27 พฤศจิกายน 2549 15:46 น.
แสงไฟในสายลม
"อยากบอกเธอเหลือเกิน"
แต่ก็เขินหากพูดไป
เดี๋ยวทำตัวเป็น"เด็กวุ่นวาย"
กลัวเธอไม่"ให้อภัยสักครั้งนึง"
อย่างในเพลง
27 พฤศจิกายน 2549 15:33 น.
แสงไฟในสายลม
เธอใช่ไหมทำให้ใจฉันหวั่นไหว
ทำให้ใครต่อใครต้องฝันหา
เธอใช่ไหมที่ยิ้มหวานทุกเวลา
ชอบสบตามายื้มให้ใจเต้นแรง
เธอที่ว่าไม่ใช่ใครอยู่ที่ไหน
เธอนี่ไงอ่านกลอนอยู่แบบแสลง
แม้กลอนเราจะไม่เพราะไม่รุนแรง
แต่เราแต่งให้เธออ่านก็อ่านไป
เมื่อเริ่มแรกฟังดูดีมีคำหวาน
ท่อนสองมันเริ่มแปลก ๆ เธอว่าไหม
ฉันแต่งเองก็ไม่รู้ว่าทำไม
ท่อนปลาย ๆ ถึงลงท้ายว่า "รักเธอ"
24 พฤศจิกายน 2549 14:43 น.
แสงไฟในสายลม
ที่ตรงนี้เคยมีเราเฝ้าคิดถึง
ยังตราตรึงอยู่ในใจไม่เลือนหาย
ตอนนี้ยังเหมือนเดิมไม่มีใคร
เพราะในใจปิดไว้เพื่อรอเธอ
แม้ห่างไกลไกลแค่ไหนไม่เคยหวั่น
ยังเชื่อมั่นในความรักอยู่เสมอ
อาจมีบ้างที่บางครั้งนอนละเมอ
คิดถึงเธออยู่ทุกวันไม่ลืม
23 พฤศจิกายน 2549 14:21 น.
แสงไฟในสายลม
ชีวิตของเรานั้นมันสั้นนัก
มีพลัดพรากจากกันมีสุขขี
มีร้องไห้มีความทุกข์มีเปรมปรี
สิ่งเหล่านี้ที่คนเราล้วนได้เจอ
แล้วมีไหมที่เรานั้นจะยอมรับ
แต่ยิ่งกลับหลอกตัวเองอยู่เสมอ
แม้ฉันเองก็คิดว่าอยู่ใกล้เธอ
ทั้งที่มองไปแล้วไม่เจอใคร
หากมัวคิดจิตใจยิ่งไหวอ่อน
มองดูหมอนก็มีแต่หยดน้ำใส
เป็นน้ำตาของคนที่ปวดใจ
เพราะคิดถึงเธอมากมายเมื่อห่างกัน
แล้วเธอล่ะบอกกันบ้างได้ไหม
ว่าหัวใจเธอนั้นยังมีฉัน
แม้เวลาผันผ่านไปนานวัน
ความสัมพันธ์ของเรายังเหมือนเดิม
ฉันรักเธอเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
17 พฤศจิกายน 2549 15:47 น.
แสงไฟในสายลม
แม้ตอนนี้ตอนไหนก็คิดถึง
วันนี้จึงส่งข้อความตามใจหมาย
ความสัมพันธ์คำว่า " เพื่อน " มิรู้คลาย
เราและนายจะรักกันตลอดไป
หน้าส่วนตัว
611
