ยังร้อนรนคนไกลเคยใกล้ชิดขอเป็นมิตรมาอืกก็หลีกเลี่ยงคนอ่อนไหวใจหวังจะนั่งเคียงคงมีเพียงภาพเพื่อนที่เลือนลางแม้หมดหวังนั่งชิดก็คิดถึงอยากสพซึ้งสายตาบนฟ้ากว้างเห็นเดือนฉายหมายปองเป็นช่องทางให้ฟ้าสร้างสื่อนำยามจำเป็นเธออยู่ไหนไกลมากสุดฟากฟ้าเดือนดาราเราสองต่างมองเห็นขอนัดหมายสายตาคืนฟ้าเพ็ญมองเดือนเด่นดาวล้อมพร้อมพร้อมกัน
เสียงขลุ่ยซอขอทางจะสร้างฝันจะปิดกั้นกักไว้กึ่งไร้ผลแม้หนทางสร้างหวังยังมืดมนแต่ถนนนาฏเพียงใช้เสียงเพลงจากคีตาพานำสู่รำฟ้อนองค์อัปสรสายจิตพินิจเพ่งภาพลางลางนางสวรรค์คนกันเองเธอเขย่งเยื้องมาในท่ารำซออ่อนหวานผสานฟ้อนเธออ่อนไหวสาวผลักไสสลัดองค์มิลงต่ำสำแดงออกบอกใบ้ใช้แทนคำเปิดบทนำนาฏศิลป์ซึ่งกินความครั้นขลุ่ยซอล้อขัดสะบัดเสียงเธอเบนเบี่ยงมองเบิ่งเป็นเชิงห้ามสะบัดแขนแล่นรุกสิ่งคุกคามพยายามย้ำใครว่าไล่ควาย
แว่วลางลางบางทิศบอกคิดถึงต้องอ้ำอึ้งแอบตอบไปรอบด้านคนต่ำใต้ไกลมากจากพิมานขอสื่อสารส่งมอบคำขอบคุณดาวกลางใจไกลลิบกะพริบถี่ยังคงมีมากเหลือความเกื้อหนุนสำหรับใครบางคนคือต้นทุนจวบอรุณรุ่งสางยังค้างฟ้า
เธออยู่ไกลเกินหวังรู้ทั้งรู้ขวัญยังสู้สืบค้นดั้นด้นหาเนิ่นนานวันขวัญเก้อเสมอมาไม่เหนื่อยล้าเลยหรือใยดื้อดึงแท้ประจักษ์รักล้นเป็นต้นเหตุรักแฝงเลศลอบสะกิดความคิดถึงผลกระทบพลบค่ำก็รำพีงลอบคำนึงแนบเยือนเพื่อนคนดีความคิดถึงกึ่งฝันจากวันก่อนก็กลับย้อนโยงรักเป็นสักขีร่วมปลดคำจำเลยที่เคยมีสู่เสรีรักนั้นนิรันดรปล.
อ่านคำตอบขอบฟ้าส่งมาสู่ยังรับรู้รอยเหลื่อมจะเชื่อมฝันจุดบรรจบหลบเร้นอยู่เช่นกันหวังสักวันฝันเหลื่อมจะเชื่อมชนยามเมฆเทาเข้าครองครอบท้องฟ้าสัญญานว่าหวังไว้ยังไร้ผลส่งคำขอรอค้างถึงบางคนแต่เมฆหม่นมืดมิดคอยปิดบังครั้นเมฆผืนคืนฝนสู่คนขอน้ำตาคลอความหมายไม่คลายหวังเพลงห่วงหาอาลัยไหลประดังผ่านภวังค์หวังผลถึงคนไกลจะเจาะจงส่งเพลงก็เคว้งคว้างเพราะฟ้ากว้างเกินรู้ว่าอยู่ไหนทิ้งลำนำทำร้ายอยู่ภายในห่วงอาลัยลับหลังทุกครั้งคราว
หน้าส่วนตัว
5465
