19 พฤษภาคม 2546 11:31 น.
แว่นหนา
คงไม่มีอะไรหรอกใจเย็นไว้
หญิงคนนั้นเธอคุยไป งานเท่านั้น
ฉันมันใจเธอคงไม่หักหลังกัน
แต่ทำไมใจหวั่นสั่นพิกล
อยู่อยู่ก็เกิดอาการน้อยใจ
หงุดหงิดได้ง่ายง่ายไร้เหตุผล
ไม่หึงหรอกฉันน่ะ คนอดทน
แต่ถ้าเห็นควงสักคน...โดนถึงตาย
18 พฤษภาคม 2546 20:21 น.
แว่นหนา
ให้ตายเถอะเธอจะทำฉันเป็นบ้า
ด้วยเสียงเพลงจากกีตาร์ที่เธอเล่น
โน้ตตัวแรกก็พาใจฉันกระเด็น
ไปตุบตุบเต้นเต้นอยู่ที่เธอ
โกรธแล้วนะคนบ้านิสัยไม่ดี
ใช้ดนตรีมาปล้นใจคนเผลอ
ไม่เป็นไรยกโทษให้ไม่ว่าเธอ
แต่รับใจฉันไว้ด้วยเออ!...ไม่งั้นเรื่องยาว
17 พฤษภาคม 2546 09:13 น.
แว่นหนา
อยากวิ่งเล่นกับเธอบนหาดทราย
จูงมือกันเดินไปอย่างเริงร่า
กระโจนใส่คลื่นทะเลที่ซัดมา
สาดน้ำเล่นอย่างเฮฮาอารมย์ดี
อยู่ในอ้อมแขนของกันและกัน
ใต้แสงจันทร์ ดาวดวงนั้น ดาวดวงนี้
ซบไหล่เธอให้เผลอหลับไปสักที
ได้แค่ฝันก็ยังดี...สุขเหลือเกิน
11 พฤษภาคม 2546 17:22 น.
แว่นหนา
ถามจริงเถอะทำไมเธอดื้ออย่างนี้
ไม่สบายกินยาสิจะได้หาย
เดี๋ยวเกิดเป็นหนักขึ้นมาจะทำไง
เธอว่าไม่เป็นไร แต่ฉันไม่คิดเหมือนกัน
ไม่อยากห่วงตัวเองก็ช่างเธอ
แต่คนที่ห่วงเสมอมันคือฉัน
เธอไม่สบายฉันก็กลุ้มใจไปตามกัน
ปั๊ดโธ่เอ๊ย....พ่อคนหัวรั้น จะกินไม่กิน!
5 พฤษภาคม 2546 18:47 น.
แว่นหนา
ล้อเข้าไปล้อให้ใจมันจำ
ชื่อแฟนเธอล้อซ้ำซ้ำย้ำเอาไว้
ล้อกี่ทีเธอก็เขินยิ้มอายอาย
ฉันหัวเราะแต่ในใจ มันไม่เลย
ล้อให้รู้ว่าเธอมีเจ้าของ
และฉันควรจะแอบมองอยู่เฉยเฉย
อย่าคิดไปไกลกว่าเก่าใจเจ้าเอย
มันเป็นไปไม่ได้เลย จริงจริง