28 กุมภาพันธ์ 2548 20:48 น.
แสนแก้ว
ขอบคุณมากที่ทำให้ฉันเจ็บ
เกินกว่าจะเก็บเธอไว้ในหัวใจต่อไปได้
ขอบคุณที่วันนี้ทำให้ฉันต้องเสียใจ
ขอบคุณที่ผลักไส...ให้ไกลกัน
เพราะหากเธอไม่ทำแบบนี้
ฉันก็คงไปจากเธอไม่ได้สักที...อย่างที่ฝัน
ขอบคุณมากสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยให้กัน
ลาก่อนความร้าวรานของฉัน...พอกันทีกับน้ำตา
26 กุมภาพันธ์ 2548 15:42 น.
แสนแก้ว
ไม่อยากเป็นฝ่ายที่ถูกทิ้ง
เลยต้องชิ่งจากเธอก่อนในวันนี้
อย่างน้อยก็ได้ความภูมิใจว่ามีดี
เที่ยวทิ้ง คนนั้น คนนี้...มันสะใจ
กลัวที่สุดกลัวการถูกทิ้ง
เลยไม่เคยรักใครจริง...เข้าใจไหม
ขอร้องอย่าถาม...ในตอนนี้ว่ารักใคร
เพราะไม่เคยจะตอบได้...ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
อาจเพราะเคยถูกทิ้งมา
เลยไม่อยากนอนปวดปร่า..กับภาพฝัน
มีชีวิตที่สนุกสนานไปวัน ๆ
เลยไม่แคร์ว่าใครจะเจ็บช้ำ...เมื่อเบื่อกันก็จากไป
26 กุมภาพันธ์ 2548 15:35 น.
แสนแก้ว
ขอบคุณที่วันนี้มีเธอ
ก้าวเข้ามาในชีวิตของผู้หญิงเซอร์ ๆ คนนี้
คอยเคียงข้าง...คอยห่วงใยอยู่ทุกที
คอยส่งความรู้สึก..ดี ๆ มาให้กัน
อยู่เคียงข้างกันตลอดไปจะได้ไหม
อย่าทำร้ายฉันเหมือนที่ใครเคยทำกับฉัน
รักฉันตลอดไป...สัญญาได้ไหมจะอยู่ข้างกัน
อย่าหลอกลวงความรักของฉัน...อย่าให้ความชอกช้ำ
เป็นรางวัลแห่งความภักดี
12 กุมภาพันธ์ 2548 12:03 น.
แสนแก้ว
ฉันกลับมาแล้ว
แสนแก้วคนเดิมกลับมาอีกครั้งในวันนี้
หลังจากห่างหายไปนานเต็มที
ด้วยภาระที่มีทำให้ต้องห่างเพื่อนไป
วันนี้ฉันกลับมา
มาตามหาความหวังที่ฝันใฝ่
มาทำตามความเรียกร้องของหัวใจ
มาสร้างกวีบทใหม่...จากมันสมองและสองมือ
26 ธันวาคม 2547 16:24 น.
แสนแก้ว
บนทางอันยาวไกล
หากมีเราเคียงข้างกันไป...คงไม่เหงา
หากฉันเดินไปคนเดียว...ความเปล่าเปลี่ยวคงคอยตามเป็นเหงา
ความรวดร้าว...คงรุมเร้า...จนฉันแทบหยุดหายใจ
ทางข้างหน้าที่ไม่มีจุดหมายปลายทาง
คงเคว้งคว้างเกินจะเดินต่อไปไหว
หากมีเธอนำทาง...ต่อให้ทางจะไกลแสนไกล
ฉันก็ยังอุ่นใจ...ต่อให้ไกลสุดปลายฟ้าก็กล้าเดิน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟแสนแก้ว
หน้าส่วนตัว
983
