28 มิถุนายน 2548 18:41 น.
แว่นหนา
ม่านสายฝน หล่นโปรย โรยผ่านหน้า
ค่อยคลาเคลื่อน เลื่อนมา เหมือนคราเก่า
อีกครั้งหนึ่ง ฝนมอม ย้อมโลกเทา
อีกครั้งหนึ่ง ที่เรา ไม่เหลือใคร
ม่านสายฝน หล่นโปรย โรยผ่านหน้า
ช่วยอำพราง น้ำตา ที่พาไหล
ฝนหยุดแล้ว เหงาเล่า เจ้าอยู่ไย
ฝนในใจ ไม่หยุด ใครหยุดที
27 มิถุนายน 2548 18:30 น.
แว่นหนา
คำนึงนึก ดึกดื่น ค่ำคืนหนาว
ระยิบยับ วับวาว ดาวสุกใส
สั่นสะท้าน หนาวเนื้อ เมื่อเหตุใด
หรือเพราะฉัน ไม่มีใคร อยู่ใกล้ตา
โอบกายแอบ แนบตัว หัวหนุนหมอน
เอนกายนอน รอนเพ้อ เหม่อมองฟ้า
รู้คำตอบ น้ำไหล จากปลายตา
...ห ลั ง ค า ห า ย ไ ป ไ ห น วะ....ใครขโมย!!!
25 มิถุนายน 2548 17:58 น.
แว่นหนา
ณ ขอบฟ้า ตะวัน ยังทอแสง
แต่ใจรอน อ่อนแรง จนอ่อนล้า
เศษธุลี รักเรา ปลิวเข้าตา
เศษความรัก ปักคา ชาหัวใจ
ออกแรงดึง ถึงแก่น ที่แน่นฝัง
เลือดระอุ พรูพรั่ง มิยั้งไหล
ทุกหยาดหยด หมดแล้ว แผ่วหายใจ
ฉันจะเริ่ม ต้นใหม่ อย่างไร้เธอ
1 มิถุนายน 2548 17:32 น.
แว่นหนา
ความยิ่งใหญ่ ใดเล่า เธอเฝ้าหา
อิทธิพล ล้นฟ้า เพื่อคราไหน
เธอวาดฝัน มั่นเป็น เช่นเหนือใคร
เพื่ออะไร ทำไม เพื่อใครกัน
ตาจับจ้อง มองหน้า ไม่หาเหลียว
ลืมมือที่ เกาะเกี่ยว ก่อนเก่านั้น
ความสำเร็จ ในมือ หรือสำคัญ
หากคนร่วม ทางฝัน พลัดกลางทาง
หน้าส่วนตัว
2136
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
