1 กันยายน 2547 14:35 น.
แว่นดอย
...........................มิ่งมิตร
ประดุจจอมใจ..ไอศูรย์..ทูลกระหม่อม
ดั่งฟ้าน้อม...โน้มกิ่ง..ลงมาหา
เธอเป็นแรงจูงใจหลอมวิญญา
เธอคือ..ดวงดอกฟ้า.เคียงท่าธรรม์
สุดจะกล่าว...ในบุญเธอ..ที่เลอเลิศ
เรียงลำดับทรัพย์ประเสริฐกว่าสวรรค์
เกินจักเรียงร้อยกรองมาจำนรรจ์
สุดจะกลั่นกลิ่นบุญสุนทรพาที
............................แว่นดอย
เธอคือทุกความจำนนด้วยดวงใจ
เกินสิ่งใดจักเทียบเปรียบศักดิ์ศรี
เธอคือห้วงแห่งรำลึกตรึงฤดี
ในวิถีทวัค่าฟ้าประทาน
ทุกความงามชุ่มน้ำใจให้ปรากฏ
ไหลรารดทดหทัยทุกสถาน
ไมตรีล้ำฉำชื่นรื่นตระการ
เป็นตำนานมิตรภาพอันจดจำ
ร้อยคำรักคำกวีที่สรรค์สร้าง
มิเลือนร้างกระจ่างแจ้งร้อยเรียงร่ำ
ฝากไปถึงพิสมัยทุกถ้อยคำ
ดั่งกล่าวซ้ำพร่ำไปในภักดี
......วอนฟ้า
ดวงใจรักรักมั่นโปรดรับรู้
เราจักอยู่เคียงคู่มิหน่ายหนี
โปรดเถิดฟ้าดวงใจผู้แสนดี
ช่วยปรานีชีวีรักประจักษ์งาม
.............................................................