19 มีนาคม 2549 20:19 น.
แสนแก้ว
ฉันอยากจะบอกเธอว่า...ฉันขอโทษ
ฉันรู้ว่าเธอโกรธ...แต่เธอก็ยังอภัยให้ฉัน
ฉันรู้ว่าเธอหวังดี...และรู้ว่าเธอรักกัน
และที่ฉันทำร้ายเธอไปวันนั้น...ฉันขอบอกว่าเสียใจ
มันยากที่จะลืมเรื่องราวทั้งหมด
เพื่อให้อนาคตเรายังมีกันและกันอยู่ใกล้ ๆ
ฉันสัญญา...ว่าจะไม่ทำให้เธอต้องวุ่นวายใจ
เพื่อแลกกับการที่เราได้อยู่ด้วยกันตลอดไป...ฉันยินดี
***ขอโทษนะ...ที่เค้าระแวงตัวเอง*** ตัวเล็กรักอ้วนนะ เค้ายังรู้สึกเสียใจ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คงไม่มีอะไรจะบอกได้ดีไปกว่าคำว่า ขอโทษนะคะ สัญญาว่าจะไม่ทำอย่างนั้นอีก และเค้าก็หวังว่าสิ่งที่เค้าระแวงมันจะไม่เป็นความจริง เค้าเชื่อว่าตัวเองรักเค้า (เราจะรักกันตลอดไปนะ)
19 มีนาคม 2549 20:07 น.
แสนแก้ว
หยุดทำร้ายหัวใจฉันสักที
อย่าทำร้ายหัวใจที่ภักดีด้วยวิธีนี้ได้ไหม
หากไม่ต้องการมันแล้ว...ก็ปล่อยมันไป
อย่าเหนี่ยวรั้งมันไว้...เพียงแค่คำว่ารักคำเดียว
หยุดทำร้ายหัวใจฉันสักที
หากเธอไม่ได้รู้สึกดีกับมันแม้เพียงเสี้ยว
รับมาแล้ว...กลับทอดทิ้งให้โดดเดี่ยว
สร้างความเปล่าเปลี่ยวให้กับมันอย่างไม่ตั้งใจ
ก็ขอให้หยุดทุกอย่างไว้เพียงเท่านี้
ต่างคนต่างจากไปด้วยความรู้สึกที่ดี ๆ แล้วเริ่มต้นใหม่
ดีกว่าจะฝืน...ความรู้สึกว่าเธอยังรักฉันต่อไป
หยุดทำร้ายหัวใจฉันสักทีได้ไหม...เมื่อหมดใจก็ต่างคนต่างเดิน
18 มีนาคม 2549 16:02 น.
แสนแก้ว
ฉันอาจไม่ใช่...คนที่ดีที่สุด
ที่สามารถจะหยุดความรักเธอไว้เป็น...คนสุดท้าย
ไม่ใช่คนสวย...ไม่ได้น่ารักอะไรมากมาย
แต่สาบานได้...ว่าควงออกไป...ไม่อายใครแน่นอน
คารมก็อาจจะไม่ดีเท่าไหร่
แต่การเอาอกเอาใจ...รับรองได้ไม่ต้องสอน
เธอคุยโม้กับเพื่อนได้แน่นอน
เรื่องลูกอ้อน...ก็ไม่เป็นสองรองใคร
คนอย่างฉัน...รักใครรักจริง
ไม่รักแล้วทิ้ง...ไม่เห็นแก่เงิน...เข้าใจไหม
จะลองคบก่อนก็ได้...ไม่ได้ว่าอะไร
ถ้าพอใจ...จะคบต่อไปก็ไม่ว่ากัน
18 มีนาคม 2549 15:50 น.
แสนแก้ว
ไม่อยากเป็นคนอ่อนไหว
ไม่อยากร้องไห้...ให้ใครเห็น
ไม่อยากเป็นคนขี้แย...ไม่อยากเป็น
ไม่อยากให้น้ำตาสาดกระเซ็น...เพราะใคร
แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ได้สักที
แค่เจอความรู้สึกที่ไม่ดีน้ำตาก็พาลจะไหล
แค่จับได้ว่าเขาแอบไปมีใคร
ก็ฟูมฟายอย่างไม่อายใคร...เป็นอย่างนี้ทุกที
ไม่อยากเป็นคนอ่อนไหว
ไม่อยากจะทนปวดร้าวหัวใจแบบนี้
พอแล้วเธอพอแล้ว...หยุดทำร้ายกันสักที
ล้าแล้วสำหรับใจดวงนี้...อยากจะมีใครก็เชิญไป
17 มีนาคม 2549 22:15 น.
แสนแก้ว
นั่งอยู่ในห้องเล็ก ๆ กับใจเหงา ๆ
มีเพียงความว่างเปล่าอยู่ใกล้ ๆ
กวาดตามองรอบ ๆ ห้อง...เฮ้อเหงาใจ
ได้แต่ถามตัวเอง...ว่าฉันไม่ใคร...รึไงกัน
ทำไมต้องเหงาอยู่กับความโดดเดี่ยว
มีแต่ความเปล่าเปลี่ยว...ที่อยู่เคียงข้างฉัน
เบื่อกับความจำเจ...ซ้ำซากทุก ๆ วัน
ทำไมชีวิตของฉันถึงดูไม่มีค่าอะไร
ไม่เหมือนตอนที่ยังมีเธออยู่
แทบสะกดคำว่าหดหู่ไม่เป็นเลยรู้ไหม
โลกทั้งใบอบอวลด้วยความรักที่ล้นใจ
ต่างจากวันนี้มากมาย...ต่างเหลือเกิน
กินไม่ได้...นอนก็ไม่หลับ
นับจากวันที่เธอมาห่างเหิน
ตั้งแต่วันนั้น...ที่เราตัดสินใจต่างคนเดิน
ฉันก็ต้องเผชิญกับความหว้าเหว่เพียงลำพัง
เธอจะรู้สึกเหมือนฉันไหมนะ
ว่าชีวิตมันดูไร้ค่าสิ้นหวัง
เธอจะรู้ไหม...ว่าชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งต้องพัง
เพียงเพราะความไม่ยั้งใจ...ของใครบางคน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟแสนแก้ว
หน้าส่วนตัว
5838
