3 ธันวาคม 2544 20:38 น.
แว่นหนา
ให้ฉันไปกับเขา
ส่วนเธอก็เหงานั่งร้องไห้
เป็นแบบนี้จะให้ฉันไปทำไม
รักตัวเองบ้างได้ไหม...พ่อคนใจดี
ฉันเองยังไม่อยากไปไหน
อยากอยู่ใกล้ใกล้สนิทในแบบวันนี้
อย่าให้ฉันไปได้ไหมเล่าคนดี
เดี๋ยวเธอร้องไห้แบบเมื่อกี๊...มองกี่ทีก็อ่อนใจ
2 ธันวาคม 2544 12:57 น.
แว่นหนา
วันนี้เธอจะไปใช่ไหม
แล้วจะมาอาลัยอะไรกัน
ทั้งที่เขาก็ยืนอยู่ตรงนั้น
หยุดเถอะพอแค่นั้น...จะไปก็ไป
เธอเป็นคนขอเลิกกับฉัน
แต่มาขอจับมือกันแล้วก็ร้องไห้
ถามจริงจริงตกลงใครทิ้งใคร
คนอาไร๊คนอะไรเข้าใจยากจริง
2 ธันวาคม 2544 12:43 น.
แว่นหนา
น้อยใจ...อะไรหว่า
ก็แค่คนเคยคบกันมาไปมีคนใหม่
เรื่องเราก็จบจนไม่พบวิธีแก้ไข
จะน้อยใจทำบ้าอะไร...หนอเรา
2 ธันวาคม 2544 12:43 น.
แว่นหนา
ไหนบอกมาว่าไม่มีใคร
แล้วคนที่ยืนโกรธอยู่ไกลไกลนั่นใครเล่า
มีแฟนแล้วยังเสนอหน้ามาหาเรา
บอกไว้เลยนะเอ้า...ฉันไม่เอาไปไกลไกล