29 กันยายน 2545 12:44 น.
แว่นหนา
กลัวว่าถ้าไปบอกเธอว่ารัก
เธอจะหัวเราะคิกคัก....ล้อกันหนักนะวันนี้.
ที่เคยสนิทกันมันคงมากเกินพอดี
จนวันนี้เธอเห็นว่ารักที่ฉันมี เป็นเรื่องตลกไป
รวบรวมความกล้าบอกรักเธอ
แต่คำตอบที่ได้เจอ...เออ...หยุดล้อเล่นสักทีได้ไหม
แค่นั้นเองหมดสิ้นแล้ว....กำลังใจ
จะให้สาบานปฏิญานเลยมั้ย...
...เชื่อสักที
27 กันยายน 2545 16:56 น.
แว่นหนา
เป็นแค่เด็กเฮ้ว เฮ้ว ห่าม ห่าม
ที่คอยจ้องจะวิ่งไล่ตามถามหาความฝัน
ชีวิตเรียบง่าย สบายสบายไปวันวัน
อยากมีคนผูกพัน ดูแลกันและกันตลอดไป
ไม่ใช่เจ้าหญิง
ในความเป็นจริงสิ่งที่หวังจึงเป็นไปไม่ได้
ก็แค่เด็กกะโปโลธรรมดา ใครจะมาสนใจ
ถึงรู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไป...
...แต่ขอเก็บไว้ฝันใฝ่ก็พอ
24 กันยายน 2545 17:16 น.
แว่นหนา
ฉันจะเป็นผู้หญิงใจร้าย
ถ้ามันทำให้เธอลืมฉันได้ และคิดจะไปจากฉัน
ฉันจะบอกว่า เกลียดเธอ เกลียดเธอ ทุกวัน
ถ้ามันทำให้เธอเกลียดฉัน และคิดว่าจะตัดใจ
ฉันจะตบหน้าเธอสักที
ถ้ามันทำให้เธอเลิกรอแบบนี้ และคิดไปมีคนใหม่
อยากให้เธอรักคนที่ดีกว่านี้...คนที่เขาจริงใจ
ผู้หญิงคนนี้ไม่มีค่าอะไร...
...ไม่คู่ควรกับใครเช่นเธอ
23 กันยายน 2545 08:41 น.
แว่นหนา
หากเธอจะฝัน
ว่าเราจูงมือกันนั่งอยู่ใต้ต้นไม้
สัญญาว่าเราจะรักกันจนวันตาย
เธอจะฝันฉันห้ามไม่ได้...แล้วแต่ใจเธอ
แต่เมื่อเธอตื่นขึ้นมา
เพียงลืมตาก็ขอให้ตระหนักว่าเธอแค่ฝันเพ้อ
ไม่มีหรอกผู้หญิงคนนนั้น...มีแต่ฉันที่ทำร้ายเธอ
แค่นี้ฉันก็เลวพอแล้ว อย่ามารอเก้อ...
...อยากให้เธอเจอใครที่รักจริง
20 กันยายน 2545 15:51 น.
แว่นหนา
รักคนไม่แข็งแรง
หัวใจแกร่งจึงสั่นไหว
ทุกครั้งที่เธอไม่สบาย
ก็ต้องกระวนกระวาย อยากให้เธอหายดี
เหนื่อยต้องคอยห่วงหา
ถ้ารักคนธรรมดาคงเหนื่อยล้าน้อยกว่านี้
แต่แค่นี้ใจฉันไม่หวั่นหรอกคนดี
ก็รักเธอไปแล้วนี่...
...จึงไม่คิดหนีไปรักใคร