24 พฤษภาคม 2549 17:18 น.
แสนแก้ว
มาทำให้ฉันรักเธอทำไม
เพราะสุดท้ายก็ต้องทิ้งฉันไปอย่างวันนี้
มาทุ่มเทให้ฉันรู้สึกดี ๆ
แล้วก็ย่ำยีอย่างไร้ปราณีทำได้ไง
มาหลอกให้ฉันรักเธอ
พอฉันเผลอเธอก็สวมเขาให้
หัวใจเธอทำด้วยอะไร
บอกหน่อยได้ไหม...ตอบฉันที
มาทำให้ฉันรักเธอทำไม
เคยคิดบ้างไหมว่าใครจะต้องเสียใจแบบนี้
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เสียไป...ไม่เสียดายเลยคนดี
แต่เสียใจที่ก่อนหน้านี้เคยรักผู้ชายเลว ๆ อย่างเธอ
24 พฤษภาคม 2549 17:13 น.
แสนแก้ว
ก็เป็นแค่เพียงผู้หญิงธรรมดา
ไม่ได้มีค่ามากมายฉันก็รู้
และทุกสิ่งทุกอย่างที่ยังทำอยู่
ก็เพื่อผู้ชายธรรมดาเช่นกัน
ไม่รู้ว่าเธอจะพอใจหรือเปล่า
กับความงี่เง่าของตัวฉัน
ที่อาจแสดงออกให้เห็นบ้างในบางวัน
แต่รู้ไว้ว่าฉัน...ทนเธอได้หมดใจ
เพราะความอดทนของคนธรรมดา
ในหัวใจและแววตาไม่เคยหวั่นไหว
มีผู้ชายธรรมดาคนนึง...ก็ไม่ต้องการอะไร
ฉันขอสัญญาด้วยหัวใจ...ว่าเราจะมีกันตลอดไปฉันสัญญา
23 พฤษภาคม 2549 21:37 น.
แสนแก้ว
ขอบคุณสำหรับความหวังดี
ขอบคุณความรักที่เธอมีมามอบให้
ขอบคุณความห่วงหาความห่วงใย
ขอบคุณที่ยังอยู่ใกล้ ๆ ยามที่ฉันมีน้ำตา
อย่าเสียใจเลยหากวันนึงไม่ได้อยู่ด้วยกัน
รู้แค่เพียงว่าฉันยังเก็บความทรงจำอาทรห่วงหา
อย่าเสียใจเลยหากว่าวันเวลา
จะพาฉันให้จากเธอมาไกลแสนไกล
ขอเพียงเรายังมีกันในความทรงจำ
ไม่มีอะไรจะทำให้ฉันลืมเรื่องราวของเราได้
ขอเพียงเธอยังเชื่อมั่นและศรัทธาต่อหัวใจ
เธอจะรู้ว่าทุกสิ่งในโลกเป็นไปได้อย่างที่หัวใจของเราต้องการ