20 ตุลาคม 2545 09:14 น.
แว่นหนา
นั่งเขียนกลอน อ่อนไหว ใต้แสงเดือน
อยากเพียงเอื้อน เอ่ยกล่าว เล่าคำหวาน
ค่ำคือนนี้ ราตรี มียาวนาน
เพราะตะวัน พึ่งพลันลับ ดับหายไป
แม้มืดมิด แต่ชวนคิด พิจโหยหา
หลงเสน่ห์ เล่ห์มนต์ตรา ความร้าวไหว
แม้เงียบเชียบ เปรียบคล้าย ไม่มีใคร
กลับรู้สึก อุ่นใจ แปลกพิกล
19 ตุลาคม 2545 09:16 น.
แว่นหนา
จะไม่ดึงไม่รั้งเธอเอาไว้
คบทำไมเมื่อใจไม่อยู่ตรงนี้
ไม่โกรธเกลียดเคียดแค้นหรอกคนดี
แค่อยากให้ทวนอีกที...อะไรที่เธอต้องการ
แน่ใจแล้วหรือ
สิ่งที่ต้องการคือรักของเขา ไม่ใช่ของฉัน
มั่นใจไหม ว่าเขาทุ่มใจ ได้มากกว่ากัน
ถ้าแน่ใจก็โปรดยืนยัน...
...ตัดรักอายุสั้นของเราให้จบลง
18 ตุลาคม 2545 16:41 น.
แว่นหนา
มรสุมรุมเร้าเข้าถาโถม
ใจหนึ่งดวงทรุดโทรมและอ้างว้าง
ความสุขลอยห่างหายไกลเลือนลาง
ยิ้มที่เคยมีเบาบาง...จางหายไป
ฝันเอาไว้หวังจะไล่ไขว่คว้า
ได้รัยคืนกลับมาแค่ความร้าวไหว
หากตรงนี้มีคุณคงอุ่นใจ
แต่ตรงนี้ไม่มีใคร...ไร้ทางเยียวยา
17 ตุลาคม 2545 16:45 น.
แว่นหนา
คงยังไม่ใช่ความรัก
แต่สนใจมากนัก กับคนคนนี้
รู้เพียงยาม อยู่ด้วยกัน รู้สึกดี
รอยยิ้มที่ฉันไม่เคยมี...เธอสร้างมัน
งง และ สงสัย
เธอคือใคร มีค่าขนาดไหน ในใจฉัน
เป็นเพียงเพื่อน หรือว่า เป็นคนสำคัญ
คิดทบทวนเป็นร้อยเป็นพัน...
...จนปัญญา
16 ตุลาคม 2545 17:08 น.
แว่นหนา
ผู้ชายขี้อาย
ไม่รู้ทำไมเป็นได้ขนาดนั้น
อยู่อยู่เกิดกล้าพูดมา ว่ารักกัน
ทำเอาเราไหวหวั่น...เพราะไม่ทันทำใจ
อยู่ดีดี เธอดันกล้า
กลายเป็นว่าฉันน่ะ ที่อาย...รู้ไหม
แหม ทำเฉย ทำเดินเลย ไม่เปรยบอกอะไร
แต่พูดที...หัวใจเกือบวาย...
...ที่ใจเราตรงกัน
หน้าส่วนตัว
772
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแว่นหนา
