6 กันยายน 2545 20:04 น.
แว่นหนา
จะยังรักเธอ
แม้หันไปจะไม่เจอเธออยู่ตรงนี้
ระยะทางทำเราไกลห่างกันทุกวินาที
แต่ใช่ว่าความรักที่มี จะต้องน้อยลงไป
เพราะเรา รัก ไม่ใช่แค่ ผูกพัน
ฟ้าจึงแกล้งให้เราต้องห่างกัน...อาจเป็นไปได้
ถ้าแค่นี้ฉันจะยอมแพ้ จะเป็นคนที่เธอแคร์ได้ยังไง
ก็รู้แค่สัญญามันไม่น่าเชื่อเท่าไร...แต่จากวันนี้และตลอดไป...
...ฉันรักเธอ
6 กันยายน 2545 16:52 น.
แว่นหนา
หากเปรียบฉันเป็นวิหก
คงเหมือนนกที่โบกปีกบินไม่ไหว
เหม่อมองฟ้าสุดสายตาแสนกว้างไกล
แอบน้อยใจที่ใครใครเขาบินไปลับตา
ด้วยมืออุ่นอุ่นของคุณ
ช่วยโอบหนุนอย่างละมุนให้บินขึ้นฟ้า
คอยดูแลทุกครั้งที่พลั้งตกลงมา
จนวันนี้ได้เหินฟ้า ท้านภา...ขอบคุณ
4 กันยายน 2545 17:06 น.
แว่นหนา
จากวันนี้จะเลิกกวนใจเธอ
จะเลิกฝันเลิกเพ้อละเมอหวั่นไหว
ไม่ได้หมดรักเธอแต่อย่างใด
แค่เหนื่อยใจรับไม่ได้กับสิ่งที่เป็น
เพราะรักมากจึงเจ็บมาก
เจ็บเพราะรักอย่างหนักแบบที่เธอเห็น
ก็พอรู้ว่ารักเรามันคงเกิดได้ยากเย็น
สิ่งที่มีที่เป็น...จึงได้แค่ เพื่อนกัน
จะไม่มองเธอเป็นคนรักอีกแล้ว
เพราะลมหายใจแผ่วแผ่วมันไหวสั่น
ดีใจไหม จะไม่มีใครไปห่วงใยแล้ว ทุกทุกวัน
สบายใจไหมอย่างนั้น...ฉันจะได้ไป
ดูแลตัวเองดีดีนะ
ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วล่ะ...คนเอาใจใส่
จากนี้ฉันจะรักเธอแบบเพื่อนรักกันทั่วไป
ลาก่อนนะคนใจร้าย...นี่คือกลอนสุดท้ายสำหรับเธอ
3 กันยายน 2545 19:43 น.
แว่นหนา
คงเป็นเพราะเธอ
ที่ทำให้ฉันต้องมองเหม่อเพ้อเจ้อกับท้องฟ้า
และคงเป็นฉันที่ทำให้เธอเอือมละอา
จึงต้องมานั่งคิดกลอนเหมือนคนบ้า คิดมา เขียนไป
กลอนมันเศร้าลงทุกที
ดูสิบทนี้ยังเป็นไปด้วยเลย...เห็นไหม
แม้เธอไม่รัดไม่แคร์ไม่แยแสไม่ใส่ใจ
ก็ขอร้องได้โปรดเห็นใจ...ฉันแต่งกลอนหวานไม่ได้...
...ช่วยที
2 กันยายน 2545 18:17 น.
แว่นหนา
ใกล้กันแค่เอื้อมมือ
แต่ความจริงคือเราเหินห่าง
ความรักมันเลือนลาง
เพราะถูกสร้างจากหัวใจบางบางเพียงดวงเดียว
โดยฉันผู้มีแต่ให้
กับเธอที่ไม่ใส่ใจ...ไม่เคยแลเหลียว
คงไม่ใช่รักของเราแต่เป็นรักเศร้า ของฉันคนเดียว
คนที่มีแต่ให้กลับได้ร้องไห้เปล่าเปลี่ยว...
...ตลกดี
หน้าส่วนตัว
557
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
