นเพื่อนก็คงไม่เหลือ
จากคนที่เคยอยู่ข้างๆ คงเป็นคนที่มองหน้าเธอแปลกๆ
และสีหน้าที่ลำบากใจใส่
แทนที่จะมีคำขอร้องให้ช่วยเหลือ
คำขอบใจ และคำปลอบใจ
ดังนั้นเก็บไว้ดีกว่าคำว่ารักคำนี้
ฉันคงไม่พูดออกไป
ก็ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท ยิ่งไม่มีสิทธิ์จะบอกไป
.....................................ว่ารักเธอ..................................
...........อยากได้คำว่าแฟน.........แต่ไม่อยากเสียคำว่าเพื่อน...........
9 มิถุนายน 2548 18:03 น.
แอลแมนโซ
เรายังมีความสุขกับการได้มองข้างหลังคนที่เรารัก
...แม้ว่าเค้าจะไม่เคยหันมาสนใจ
เรายังมีความสุขกับการให้สิ่งดีๆกับเขา
...แม้ว่าเราจะไม่เคยได้รับกลับมา
เรายังมีความสุขกับการได้บอกว่าเป็นห่วง
...ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่เคยใส่ใจ
เรายังมีความสุขที่ได้จะได้เข้าไปปลอบเมื่อเค้าเสียใจ
...ทั้งๆที่บางทีเมื่อเราเสียใจเค้ากลับลืมว่าเราต้องการเขามากที่สุด
เรายังมีความสุขที่ได้เดินข้างๆ
...แม้ว่าสายตาเขาจะมองไปที่คนอื่น
เรายังมีความสุขกับการที่ได้ใส่ใจกับเรื่องต่างๆในชีวิตเขา
...แม้ว่าเค้าจะไม่เคยถามเราบ้างเลย
เรายังมีความสุขกับการได้เก็บคำว่ารักไว้ในใจ
...ทั้งที่ก็รู้ดีว่าเขาไม่เคยคิดเหมือนกัน
สักวันนึงเราก็คงกล้าพอที่จะบอกเค้าว่า"รัก"
แม้ว่าจะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว
อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ...
เรื่องที่ค้างในใจจะได้จบซักที
9 มิถุนายน 2548 17:38 น.
แอลแมนโซ
ทำไม
เคยสงสัยไหมว่าทำไมหัวใจมีดวงเดียว?
พระเจ้าให้ขามา 2 ข้างไว้ให้เราเดินไปทุกที่ที่ต้องการ
พระเจ้าให้แขนมา 2 ข้าง ไว้หยิบจับ ไว้โอบกอด
พระเจ้าให้หูมา 2 ข้าง ไว้ฟังคำพูดคนอื่น
พระเจ้าให้ตามา 2 ข้าง ไว้ให้มองสิ่งต่างๆ ที่อยากมอง
และไม่อยากมองก็ตาม
แต่พระเจ้าให้หัวใจมา 1 ดวง เพราะที่จริงแล้ว
ท่านสร้างไว้ 2 ดวงหรอกนะ
แต่อีกดวงนึง อยู่กับอีกคนนึง
คนที่เราจะต้องใช้ 2 ขาตามหา
2 แขนโอบกอด
2หูฟังเสียงเขา
2ตาไว้มองเขา
คุณหาเจอหรือยัง?
หน้าส่วนตัว
1218
