12 กันยายน 2552 19:01 น.
แสงเพชร
อยู่อย่างหวังรั้งชีพที่ตีบตัน
อยากสร้างฝันอันสวยช่วยผ่อนหาย
แต่ความเจ็บเหน็บหนาวคราวร้าวกาย
ต้องหลบย้ายหน่ายหน้ามาวังเวง
คนลวงล่อหลอกเร้นเช่นหน้าเนื้อ
ร้ายดั่งเสือเถือใจให้โหวงเหวง
เคยสุขสันต์กันมั่นอันครื้นเครง
ร่วมบรรเลงเพลงไพรในบางครา
ณ กาลนี้หนีหน้าไม่มาเห็น
ช่างเลือดเย็นเล่นเพลินเกินรักษา
ต้องระกำช้ำใจไร้เยียวยา
เจ็บเกินกว่าพยาบาลผ่านกาลไป
เพราะโดนซ่อนซ้อนกลจนโศกศัลย์
จะห้ำหั่นบั่นทอนหลอนถึงไหน
หากไม่รักมาหลอกเล่นทำไม
เรื่องของใจใช่ตัดสะบัดลืม
บันทึก ๑๒ กันยายน ๒๕๕๒
11 กันยายน 2552 11:42 น.
แสงเพชร
ลองค้นหาค่าตนบนความจริง
เคยสร้างสิ่งซึ่งดีมีแค่ไหน
เคยทำชั่วกลั้วกายอบายใด
ต้องถามใจให้รู้ดูสักที
เคยเบียดเบียนเฆี่ยนฆ่าหรือล่าสัตว์
ถือถนัดจัดเจนเข่นเพื่อนหนี
ศีลข้อหนึ่งพึงจำจรดชีวี
ต้องปราณีชีวิตจิตการุญ
เคยยักยอกหลอกเขาเอาทรัพย์ไหม
หยิบฉวยไว้ไม่คืนให้เฉียวฉุน
ศีลข้อสองต้องจำธรรมค้ำจุน
อย่าว้าวุ่นเว้นการลักจักเบิกบาน
เคยผิดกามกาเมเหชีวิต
หลงเสพพิษเพื่อชู้น่าสงสาร
ศีลข้อสามตามว่าอย่าก่อการ
อันตรธานจากใจมิให้มี
เคยพูดปดปลอกลอกหลอกใครหรือ
ความจริงคือความจริงสิ่งสุขศรี
ศีลข้อสี่มีไว้ในฤดี
ผลบุญมีกี่ชาติชนชื่นชม
เคยดื่มเหล้าเอาทุกข์เข้าคลุกใจ
เกิดโรคไตตับแข็งแสนขื่นขม
ศีลข้อห้ามาเว้นเป็นรื่นรมย์
อีกสะสมเงินทองกองสบาย
สำรวจตนบนค่าความเที่ยงแท้
จงรีบแก้ก่อนรับกับเสียหาย
พร้อมมุ่งมั่นฟันฝ่ามาเทียมกาย
สู่ทางปลายหมายธรรมนำชีวา
บันทึก ๑๑ กันยายน ๒๕๕๒
9 กันยายน 2552 13:37 น.
แสงเพชร
พนมกรก่อนก้มกราบห้างาม
จิตเกิดความเกษมเปรมหนักหนา
นั่งคุกเข่าเฝ้าองค์พระสัมมา
สุดบูชาเทิดทูนเหนืออื่นใด
กราบที่หนึ่งระลึกคุณพระพุทธ
ที่พิสุทธิ์ดุจแก้วเพชรแววใส
ทรงปฏิบัติบัญญัติจนเกริกไกร
น้ำพระทัยใหญ่ล้นพ้นจักรวาล
กราบที่สองระลึกคุณพระธรรม
พร้อมน้อมนำคำสอนสิ่งสืบสาน
ทุกข้อเด่นเห็นหลักปฏิบัติการ
ดั่งท่านหว่านเม็ดพันธ์อันสิ่งดี
กราบที่สามระลึกคุณพระสงฆ์
จาริกบุญธุดงค์พงไพรศรี
เจริญธรรมนำสู่รู้ชีวี
เผยสิ่งดีชี้นำทำผลบุญ
กราบที่สี่ระลึกคุณพ่อแม่
เลี้ยงดูแลแด่เราเฝ้าอุดหนุน
จนเติบใหญ่ได้งามความการุญ
มอบไออุ่นจุนเจือเสมอมา
กราบที่ห้าระลึกคุณครูอุปัชฌาย์
มอบวิชาสารพันขันอาสา
คอยอบรมบ่มเพาะเจาะกะลา
จนแกร่งกล้าสามารถ อาจ-องไกล
กราบทั้งห้าล้วนนึกถึงพระคุณ
ที่เกื้อหนุนนำจิตชิดสดใส
จะนำแบบแผนดีนี้ใส่ใจ
ทุกสมัยให้งามตามอย่างไป
บันทึก ๙ กันยายน ๒๕๕๒
8 กันยายน 2552 12:49 น.
แสงเพชร
ร้อนหรือยังคนดีพี่เป็นห่วง
ทำงานล่วงเวลาเหนื่อยล้าไหม
อาหารเที่ยงทานข้าวกับอะไร
ต้องสนใจสุขภาพทราบหรือยัง
อย่าหักโหมทำงานอาจป่วยหนัก
ด้วยเพราะรักจึงถามความหนหลัง
หนาวไหมครับหลับนอนอย่าลืมฟัง
เพลงที่สั่งซื้อให้ในวานซืน
ต้องกางร่มกันฝนหล่นเปียกหัว
อย่าไปมัวทะเลาะเพราะเพื่อนฝืน
ร้อนมากไหมใคร่ถามยามดึกดืน
ชวนยิ้มรื่นชื่นใจให้คนดี
ไปดูหนังฟังเพลงกันดีไหม
ทำงานหนักเกินไปไม่สุขี
หากง่วงนอนซบอกอุ่นสักที
รักคนดีที่สุดดุจฟ้าคราม
บันทึก ๘ กันยายน ๒๕๕๒
7 กันยายน 2552 18:48 น.
แสงเพชร
ดีดนิ้วลงตรงสายบรรยายความ
ด้วยใจหวามวาดไหวในห่วงหา
สุดคะนึงตรึงแน่นแดนอุรา
บรรเลงข้ามขอบฟ้ามาฝากเธอ
เสียงเสนาะเพราะนึกถึงความรัก
สุดจะหักห้ามใจใคร่เสนอ
สำเนียงคลอเคล้าแผ่วแนวละเมอ
รำพันเพ้อพลิ้วไหวในภักดี
ลมรำเพยพัดหอบมอบแด่เจ้า
ลดความเศร้าโศกนั้นหันคลายหนี
บรรเลงกล่อมก้องไว้ในราตรี
ให้ดนตรีนี้สลายหายทุกข์ใจ
ดรรชนีกรีดกล่อมตะล่อมล่วง
ออกจากทรวงห่วงใยทุกสมัย
ฝากความรักกับลมพรมพลิ้วไป
สี่ห้องใจให้ถึงซึ่งปรางนวล
หากได้ยินพิณนี้ที่บรรเลง
เป็นบทเพลงฝากไว้ให้สงวน
เก็บปรางน้องของพี่อย่าชี้ชวน
ห้ามบุรุษรุดยวนนวลแก้วตา
อีกกระซิบเสียงแผ่วแว่วถึงเจ้า
ปรางน้องเย้ายวนใจพี่หนักหนา
อยากประชิดติดแก้มก่อนหอมลา
กล่อมขวัญตาฝันดีราตรีเทอญ
๗ กันยายน ๒๕๕๒
บรรเลงจากลานใจ
หน้าส่วนตัว
2231
