7 มิถุนายน 2558 21:46 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
ผลแข่งขัน วันนี้ ได้ที่สอง
ตัวสำรอง สิ้นบท หมดทางแก้
ไม่มีคำ อกหัก ในรักแท้
เป็นผู้แพ้ เท่านั้น ในวันนี้
เธออวยพร เพื่อให้ ใครสมหวัง
แม้ลับหลัง เธอกลาย เป็นบายศรี
หวังสักวัน ชั้นฟ้า จะปราณี
ให้เธอมี รักแท้ มาแก้กรรม
เธอถูกบีบ ใจบ้าง ในบางคืน
เธอคั้นน้ำตากลืน ในบางค่ำ
จะให้เธอ ถามไถ่ ว่าใครทำ
เธอจองจำ ตาจน ด้วยตนเอง
29 มิถุนายน 2557 00:16 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
กระติบข้าว ของฝาก จากกิ่งแก้วฯ
ได้รับแล้ว แสนรัก สิ่งจักสาน
เป็นประตู สู่ทาง สร้างวันวาน
มาขับขาน วันใหม่ ใส่เพลงกลอน
แก้วดอกหนึ่ง ซึ้งใจ อยู่ไกลมาก
ไกลเหมือนพราก จากร้าง แต่ปางก่อน
แม้มิเคย พบหน้า ยังอาทร
เธออวยพร อ้อมฟ้า โอบอารีย์
แก้วดอกนี้ ที่ฉันเห็น เป็นเพียงภาพ
ยังหวิววาบ แววตา วาสิฏฐี
สวยปนโศก หวานปนเศร้า เร้าฤดี
หวังชาตินี้ มีวัน พบกันจริง
กระติบงาม ข้ามฟาก จากอิสาน
แทนทะนาน น้ำใจ อันใหญ่ยิ่ง
น้ำแม่มูล ไกลมาก จากแม่ปิง
แต่น้ำนิ่ง ในใจ ไหลถึงแล้ว
เพลง"ดอกแก้ว" ต้นฉบับ....เดิม เดิม
13 ธันวาคม 2555 02:44 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
เคยแหกปากฝากรักกันหนักตึ๋ง
นึกไม่ถึงสุดท้าย คล้ายตำซั่ว
เห็นข้อยเป็นปลาป่น ไร้ตนตัว
สิตัดขั้ว เตะขว้าง อย่างหัวปลี
วาสนาปลาป่น สีทนได้
คงจะไร้ทิศทาง ขาดหางชี้
แค่ฉันขอเวลา สามนาที
เธอหันหนี ชี้พลัน..นั่นประตู
ต้องรีบปิด วอลลุ่ม ควบคุมเสียง
แล้วเดินเลี่ยง เดี้ยงล้ม ลมบ้าหมู
แอบปิดตาข้างเดียว เหลียวหลังดู
เห็นโฉมตรู หลิ่วตา บ้าอย่างเคย
ฉันจุดเทียนเขียนกลอน อย่างอ่อนล้า
นั่งก้มหน้าเสียแล้ว โอแก้วเอ๋ย
เทียนสุดท้าย ถ้าดับ คงลับเลย
แฝงคำเอ่ย อำลา ล่วงหน้าไว้
แกล้งเขียนกลอน เกือบขำ ใกล้ล้ำเส้น
ฉันเพิ่งเป็น นักแสดง แจ้งเกิดใหม่
อนิจจา ยาจืด มันมืดไป
ขอเปิดไฟ ดีกว่า ลาก่อนเทียน
"ความทรงจำ"นำขบวน หวนมาหา
เคยบอกลา ครั้งหนึ่ง ซึ้งจนเลี่ยน
จะไม่ลา รอบใหม่ ให้คนเอียน
ขอแวะเวียนมาบ้าง อย่างคนจร
http://youtu.be/wVS3plQ4Ijw
ฟังเพลงครับ...ฟังเพลง.
4 มีนาคม 2561 17:26 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
แว่วเพลงหวัง ระฆังใจ จากใต้หมอน
ความอาวรณ์ หวนมากับ ความสับสน
เผลออยากฟัง ระฆังใจ ใครบางคน
ขอเริ่มต้น ที่วรรคท้าย สายหรือยัง
ระฆังใจ ใกล้ฝั่ง ฉันยังเหงา
เสียงกระเส่า สิ้นมนต์ แต่หนหลัง
จะสั่นเครือ ครั้งใหม่ ใครจะฟัง
คงแค่ดัง ดักดาน อยู่ด้านเดียว
27 มิถุนายน 2556 23:28 น.
แย้ม ไกลวันเกิน
ตะวันคล้อยลอยเลื่อนจะเลือนโลก
ย้ำวิโยคโศกสลดรันทดท้อ
สร้างทำนบเหนี่ยวนำน้ำตาคลอ
จึงสีซอสอดเพลงบรรเลงลา
ประเดิมความสามชั้นตะวันพลบ
สีกระทบรูปนามตามประสา
สอดประสานทิวทัศน์ปัจฉิมา
ขอบสุธาสุดท้ายคล้ายจำแลง
ผืนเมฆพรายปลายฟ้าถูกทาสี
ธรณีเบื้องล่างถูกพรางแสง
สำเนียงโศกสองชั้นพลันสำแดง
เข้าเสียดแทงแสร้งท้าน้ำตาริน
เร่งจังหวะกระทั้นสู่ชั้นเดียว
คล้ายน้ำเชี่ยวกระโชกสู่โตรกหิน
ตะวันคล้อยลอยเลื่อนเยือนพื้นดิน
ก็จบสิ้นสุดเถาเข้าอัสดง
แล้วเอวังฝังหมุดสุดลูกหมด
ปัจฉิมบทบอกลาอานิสงส์
เหน็บคันชักแนบร่างอย่างบรรจง
ลดสายลงปลงสู่ผู้ชรา
จะขึ้นสายครั้งใหม่ให้ใครเล่น
ฉันกลายเป็นมือวางแขวนข้างฝา
ระลึกสู่ปูชนีย์ที่ลับลา
จบคาถากรวดน้ำจะตามไป..
หน้าส่วนตัว
2444
