28 พฤษภาคม 2547 22:26 น.
แว่นดอย
หากจะถามว่าฉันชอบภูเขาไหม
ตอบให้ได้ดั่งใจเลยว่ามาก
ช่างอาลัยทุกคราในยามจาก
เพียรพึงฝากอ้อมกอดรักษ์ภักดิ์ลำไพร
ในเงาร่มใบบังอันฝังจิต
ชื่นชมชิดหลากพันธุ์อันสดใส
ราชินีแห่งดอยดงพงศ์กล้วยไม้
งามวิไลให้อาลัยนะเจ้าเอย
หากจะถามถึงทะลด้วยเธอชอบ
ฉันก็ตอบจากใจที่เปิดเผย
แสนสุขล้ำย้ำคะนึงเราคุ้นเคย
ยามเคียงคู่ทรามเชยริมหาดทราย
ชมทินกรอ้อนนภาก่อนลาลับ
ท้องทะเลยิบระยับทุกทั่วท้าย
ลมโบกพัดพัดโบกเย็นสบาย
มิมีหน่ายเมื่อใดได้มาเยือน
หากจะถามฉันต่ออย่างใจคิด
ว่าดวงจิต ชอบภูเขาหรือทะเล มากกว่าเพื่อน
ก็จะตอบคนดีไม่แชเชือน
ที่เอ่ยเอื้อน..คือ..................
( ภูเขา และ / หรือ ทะเล ที่มีเธอ )
...................................................................................
13 พฤษภาคม 2547 17:44 น.
แว่นดอย
ปลูกต้นรักหวังรักสะพรั่งต้น
สุขเหลือล้นระคนรักประจักษ์แจ้ง
เฝ้ารดน้ำพรวนดินเพียรจัดแจง
ยังกลับแล้งทิ่มแทงรักสลักใจ
ปลูกต้นรักเฝ้ารักอย่างตั้งจิต
ไม่เคยคิดจะได้อย่างมิหวังได้
ปลูกต้นรักได้ดอกโศกโศกหทัย
เศร้าทรวงในใจระทมตรมชีวิน
โศกแสดแผดเผาระราวร่วง
เจ้าแดดวงรวงรักหักถวิล
จะเฝ้าหวังได้อะไรเป็นอาจิณ
มิมีสิ้นแดนนี้ในโลกา
แม้นใจตรองครองรักด้วยใจมั่น
ในคืนวันผูกพันและห่วงหา
มิเปลี่ยนผันผันเปลี่ยนในสัญญา
ก็ยังคงได้มาแห่งโศกแทน
13 พฤษภาคม 2547 17:38 น.
แว่นดอย
หวังใจในหวังให้ถึงหวัง
ทุกพลังห้วงจิตนิมิตได้
ขอเธอยังคงรักฉันหมดหัวใจ
อย่างเคยให้สัญญาในวานวัน
ถึงเธอที่รักที่รักเสมอ
วันนี้เพียงพบเจอในความฝัน
ก็ยังคงจะบอกว่ารักนั้น
และทุกทุกความผูกพันมีแต่เธอ
ความเดียวดายคล้ายเพื่อนมาเยือนบ้าง
ความอ้างว้างคงสนิทใกล้ชิดเสนอ
ความโดดเดี่ยวเดี๋ยวก็มาให้พบเจอ
ส่วนเพื่อนเกลอความเหงาเฝ้าอยู่เป็นคู่ใจ
เพียงขอเธอให้ฉันได้คิดถึง
แม้เสี้ยวหนึ่งที่ใจได้ชิดใกล้
กับความงามในคำนึงที่ส่งไป
แทนอุ่นไอแห่งรักและภักดี
..
เสี้ยวกาลขานขับประทับจิต
นฤมิตรลิขิตถ้อยร้อยสุขศรี
ทุกปรารถนาแห่งรักบรรดามี
เอ่ยวจีถึงเธอด้วยหวังใจ
หน้าส่วนตัว
1311
