15 มิถุนายน 2548 00:57 น.
แอลแมนโซ
เพื่อนคนหนึ่ง แอบรักเธอ เก็บงำความลับนั้นอยู่ในใจ
ก็ไม่เคยเปิดเผยไปก็กลัวจะเสียใจจะเสียเธอ
จริงด้วยมีเพื่อนสนิทแต่ก็ไม่สามารถบอกว่ารักได้
ทำไมนะคำว่ารักเพื่อนกับคำว่าเพื่อนรักมันถึงไปกันไม่ได้
ถ้าพูดออกไปนะความรู้สึกต้องเปลี่ยนแน่ๆ เลย
นี่ไงช่องว่างระหว่างระหว่างเพื่อน
ในความเป็นเพื่อนเรามีสิ่งดี-ดี เกิดขึ้นตั้งเยอะแต่มันก็มีข้อแม้ด้วย
เราช่วยเหลือกัน สนิทกัน บอกกล่าวเรื่องราวความลับกัน
ช่วยแก้ปัญหา ปลอบใจ เป็นกำลังใจ แกล้งกัน
แต่เรารักกันแบบแฟนไม่ได้ จะพูดว่าชอบไม่ได้
ทำซึ้งหวานช่ำไม่ได้
ถ้าหากความลับถูกเปิดเผยไป มันจะเป็นยังไงนะ
เราจะสนิทกันเหมือนเดิมมั๊ย
เราจะแกล้งกัน จะบอกความลับ และเดินไปด้วยกันได้เหมือนเดิมรึเปล่า
บ้างทีมันอาจจะไม่มีวันกลับมาเลยก็ได้ต้องคอยบอกกับตัวเองไว้ว่า
เพื่อนรักฉันเป็นแค่เพื่อนรัก ไม่ใช่ที่รักจำไว้ใส่หัวใจ
แหม่ ก็เพื่อนรักก็ต้องรักแบบเพื่อนสิ
จะรักแบบคนรักได้ไง ยิ่งรักมันก็ยิ่งเจ็บสิ
แต่ถ้ารู้สึกแล้วมันก็ช่วยไม่ได้นี่นา
ก็ความรู้สึกมันห้ามกันยากนี่แต่การกระทำมันห้ามกันพอได้
แต่ก็คงอึดอัดใจน่าดูเลย
เมื่อคิดไปแล้วก็ได้แต่ขอเก็บไว้ เพราะคงไม่อยากให้เขารู้
และเขาเองก็คงไม่รู้และไม่เคยได้ยิน
เสียงที่เธอนั้นไม่ได้ยิน หัวใจฉันพูดกับเธอ
ทุกทีที่พบที่ได้เจอ ฉันรู้ว่าเธอไม่เคยจะสัมผัสถึง
ในใจฉัน มันเปลี่ยนไปแล้วคำว่าเพื่อน
เป็นเพื่อนสนิทมันก็มีภาระกิจหลักๆ เลย
ก็เป็นทีปรึกษาแก้ปัญหาทางใจไง
มันจะป่วยจะไข้ จะสอบตก อกหัก รักร้าว ลาวจีบ
ซิปแตก แดกเยอะ หรือมันจะรักใคร หลงใคร ปิ๊ง กิ๊ก จะจีบใคร
มันก็ต้องปรึกษาเรา ที่เป็นเพื่อนสนิท
ทีนี้เราก็ต้องมีคำปรึกษาที่ดี ว่าช่วยได้เดี๋ยวเจ๊จัดให้
มีปัญหาปรึกษาฉัน เราก็ช่วยมันได้จริงๆ นะ
แต่กลับสร้างปัญหาให้กับตัวเองอีกนั่นแหละ
ก็รับรู้เรื่องมันเพิ่ม โดยเฉพาะเรื่องบาดใจ
ว่ามันกำลังรักใคร รักคนนู่น จีบคนนี้
ทีเพื่อนคนนี้รักแก ทำไมไม่รัก ไม่จีบมัน
อยากถามจริงๆ ไม่ต้อวางแผน ไม่ต้องเสียเวลาด้วย
ต้องเป็นแม่สื่อแม่ชัก คอยวางแผน ร่วมมือ
ที่สำคัญ แรกๆ ต้องไปเป็นเพื่อนมันจีบหญิง
อยากบอกจริงๆ เพื่อนรักว่า
ให้ฉันมาทำไม เมื่อเธออยู่กับคนนั้น
จะรู้มั๊ยว่าใจฉันมันสั่นสักแค่ไหน
เธอให้ฉันมาฐานะป็นเพื่อนกัน
เธอนั้นช่างไม่รู้บ้างเลยว่าฉันเป็นเพื่อนรักที่รักเธอ
เขาคงไม่รู้จริงๆเลยใช่มั๊ยว่า
ที่เราไปเป็นเพื่อนมันเจ็บนะที่ เ ห็นว่ากำลังจีบกันอยู่
ทั้งๆ ที่ฉันอยู่ใกล้เขามากกว่าเธออีก
แต่ฉันก็แสดงออกไม่ได้ และทำอกมาแบบที่เธอทำออกมาไม่ได้
ช่างโหดร้ายจริงๆ เลย
แม้เวลาที่มันคบใคร เราช่วยมัน เราเชียร์มัน
แต่อีกใจลึกๆ ก็หวัง ว่าเลิกกันเร็วๆ เถอะ
เมื่อไหร่จะเลิกกันสักทีนะ
เลิกกันแล้วมองมาที่ฉันบ้างนะว่าอยู่ข้างๆเธอ
แล้วพอเลิกกันแล้วมันก็เห็นเราเป็นคนแรกจริงๆ
เหมือนจะน่าดีใจ มันเห็นเราเป็นเพื่อนสนิท
ช่วยฟังมัน เล่ามันระบายให้ฟัง ว่าเสียดาย เสียใจ
หรือ ด่า ว่า กรนด่า ก็ว่ากันไปตามความดีของเขาคนนั้น
แต่ที่สำคัญกว่านั้น คือมันให้เราหาคนใหม่ให้มัน
ตกลงว่าควรจะดีใจหรือเสียใจดีนะ
ก็ยังดี อย่างน้อย เราก็ยังสำคัญสำหรับเขา
และที่สำคัญเราเป็นคนแรกที่รู้ว่าเขาเสียใจ ดีใจ
และเป็นคนที่อยู่ข้างเขาเสมอ
ก็ได้แต่ดีใจที่เขามีคนใหม่แล้ว และบอกตัวเองว่า
ทำไมต้องหวงไม่เข้าใจ ทำไมต้องเหงาไม่เข้าใจ
ไม่อยากให้นายไปอยู่ใกล้เขา ทำไมใจหายไม่เข้าใจ
ก็ทั้งที่เราเป็นเพื่อนกัน ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย
ทั้งๆที่ก็รู้นะว่ามันเป็นไปไม่ได้เราเป็นเพื่อนกัน
เขาไม่มีทางกลับมาคิดแบบนี้แน่ ฉันก็ยังสับสนตัวเอง
ไม่อยากให้คนนั้นที่อยู่ข้างเขาเป็นคนอื่นบอกตรงๆ
และเสียใจที่คนคนนั้นไม่ใช่ฉัน เท่านั้นเอง
และลึกๆ ก็ต้องเก็บมันไว้
ใช่ฉันไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้หรอก
ใบหน้าที่เอนรอยยิ้ม แต่ในใจกลับร้องไห้
เมื่อเห็นเขาอยู่กลับคนอื่นอีกคน
เราคนที่เป็นเพื่อนและคนที่หลงรักจะรู้สึกไง
การเป็นเพื่อนของเรามันสร้างความใกล้ชิดกัน
บ้างทีก็จับมือ เข้ามากอด กอดคอกัน
จับหัว จับแก้ม กุมมือกัน
มันยิ่งสร้างภาพให้คิดไปไกล แต่มันก็เป็นไปไม่ได้
แต่ก็คิดไปแล้ว
เขาไม่รู้เลยหรือไงนะว่าทำแบบนี้ เราจะคิดยังไง
ใช่เขาไม่คิด แต่เราคิด อยากถามจริงๆ เลยว่า
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ในความคุ้นเคยกันอยู่
มันแฝงอะไรบ้างอย่างที่มากกว่านั้น
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ว่าเพื่อนคนนึงมันแอบมันคิด
อะไรไปไกลเกินกว่าเป็นเพื่อนกัน
จริงฉันคิดไปไกลเกินกว่าเป็นเพื่อนเธอทุกทีที่เธอเข้ามาใกล้กัน
อีกอย่างฉันใช้ความคุ้นเคยของเราเพื่อใกล้ชิดกัน
อย่างน้อยบางทีการที่ฉันเป็นคนอื่น ก็อาจไม่ได้เข้าใกล้
และอยู่กับเขาแบบนี้แน่
แต่ฉันเป็นเพื่อนเธอ ฉันเลยได้เปรียบคนอื่น
แม้มันจะเป็นรู้สึกระหว่างเพื่อน สำหรับเธอนะ
แต่มันก็เป็นความรู้สึกดีๆ สำหรับฉัน ก็อยากให้รู้จริงๆนะว่า
ฉันทำพลาดไปแล้ว คิดเกินเพื่อนไปแล้ว
ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย
ช่วยฉันหน่อยได้มั๊ย ช่วยเพื่อนหน่อยได้มั๊ย
ช่วยอย่าโกรธได้มั๊ย อย่าให้เป็นแบบนี้เลย
ก็เข้าใจนะ เรื่องนี้มันละเอียดอ่อน
ถ้าหากมันผิดพลาดไป
อะไร ๆ มันก็อาจจะแย่ลง
แค่มองหน้าคงยังไม่ติด
ความเป็นเพื่อนก็คงไม่เหลือ
จากคนที่เคยอยู่ข้างๆ คงเป็นคนที่มองหน้าเธอแปลกๆ
และสีหน้าที่ลำบากใจใส่
แทนที่จะมีคำขอร้องให้ช่วยเหลือ
คำขอบใจ และคำปลอบใจ
ดังนั้นเก็บไว้ดีกว่าคำว่ารักคำนี้
ฉันคงไม่พูดออกไป
ก็ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท ยิ่งไม่มีสิทธิ์จะบอกไป
.....................................ว่ารักเธอ..................................
...........อยากได้คำว่าแฟน.........แต่ไม่อยากเสียคำว่าเพื่อน...........
9 มิถุนายน 2548 18:03 น.
แอลแมนโซ
เรายังมีความสุขกับการได้มองข้างหลังคนที่เรารัก
...แม้ว่าเค้าจะไม่เคยหันมาสนใจ
เรายังมีความสุขกับการให้สิ่งดีๆกับเขา
...แม้ว่าเราจะไม่เคยได้รับกลับมา
เรายังมีความสุขกับการได้บอกว่าเป็นห่วง
...ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่เคยใส่ใจ
เรายังมีความสุขที่ได้จะได้เข้าไปปลอบเมื่อเค้าเสียใจ
...ทั้งๆที่บางทีเมื่อเราเสียใจเค้ากลับลืมว่าเราต้องการเขามากที่สุด
เรายังมีความสุขที่ได้เดินข้างๆ
...แม้ว่าสายตาเขาจะมองไปที่คนอื่น
เรายังมีความสุขกับการที่ได้ใส่ใจกับเรื่องต่างๆในชีวิตเขา
...แม้ว่าเค้าจะไม่เคยถามเราบ้างเลย
เรายังมีความสุขกับการได้เก็บคำว่ารักไว้ในใจ
...ทั้งที่ก็รู้ดีว่าเขาไม่เคยคิดเหมือนกัน
สักวันนึงเราก็คงกล้าพอที่จะบอกเค้าว่า"รัก"
แม้ว่าจะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว
อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ...
เรื่องที่ค้างในใจจะได้จบซักที
9 มิถุนายน 2548 17:38 น.
แอลแมนโซ
ทำไม
เคยสงสัยไหมว่าทำไมหัวใจมีดวงเดียว?
พระเจ้าให้ขามา 2 ข้างไว้ให้เราเดินไปทุกที่ที่ต้องการ
พระเจ้าให้แขนมา 2 ข้าง ไว้หยิบจับ ไว้โอบกอด
พระเจ้าให้หูมา 2 ข้าง ไว้ฟังคำพูดคนอื่น
พระเจ้าให้ตามา 2 ข้าง ไว้ให้มองสิ่งต่างๆ ที่อยากมอง
และไม่อยากมองก็ตาม
แต่พระเจ้าให้หัวใจมา 1 ดวง เพราะที่จริงแล้ว
ท่านสร้างไว้ 2 ดวงหรอกนะ
แต่อีกดวงนึง อยู่กับอีกคนนึง
คนที่เราจะต้องใช้ 2 ขาตามหา
2 แขนโอบกอด
2หูฟังเสียงเขา
2ตาไว้มองเขา
คุณหาเจอหรือยัง?
15 พฤษภาคม 2548 03:18 น.
แอลแมนโซ
ฉันเป็นคนนอนดึก อาจจะเรียกว่าชีวิตของฉันมันตื่นตัวตอนกลางคืนก็ได้
ไม่ว่ากิจกรรมอะไรฉันก็มักจะทำตอนกลางคืนเสมอ
อาจจะเพราะความสงบ ความเงียบ เย็น และความมืดมั๊ง
ทำให้ความคิดฉันโลดแล่น และสามารถทำอะไรได้อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย
ทำได้เรื่อยๆ ท่ามกลางของราตรีที่นิทราหลับไหล
บางก็เดินเล่นในภวังค์ความฝัน บางสนุกกับความรื่นรมณ์ อึกกระทึก
บ้างก็เหงาต้องการเพื่อน
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นท่ามกลางความมืดเงียบ
ฮัลโล ใครน่ะ ฉันถามด้วยความหงุดหงิด และไม่พอใจ มันช่างเป็นเสียงที่รบกวนความคิดของฉันจริง
คุณไม่รู้จักผมหรอก ผมก็ไม่รู้จักคุณเหมือนกัน มันเป็นเสียงของชายหนุ่ม
อย่ามากวนฉันดีกว่าน่า ฉันกำลังยุ่งอยู่
ผมพูดจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจรบกวนคุณหรอก ขอโทษครับ
นี่มันอะไรกัน คุณเป็นใคร ฉันโมโหมาก แต่เมื่อได้ยินคำว่าขอโทษก็เริ่มดีขึ้น
ผมแค่อยากมีเพื่อนคุย ช่วยคุยกับผมได้ไหม ฉันกำลังคิดว่าใครมาเล่นตลกอะไรหรือเปล่า
อะไร โรคจิตหรือไง
เปล่า แต่ถ้าการที่ผมสุ่มเบอร์มาเจอคุณ แล้วขอร้องให้คุณคุยกับผมเรียกว่าโรคจิตผมก็ไม่ว่าอะไร
คุยอะไรฉันมีงานทำตั้งเยอะแยะ อีกอย่างฉันไม่รู้จักคุณด้วย
ผมก็แค่หวังว่ามิตรภาพคืนนี้เป็นคืนแรกและก็จบลงในคืนเดียวเท่านั้น
มิตรภาพอะไรกัน คุณสุ่มเบอร์มาเจอฉันนี่นะเรียกว่ามิตรภาพ
ใช่ ผมแค่ยากหาคนคุยด้วย ผมสุ่มมาสิบคน และคิดว่าคุณจะเป็นคนสุดท้าย แล้วก็ติด
ทำไมเหรอถ้าไม่ติดคุณจะทำอะไร
ผมอาจจะร้องไห้ หรือคิดทำอะไรโง่ๆ ก็ได้
เขาพูดแบบหมดหวัง ดูราวกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะดับสลายลง ฉันไม่ค่อยเข้าใจคำพูดเขาเท่าไหร่นักหรอก กับแค่การสุ่มโทร. หาเพื่อนคุย ถ้าไม่มีคนคุยด้วยเขาคงไม่ฆ่าตัวตายหรอก
วันนี้วันเกิดผม
อ๋อ!!!! คุณต้องการให้คนอวยพรให้งั้นหรอก happy b day
เปล่า ผมแค่อยากรู้ว่าคนเราถ้าไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยเห็นหน้ากันจะมีมิตรภาพระหว่างกันมั๊ย
คิดอะไรของคุณ ทุกวันนี้นะคนที่เจอหน้ากัน คบกัน ก็ใส่หน้ากากเข้าหากันทุกคนแล้ว
ทุกวันนี้ความจริงใจมันหายาก มิตรภาพเหรอ แค่ในคนที่รู้จักยังไม่มีเท่าไหร่เลย แล้วจะหวังอะไรกับคนที่ไม่รู้จักกัน และที่ผ่านไปอย่างฉาบฉวยล่ะ ทั้งหมดนี้มันเป็นเรื่องจริง
อย่างนั้นเราก็ไม่ผิดสิที่ไม่เปิดเผยตัวตนของเราจริงๆ ให้ใครรู้ เพราะเขาก็เป็นเหมือนเรา
อันนั้นฉันก็ไม่รู้นะ ฉันไม่ชอบโกหก ใครดีมาฉันก็ดีกลับ ใครร้ายก็ไม่ยุ่ง แค่นั้นเอง
ผมก็แค่อยากรู้เท่านั้น
ฉันตอบไม่ได้หรอกความรู้สึกใคร ความรู้สึกมัน
ก็คนเเราไม่สามารถตอบแทนใครได้จริงๆนี่ ใช่เราอาจจะทำงาน ทำอะไรแทนเขาได้ แต่มีเรื่องหนึ่งที่เราจะสามารถรู้สึกอะไรแทนใครไม่ได้หรอก ถึงจะแสดงอะไรแบบนั้น แต่ความจริงแล้วเราอาจไม่เข้าถึงมันก็ได้
คุณว่ามั๊ยว่าโลกนี้มันช่างโหดร้าย
ฉันว่าเราโหดร้ายกับโลกก่อนต่างหาก
ใช่ จริงด้วย เราก็เลยโดนทำโทษ
ทุกอย่างมันมีผลเสมอ ไม่ว่าจะทำดีหรือชั่ว
คุณมีความฝันมั๊ย อยู่ๆเขาก็เปลี่ยนเรื่องพูด
ฉันคิดในใจว่าตาคนนี้เป็นใครกันนะ ทำงานอะไร สามารถชวนคนอื่นที่ไม่เคยเห็นหน้ามาคุยเรื่องอย่างนี้ได้
มีสิ ทำไมจะไม่มี
ผมเองก็มี และพรุ่งนี้ผมจะทำให้ความฝันของผมเป็นจริง
เหรอ งั้นขอให้คุณโชคดีนะ และขอให้คุณมีความสุขกับความฝันของคุณนะ
ฉันเองก็ไม่ค่อยอยากรู้หรอกว่าความฝันของเขานั้นคืออะไร ดูเหมือนเขาเองก็ไม่อยากบอกมัน คงแค่อยากพูดอะไรสักอย่าง และไม่อยากให้ใครดูถูกเท่านั้น
ขอบคุณครับ ผมดีใจมากเลยที่ได้คุยกับคุณ มันอาจเป็นการรบกวนคุณ แต่มันเป็นเรื่อดีสำหรับผมที่คุณไม่กระแทกหูโทร.ใส่ผม หรือด่าผมกลับมา หรือคิดว่าผมเป็นโรคจิต
อ่อ!!! อยากบอกให้คุณรู้นะว่าคุณรบกวนฉันมาก ที่ต้องมาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระแบบนี้ที่จริงฉันน่าจะวางหูคุณตั้งแต่ได้ยินเสียง และรู้ว่าคุณเป็นคนที่ฉันไม่รู้จักซะด้วยซ้ำไป และฉันก็คิดว่าคุณเป็นโรคจิต
ผมแค่อยากมีเพื่อนคุยเท่านั้น
เขาตอบกลับมาไม่ได้โกรธอะไรในน้ำเสียงของเขา ฉันคิดว่าเขาน่าจะโกรธคำพูดของฉันถึงมันไม่รุนแรงแต่มันก็กระทบกระเทือนจิตใจเขาน่าดู ฉันคิด
คุณไม่โกรธฉันเหรอที่ฉันว่าคนแบบนั้น
ไม่ ผมดีใจด้วยซ้ำ อย่างน้อยคุยก็คุยกับผม
คุณนี่โรคจิตจริงๆ แต่มาในแบบคุณก็ดีกว่าแบบลามก แต่ถ้าเจอแบบนี้บ่อยๆ ฉันคงประสาทเสียแน่
หึ หึ ขอบคุณคุยกับผม ถ้าผมอยากคุยกับคุณอีกล่ะ
อย่าเลยมิตรภาพของเราจบลงแค่คืนนี้แหละ ฉันไม่ชอบรับโทร. กลางดึกแบบนี้ อีกอย่างนึงมันรบกวนการทำงานของฉัน ถ้ามีอีกฉันคงไม่คุยแบบนี้อีกแน่ มันอาจทำให้ฉันโมโห และทำร้ายคุณทางคำพูดได้ ฉันขอเตือน
ครับ ถ้างั้นผมลาก่อนนะ ราตรีสวัสดิ์ ฝันดีนะ
คุณก็เช่นกัน
ขอบคุณครับ
ฉันวางหูลง นี่มันอะไรกันมิตรภาพแค่คืนเดียว ฉันถอนหายใจแล้วกลับมาทำงานต่อ
ต่อจากนั้นก็ไม่เคยรับโทรศัพท์ จากชายคนนั้นอีกเลย
เขาเป็นไงบ้างนะ ฝันของเขาเป็นจริงหรือเปล่านะ ตอนนี้ฉันเริ่มมาสนใจ และอยากรู้
ฉันส่ายหัวให้กับตัวเองในความอยากรู้และขี้สงสัย
ตอนนี้เขากำลังสุ่มโทรศัพท์หาใครอยู่รึเปล่านะ จะมีใครคุยกับเขารึปล่านะ
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง
9 พฤษภาคม 2548 12:49 น.
แอลแมนโซ
ตามหามานานแค่ไหนก็ไม่รู้
คนในฝันที่เพ้อถึง
ตามหาอีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้
คนในฝันที่อาจจะไม่มีตัวตนจริงๆ
ตามหาจนท้อ
คนในฝันอาจจะไม่มีจริง
ตราบวันนั้นที่ได้พบเธอ
เธอไม่ใช่แบบที่ฉันคิดหรอกไม่มีอะไรสักอย่างเดียว
เจ้าชายของฉันต้องใจเย็นแต่เธอใจร้อน
เจ้าชายของฉันต้องหรูเนี้ยบแต่เธอชอบอะไรสบายๆ
เจ้าชายของฉันต้องช่างเอาใจขี้เล่นแต่เธอเครียดไร้อารมณ์ขัน
เจ้าชายของฉันต้องใจดี ตามใจฉันแต่เธอชอบหาว่าฉันไร้สาระ
แต่ทำไมเจ้าชายของฉันกลับเป็นเธอ
นั่นสินะทำไมกัน ก็ยังสงสัย
รู้แต่ว่าเธอ
อยู่ข้างฉันเวลาฉันปวดร้าว
เช็ดน้ำตาให้ฉันยามฉันร้องไห้
เป็นเพื่อนเวลาที่ฉันร้าวราน
แก้ปัญหาในยามที่ฉันทำผิดพลั้ง
แบ่งปันเวลาฉันขาดแคลน
และเธอบอกว่า
เธอเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น
เท่านั้นเธอรู้ไหมว่ามันมีค่าแค่ไหน
คงเพราะเหตุนี้เธอจึงเป็นเจ้าชายของฉัน
เจ้าชายที่ไม่ใช่เจ้าชายในฝัน
แต่เป็นเจ้าชายในโลกแห่งความเป็นจริง