8 เมษายน 2548 21:31 น.
แอนนาจิว
เห็นว่าฉันเก่งมากนักใช่ไหม
ที่ยืนฟังเธอบอกลาแล้วไม่ร้องไห้
แต่รู้ไหมลึกๆภายในใจ
น้ำตาตกในสิ้นดี
ก็ต้องทำเป็นเข้มแข็ง
ไม่แสดงออกว่าเศร้าแบบนี้
ก็ไม่อยากให้เธอต้องมาสนใจใยดี
ให้เมื่อไม่มีใจให้กัน
ขอบคุณสำหรับทุกทุกสิ่ง
ที่ผ่านมามันไม่จริงหรือแปรผัน
ขอบคุณมากที่มาบอกลากัน
เมื่อไม่มีใจให้กันฉันจะไป....
11 กุมภาพันธ์ 2548 16:10 น.
แอนนาจิว
ฝากความรักความคิดถึง
ฝากความคนึงความห่วงหา
ลอยไปกับสายลมที่พัดมา
กระซิบบอกเธอว่าฉันห่วงใย
กาลเวลาที่ผ่านพ้น
เธอยังเป็นคนสำคัญกว่าคนไหน
ไม่มีใครมาแทนที่เธอได้
เธอยังคงอยู่ในใจให้ผูกพัน
แม้วันนี้ห่างแสนห่าง
ระยะทางไม่อาจกางกั้น
กายไกลแต่ใจใกล้กัน
สำหรับเธอฉันความผูกพันยังคงเดิม
9 กุมภาพันธ์ 2548 15:15 น.
แอนนาจิว
รู้สึกดีที่มีเธออยู่ตรงนี้
เธอเข้ามาตอนที่ฉันหวั่นไหว
เธอเข้ามาแทนที่ความว่างเปล่าในใจ
ทำให้โลกทั้งใบดูสดใสและงดงาม.....
8 กุมภาพันธ์ 2548 14:00 น.
แอนนาจิว
หากเหนื่อยล้าในสักวัน
พักใจไว้ที่ฉันจะได้ไหม
แล้ววันใดเธอยืนหยัดขึ้นได้
กลับมานะ ฉันจะคอยอยู่เคียงข้างเธอ....
8 กุมภาพันธ์ 2548 13:52 น.
แอนนาจิว
ให้ฉันทำอย่างไร
ในเมื่อเธอก็ไม่จริงใจกับฉัน
ต่อให้เราต้องมาคบกัน
ฉันก็เห็นเธอไม่สำคัญเช่นเดิม
ฉันก็มีหัวใจ
เจ็บปวดได้ในเมื่อเธอเป็นคนเริ่ม
ฉันก็จะเป็นคนคอยเพิ่มเติม
คอยเป็นคนเริ่มให้เธอปวดใจ.....