23 ตุลาคม 2548 09:10 น.

Thank you !!

แสงไร้เงา

Thank you for here when I need you and standing besid me ...

Thank you for listening with juding and knowing without asking.

        Thank you for keeping even the tiniesy secrets safe...

      Thank you for making me laugh... encourging my dream 
                             and loving as I am !!!

                    And most at all for being you ....

     I Thank you my wonderful supportive family and firends !!!

                         .............................................


Thank you so much !!!!
Family and firends !!!				
21 ตุลาคม 2548 02:31 น.

TIME

แสงไร้เงา


                       TIME 
   KNOW THE TRUE VALUE OF TIME;
  SNATCH , SEIZE, AND ENJOY EVERY
        MOMENT OF IT. NO IDLENESS,
  NO LAZINESS , NO PROCRASTINATION,
NEVER PUT OFF TILL TOMORROW WHAT 
             YOU CAN DO TODAY.
                                       ( Lord chesterfirld )

            We must use time 
                  as a tool ,
              not as a crutch.
                                 ( john. kennedy )				
9 ตุลาคม 2548 02:32 น.

ความเหงา.........นั้นจางหาย

แสงไร้เงา

วันนี้ไม่เหงาแล้ว เพราะได้กำลังจากเพื่อนที่แสนดี
มานั่งพิมพ์กลอนให้เพื่อนๆ ได้อ่านดีกว่าจะไปนั่งเหงา
วันนี้แสนสนุกกับภาษาอังกฤษ ไม่เกรงไม่กล้ว
เน้น เน้นกันแต่เนิ้อไม่เกรงกลัว
ว่ากันมาภาษาอังกฤษ ถามมา จะตอบไม่เกรงกลัว
วันนี้ครูบอกว่า พูดเข้าไว้ และห้ามอายแล้วจะดีเอง
พูดไปพูดมาแล้วลิ้นมันพันกัน นั้นน่าขำนักหนาภาษาเอ๋ย

อ่านแล้วดูเหมือนไม่ใช่กลอน เหมือนเรียงความกว่า 
ขอไว้ ณ ที่นี่ด้วยนะค่ะ				
7 ตุลาคม 2548 13:14 น.

เหงา....กับภาษาอังกฤษ

แสงไร้เงา

ช่างเหงาเหลือเกิน 
ออนไลน์ก็ไม่มีเพื่อนสักคนที่ออนไลน์
มันช่างโหดร้ายเหลือเกินโลกนี้
ไม่ได้เหงาเพราะไม่มีความรัก
มันเหงาเพราะไม่เพือนสักคนไว้คอยคุย
นั่งเล่นคอมคนเดียวในหอพัก
ช่างไร้เพื่อนพักต์นักหนาหนอเรา
ต้องทำใจเรียนไกลบ้าน ต้องนั่งเหงา
แถมยังพูดคนละภาษา นี้แหละมันหนักใจ
จะบรรณยายยังไงหนอวันพรุ่งนี้กับการบ้าน
จะติดๆขัดๆอีกวันหนอเรา ช่างเศร้าใจ
              ภาษาอังกฤษเอ๋ย

แสงไร้เงาช่างเหงาเหลือเกิน หวังว่าเพื่อนๆ
แวะมาทักบ้างให้หายเหงาหน่อยนะ				
5 ตุลาคม 2548 07:16 น.

ความเอ๋ย ความเหงา

แสงไร้เงา

นั่งเหงาข้างๆ ขอบหน้าต่าง 
ใจเอ๋ยหนอใจเรา จะนั่งเหงาไปถึงไหน 
จะมีใครไหมสักคน ทีคอยมานั่งเหงาเป็นเพื่อน
นอนเอนกายบนเตียงนอนช่างเดี่ยวดาย
จะมีใครไหมสักคนมานอนข้างๆ ให้มีเดียวดายหายไป
เดินบนถนนสายเก่าช่างอ้างว่างแสนจะเย็นชา 
จะมีใครบ้างหนอมาเดินข้างๆ จับมือให้หายหนาว
ทานข้าวที่ร้านเดิม เห็นคนอื่นเขาเป็นคู่ 
 ------------- นั่งคุยกันแสนสนุก ----------
แต่ตัวเราหนอ ทานคนเดี่ยว จะหัวเราะคนเดี่ยวก็ไม่ได้
.....................เดี่ยวเขาเป็นบ้าเอา................

                                               คนเดี่ยวดาย				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแสงไร้เงา
Lovings  แสงไร้เงา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแสงไร้เงา
Lovings  แสงไร้เงา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแสงไร้เงา
Lovings  แสงไร้เงา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแสงไร้เงา