21 ธันวาคม 2545 19:51 น.
แว่นหนา
สายตาเอื้ออาทร
เหมือนเว้าวอนที่เธอส่งมาหา
คำพูดแฝงความห่วงใยในวาจา
ขอแค่ฉันคนเดียวนะ ที่ได้รับมัน
อย่านะ อย่ามอบให้ใคร
แม้วันไกลอย่างไร ขอให้คงมั่น
ไม่พอใจถ้าใครใกล้เธอจะผูกพัน
เพราะรักมากจนยากจะแบ่งปัน...
...แฟนฉันไม่ใช่ของส่วนรวม
20 ธันวาคม 2545 18:59 น.
แว่นหนา
ไม่เคยหวงไม่เคยหึง
เหมือนไม่คิดถึง เหมือนไม่ห่วงหา
เหมือนเธอไม่แคร์แม้จะอยู่ไกลตา
คนรักกันแต่มันเหมือนว่า...ฉันไม่มีใคร
สักวันเธอคงแต่งกับงาน
ส่วนฉันนั้นคงหวีดหวานกับความหวั่นไหว
ขอให้รักกันนานนานยันวันตาย
แต่งเมื่อไรยังไงอย่าลืมเชิญ
19 ธันวาคม 2545 18:13 น.
แว่นหนา
เข้าใจในตัวฉันสักหน่อยนะ
ตัวฉันน่ะเจ้าน้ำตาบ้าหวั่นไหว
รักเราเหงาและเศร้าเพราะห่างไกล
จึงเผลอรับความห่วงใยจากใครอีกคน
อยากบอกเธอว่าฉัน...ขอโทษนะ
ที่ฉันน่ะหลงเพ้อเผลอสับสน
ต่อไปนี้ คนดี ฉันจะอดทน
ฉันอาจเผลอให้รักเล็กเล็กกับใครบางคน...
...แต่รักเปี่ยมล้นมันเป็นของเธอ
18 ธันวาคม 2545 19:22 น.
แว่นหนา
จะขอใช้จินตนาการเพ้อฝัน
ถือพู่กันอันใหญ่ระบายสี
ใช้หมึกจากอุ่นไอและไมตรี
ที่เธอมีและมอบให้เสมอมา
เป็นภาพหวานฉันนั่งเคียงข้างเธอ
ได้พบเจอทุกวัน ได้เห็นหน้า
แม้ความจริงจะอยู่กันห่างไกลตา
ยังมีภาพที่วาดมา...ไว้ปลอบโยน
16 ธันวาคม 2545 19:50 น.
แว่นหนา
อุตส่าห์มาโรงเรียนตั้งแต่เช้า
ก่อนที่โรงเรียนจะเข้า...ทำการบ้าน
ถึงโต๊ะเรียน ตกใจ อะไรกัน
ดอกกุหลาบสีหวานนั่นของใคร
ใครมาฝากวางเอาไว้รึเปล่า
แต่นี่มันก็โต๊ะเรา...คงไม่ใช่
มัวแต่คิดจนลืมการบ้านไป
ช่างใจร้ายใครนะใคร...โปรดเผยตัว
หน้าส่วนตัว
612
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
