22 ธันวาคม 2544 08:52 น.
แว่นหนา
นั่งข้างฉันแบบนี้
แล้วเธอคนดีจะรู้บ้างไหม
ว่าฉันตื่นเต้นเพียงใด
นั่งเรียนเรียนไป...เกือบไม่รู้เรื่องเลย
แต่มองเธอทีไร
ฉันอายแค่ไหนเธอก็ยังเฉย
จะหน้าแดงสักนิดก็ยังไม่เคย
คำพูดซึ้งซึ้ง แทบไม่มีเลย...เบื่อจัง
19 ธันวาคม 2544 20:24 น.
แว่นหนา
เป็นได้แค่พี่ที่แสนดี
เป็นได้แค่นี้จริงจริงใช่ไหม
คนที่รักน้องก็มีตั้งมากมาย
พี่ก็เลยหมดความหมายไปเลยทันที
รึว่าน้องไม่ชอบคนแก่กว่า
เลยไม่หันมามองพี่คนนี้
โอ๊ย...ปวดหัวไม่รู้ทำไงดี
ทำไมไม่เกิดช้ากว่านี้...สักปีนะเรา
17 ธันวาคม 2544 09:21 น.
แว่นหนา
จบแล้วก็จบกัน
ยังจะมาแกล้งฉันทำไม
เราต่างตกลงใจ
ว่าต่างคนต่างไปไม่เกี่ยวกัน
ก็แล้วเพราะอะไร
ถึงยังได้มาแกล้งฉัน
กลัวหัวใจไหวหวั่น
เหมือนในวันนั้น...หวั่นใจ
เธอแกล้งฉันหนักหนา
จนมีน้ำตาร้องไห้
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
เธอจึงไม่เห็นใจ...แม้ใครที่เคยรักกัน
16 ธันวาคม 2544 18:14 น.
แว่นหนา
นึกว่าเลิกกันเขาจะโกรธ
นึกว่าเขาจะโทษคนนั้นคนนี้
เปล่าเลยเปล่าเขานั้นช่างแสนดี
ทั้งทั้งที่เราทำมันเกินทน
เขาบอกว่าไปเถอะไม่เป็นไร
ยังไงยังไงรักที่ให้ก็เอ่อล้น
แม้ว่าฉันจะร้ายสักกี่หน
เขาจะเป็นคนรักจริงตลอดไป
เขาบอกว่ารักฉันเท่านั้นจริงจริง
ไม่มีหญิงคนไหนแทนฉันได้
เพราะว่าฉันเป็นที่สุดของหัวใจ
นานเท่าไรลำบากแค่ไหนเขาจะรอ
แม้ว่ามีอุปสรรคหนักเพียงใด
เหนื่อยแค่ไหนยังไงก็ไม่ท้อ
เพียงแค่นั้นน้ำตาฉันก็คลอ
ทำไมไม่รู้จักพอ...สักทีนะเรา
13 ธันวาคม 2544 20:52 น.
แว่นหนา
เมื่อตื่นเช้าอากาศเย็นสดชื่น
จึงคิดจะไปยืนแถวหน้าผา
เห็นสาวสวยงามล้ำสุดพรรณนา
พี่คนนั้นเป็นใครนะอยากรู้จริง
เช้าต่อมาก็เห็นพี่อีกครั้ง
พี่เค้านั่งเรียบร้อยสมเป็นหญิง
ในที่สุดมีเพื่อนที่ซนเป็นลิง
วิ่งไปถามว่าพี่เป็นหญิงชื่ออะไร
พี่คนนั้นไม่ยอมหันหน้ามา
เธอบอกว่าอย่ามายุ่งได้ไหม
เพราะพี่มีบางอย่างไม่เหมือนใคร
พี่นั้นเป็นกะเทยไง...เข้าใจยัง
หน้าส่วนตัว
915
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
