29 มีนาคม 2545 13:55 น.
แรกเกิด
อย่าโบกมืออำลาให้เสียใจ
อย่าร้องไห้เสียน้ำตาให้เศร้าหมอง
ถึงพรุ่งนี้จะไม่มีฉันเกี่ยวดอง
ไม่มีเราสองพูดคุยกันเช่นเคย
วันข้างหน้าเธอคงมีใครคนใหม่
รักษาใจโอบกอดเธอแทนที่ฉัน
เธออาจลืมเรื่องของเราเคยมีกัน
โปรดลืมฉันแล้วเริ่มวันที่ดีดี
ซับน้ำตาที่ไหลนองเอ่อล้นหน้า
ถึงเลาฉันต้องไปไปไกลห่าง
ต่อแต่นี้จะไม่มีมือแนบวาง
อยู่เคียงข้างเธออีกแล้ว...ฉันขอลา
27 มีนาคม 2545 21:07 น.
แรกเกิด
ยอดหญ้าไหว เอียงเอียง ตามแรงลม
พร่างพรม หยดน้ำค้าง บางบางใส
ฝูงผีเสื้อ ล้อมดอมดม บรรเทิงใจ
น่าพิสมัย แทนเจ้า เราไม่มี
มิได้อยาก เป็นดั่งเจ้า แม้เพียงนิด
แค่พักจิต ที่คนึง ถึงยาหยี
ทนไม่ได้ ไม่ได้เจอ เธอดั่งปี
ฉันอยากมี เพียงเธอนั่ง ข้างๆกาย
ขอบใจเจ้า ที่ช่วยฉัน ให้คลายเหงา
ช่วยบรรเทา ความเศร้า ให้จางหาย
วันข้างหน้า หากเธอมา เคียงข้างกาย
จะมาพบ เจ้าใหม่ เคียงคู่เธอ
27 มีนาคม 2545 15:21 น.
แรกเกิด
น้ำอะไร ข้างบน หล่นจากฟ้า
เป็นน้ำตา รึว่าไร ตอบได้ไหม
ท่านทุกข์ทน ร้องร่ำ ช้ำเพราะใคร
ท่านยิ่งใหญ่ ปานนี้ ใครคงเกรง
รึว่าท่าน คิดถึงใคร ที่ห่างเหิน
ที่หมางเมิน ทิ้งท่านไป ไม่แยแส
ใครนะใคร ช่างใจร้าย ช่างไม่แคร์
กระทั่งแม้ ท่านเบื้องบน ที่กว้างไกล
ถ้างั้นคง ข้าจะทำ ดังเช่นไร
เมื่อท่านไซร้ ยังร้องไห้ เพราะคิดถึง
แล้วข้าเล่า คนเดินดิน เกิดคนึง
ข้าคิดถึง คนที่รัก รักสุดใจ
จะร้องขอ ใครเล่า ตัวคนเดียว
ทุ่งหญ้าเขียว แม่น้ำใส จะได้หรือ
นั่งกอดเข่า หลั่งน้ำตา ตาโอบมือ
เพราะมันคือ ความเดียวดาย ที่ข้าแพ้
หน้าส่วนตัว
982
