26 มีนาคม 2552 21:07 น.
แม่มดใจร้าย
กว่าชีวิตจะเดินมาถึงจุด ๆ หนึ่ง อาจต้องพานพบอะไรมามากมาย ไม่ว่าจะเป็นสุข ทุกข์ ผิดหวังและสมหวัง ซึ่งมักมาเป็นของคู่กันเสมอ..
ทางเดินในบางครั้ง..อาจไม่ได้เป็นเส้นตรง และบางครั้งอาจไม่ใช่ทางราบเรียบ
เดินมาถึงจุดหนึ่ง..อาจพบกับเส้นทางโค้ง ลับมุมไปจะเจอกับอะไรบ้าง ใครจะไปหยั่งรู้
แต่อยู่ที่ว่า..ใครจะเตรียมใจไว้อย่างไร
บางคน..มิได้ตั้งรับ
เจอกับสุขก็รับเอาเสียเต็มที่..ความทุกข์เข้ามาสะกิดนิดหน่อยก็จ๋อยรับประทาน จนพาลทำใจท้อ เหนื่อยที่จะสู้ เหนื่อยที่จะรับรู้
กว่าจะผ่านพ้น..เรื่องราวที่ร้ายกับจิตใจ ก็ทำเอาชีวิตแทบไม่รอด
บางคน..ตัดสินชีวิตด้วยเวลาเพียงชั่ววูบ
เพราะคิดแต่ว่า..ชีวิตนี้หมดสิ้นแล้ว ไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว
จนลืมเลี้ยวดูคนรอบข้าง..ที่อยู่ในครอบครัว
ใจ..เป็นตัวการสำคัญ พอ ๆ กับ
สมอง..ที่เป็นคนสั่งการ
และหัวใจไม่ใช่สมอง..
บางครั้ง..ใจจึงท้อกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น
การเตรียมใจตั้งรับกับเรื่องราวต่าง ๆ ที่เข้ามาในชีวิตจึงเป็นเรื่องสำคัญ
สุขก็ให้รู้ว่าสุข..
ทุกข์ก็ให้รู้ว่าทุกข์..
ท้อ ผิดหวัง สมหวัง ก็ให้รู้เท่าและทัน..
ไม่แบกรับสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนเกินไป..
แล้วเราจะก้าวข้าม กับ นิยามคำว่า..ท้อ
19 มีนาคม 2552 18:02 น.
แม่มดใจร้าย
ความขึมและขลังของบ้านสวนใกล้ทะเลขนาดเนื้อที่ 7 ไร่ ทำเอาใครบางคนขวัญผวา..
บ้านเก่าหลังใหญ่ที่ฉันพึ่งมาเพียงครั้งแรก..
แต่..ใครบางคนจะรู้บ้างหรือไม่ว่า ฉันเคยเห็นมันมาแล้วในความฝัน
บ้าน..ที่เมื่อฉันเหยียบย่างครั้งแรก ฉันสัมผัสถึงความเย็นยะเยือก
ยิ่งเมื่อพี่เปิดห้อง ๆ หนึ่งให้ดูนั้น ฉันยิ่งสัมผัสถึงความผิดแปลก
ของทุกอย่างยังคงอยู่เหมือนยังมีใครอยู่
ภายในบ้านมีอุปกรณ์ที่เรียกว่าเกือบจะครบครัน..
ไม่ว่าจะเป็น ตู้เย็น โทรทัศน์ พัดลม เครื่องมือทำกับข้าว
แม้นว่าด้านบนจะเป็นห้องโล่งสองห้องไม่นับรวมห้องกลางใหญ่
ที่ฉันคิดว่าสามารถจุคนได้เกือบห้าสิบคนในบ้าน
รอบบ้าน..มีต้นมะม่วงนับสิบต้น ที่ใครบางคนเดินตามพี่ต้อยๆๆๆ
ในขณะที่ฉันนั่งเฉย สลับกับการเดินดูโน่น ดูนี่เป็นบางครั้ง
แล้วก็สอบถามพี่ ที่นาน ๆ ถึงจะเจอกัน..5555
ถึงของที่พบอยู่ภายในบ้าน รวมถึงรื้อและค้น จนพบว่า...
เจ้าของบ้านเดิมนั้น..น่าจะชื่อพ่อลับ ที่ล่วงลับไปแล้ว
ต้นสาเก..ต้นใหญ่ที่ฉันชอบลำต้นมันนักหนา
สวยแปลกตา และเย็นแปลกใจ...
ทำไมเจ้าของเดิมปลูกต้นสาเกเสียมากมายขนาดนั้น
ต้นขนุนต้นเล็กที่มีลูกเรี่ยติดดิน..
บ้านสวนใกล้ทะเลหลังนี้เย็นนักหนา..
ร่มรื่น น่าอยู่
แต่..ใครบางคนบอกว่า
กลับเช้าเลยนะถ้าเป็นไปได้
แล้วเราก็ได้กลับมาบ้านหลังนี้กันตอนเช้าจริง ๆ ด้วยเหตุบางประการ
ฉันได้พินิจพิจารณาบ้านหลังนี้ใหม่..
บ้านหลังใหญ่..เนื้อที่กว้าง
หน้าบ้านมีต้นมะม่วงต้นใหญ่ที่เต็มไปด้วยกาฝาก..
ต้นมะม่วงยืนต้นตาย..ที่สร้างความเข้มให้กับตัวบ้านยามค่ำคืน
มิหนำซ้ำต้นมะม่วงต้นนี้..ยังมีโซ่คล้องไว้ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าคล้องทำไม
จึงยิ่งทำให้บ้านหลังนี้น่ากลัวในยามค่ำ..
แต่..ฉับกับชอบบ้านหลังนี้
บ้านที่เย็นแม้ในเวลากลางวัน..
บ้านที่ดูลึกลับในเวลากลางคืน..
ฉันคงมีโอกาสได้กลับไปบ้านหลังนี้ใหม่..
บ้านสวนหลังนี้ที่เธอผวา..
3 มีนาคม 2552 18:52 น.
แม่มดใจร้าย
เขามักบอกว่า..ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว..
แต่ความชั่วมักจะตามมาช้า..มิทันตาเห็น
และคำกล่าวที่ว่า..สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ..
ทำอะไรไว้..มันก็จะอยู่ในใจตลอด
ทำดี..ก็อยู่ในใจ
ทำไม่ดี..ก็อยู่ในใจ
จะมีใครรู้ได้นอกจากตัวเราเองว่า..ในชีวิตนี้ได้ทำสิ่งใดไว้
นอกจากว่า..การกระทำนั้น มันจะไปกระทบ กระเทือน และกระแทกใครเข้า
ถ้ามันไม่ กระทบ กระเทือน และกระแทกใคร..
บุคคลที่จะรู้ได้ก็มีเพียงเรา..
แต่ถ้า..เมื่อใดที่มันไปกระทบ กระเทือน และกระแทกใครเข้า
บุคคลที่จะรู้ได้ย่อมมิได้มีเพียงเราเพียงบุคคลเดียว..
แต่..จะมีบุคคลที่สอง สาม สี่ และห้าตามมา
และเมื่อนั้น..อาจจะมีอีกหลายบุคคลที่อาจจะรู้เรื่อง หรือมิรู้เรื่อง ตามมาอีกเช่นกัน
ฉันมิอาจสัญญาว่า..ฉันจะเป็นบุคคลที่ดี
ฉันมิอาจสัญญาว่า..ฉันจะกระทำแต่ความดี
แต่ฉัน..จะพยายามทำในสิ่งที่ดีที่สุด ในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งจะกระทำได้
สิ่งใดๆ ก็ตามที่พบเห็นและเป็นสิ่งไม่ดี
สิ่งใดๆ ก็ตามที่พบเห็นและรู้ว่ามันไม่ดี
ฉันสัญญาว่า..จากนรกถึงสวรรค์ 365 วัน ฉันจะไม่รักเธอ
1 มีนาคม 2552 07:21 น.
แม่มดใจร้าย
แต่มิได้นำพา..เคยนำมาซึ่งอีป่วน และอีแอบ..
คนหนึ่งก็ป่วนซะชาวบ้านชาวช่องเดือดร้อน..
คนหนึ่งก็แอบเทศนาซะเจ้านายปวดขะหมอง..
คนยุก็ยุไป คนเทศน์ก็เทศน์ไป
แล้วจู่ ๆ เมื่อสองคนนี้มิได้นำพาสิ่งใด ๆ รอบกาย..
ทันใดนั้น..ก็แอบมีอีหยิบ
ซึ่งเป็นบุคคลแปลกหน้า แปลกปลอม..
เข้ามาด้อม ๆ มอง ๆ ว่า นะอานาบริเวณนี้..
มีสิ่งใดที่พอจะหยิบไปได้บ้าง..
ทันใดนั้น..อีหยิบ ก็พบเห็นสิ่งของต่าง ๆ
ที่มิได้มีค่ามากมาย..
แต่..เป็นสิ่งที่ คิดค้นจากมันสมอง
ของผู้ที่อยู่ ณ บริเวณนั้น
อีหยิบ..จึงใช้จังหวะที่ทุกคนเผลอไผล
หยิบเอาสิ่งเหล่านั้นไป และมิบอกผู้ใดว่า..
มันเป็นสิ่งที่ไปหยิบเอามาจากบ้านผู้อื่น..
แต่อีหยิบ..กับปล่อยให้ผู้อื่นเข้าใจว่า ของที่อยู่ในบ้านตนนั้น
ตนเองเป็นผู้คิดเสียเอง..
อนิจจา..อีหยิบหารู้ไม่ว่า มีผู้พบเห็นหลายคน
เจ้าทุกข์หลายคนโอดครวญ..แต่หาทำสิ่งใดไม่
เจ้าทุกข์หลายคนกล่าวว่า..ถือว่าทำทานให้เขาไป
แล้ววันหนึ่ง..เกิดมีเจ้าทุกข์เข้าไปทักท้วง
และทวงซึ่งสิทธิ์ของตนเอง
อีหยิบ..มิได้สำนึกในสิ่งที่ตนทำ
กลับบอกว่า..บ้านนี้อยู่กันหลายคน
มีคนเข้านอกออกในได้อย่างสบาย
อีหยิบมิยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น..
แถมยังด่าทอเจ้าทุกข์..
มิหนำซ้ำยังขนพรรคพวกออกมาโจมตีเจ้าทุกข์ซะน่วม
แต่..อีหยิบก็ยังกลัวซึ่งความผิด
หรืออาจจะกลัวพรรคพวกรู้ซึ้งถึงตัวตน
จึงได้ทำลายหลักฐานเหล่านั้นเสีย..
อีหยิบหารู้ไม่ว่า..เจ้าทุกข์ได้เก็บหลักฐานทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว
สิ่งใดผิด สิ่งใดถูก ถ้าคนอย่างขนาดอีหยิบยังมิรู้สำนึก
วันหนึ่งกรรม..มันจะตามสนอง
ทุกคน..ปล่อยให้อีหยิบคึกคะนองตามสบาย..
แต่มิได้นำพา...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
หน้าส่วนตัว
1046
