25 เมษายน 2548 18:31 น.
แอนนาจิว
รู้ตัวดีว่าฉันนั้นแสนห่าง
ระยะทางที่กางกั้นนั้นแค่ไหน
รู้ตัวดีว่าคงไม่อาจจะได้ใจ
แต่ยังไงใจก็ยังคงรักเธอ...
แค่ขาดคนที่คอยช่วยคิด
ขาดคนคอยชิดใกล้ห่วงใยเสมอ
แม้ตัวใกล้แต่ว่าใจห่างไกลเธอ
ฉันรู้ตัวดีเสมอว่าคง...ต้องทำใจ
25 เมษายน 2548 18:27 น.
แอนนาจิว
ปล่อยให้เธอไปกับเขา
เพราะระหว่างเราคงเป็นไปไม่ได้
ในเรื่องราวของความเป็นไป
ฉันคงเป็นได้เพียงแค่....คนคุ้นเคย
13 เมษายน 2548 17:32 น.
แอนนาจิว
ไม่เคยเปิดรับใครเข้ามา
เพราะหัวใจยังเย็นชาอยู่แบบนี้
ความทรงจำเก่า-เก่าที่เคยมี
ฝังลงตรงนี้ที่กลางใจ
เคยมีเธอเมื่อวันก่อน
ไม่อยากย้อนวันเวลาไปตรงไหน
ยังคงมีเธอเสมอในหัวใจ
และตลอดไปคนใจยังจะเป็นเธอ....
8 เมษายน 2548 21:31 น.
แอนนาจิว
เห็นว่าฉันเก่งมากนักใช่ไหม
ที่ยืนฟังเธอบอกลาแล้วไม่ร้องไห้
แต่รู้ไหมลึกๆภายในใจ
น้ำตาตกในสิ้นดี
ก็ต้องทำเป็นเข้มแข็ง
ไม่แสดงออกว่าเศร้าแบบนี้
ก็ไม่อยากให้เธอต้องมาสนใจใยดี
ให้เมื่อไม่มีใจให้กัน
ขอบคุณสำหรับทุกทุกสิ่ง
ที่ผ่านมามันไม่จริงหรือแปรผัน
ขอบคุณมากที่มาบอกลากัน
เมื่อไม่มีใจให้กันฉันจะไป....